برترینها - آیدا فلاحیان: تا به حال با شنیدن دوباره یک آهنگ، هوس تماشای یک فیلم به سراغتان آمده؟ طوری که انگار فلان آهنگ را با فلان فیلم به خاطر سپردهاید. تجربه نقش بستن یک سکانس مشخص از فیلم، که با شنیدن آهنگی برای شما تداعی میشود را دارید؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است، باید بدانید که سینما و موسیقی به عنوان دو عنصر جدانشدنی از هم، میتوانند خاطراتی برای شما بسازند که شاید هرگز فراموششان نمیکنید. در ادامه این مطلب لیستی از فیلمهای مشخصی را مورد بررسی قرار میدهیم که با استفاده از آهنگهای نوستالژیک هم به ماندگاری خودشان کمک کردهاند و هم تصوری زیبا از یک موسیقی را برای ما تداعی میکنند. این لیست یاد برخی فیلمها و آهنگها را برای شما تازه خواهد کرد. در ادامه با ما همراه باشید.
شاید اگر شما هم قرار بود فیلمی با محوریت هجرت و دوری بسازید، آهنگ "شبزده" اولین انتخاب شما برای تکمیل روایت فیلم بود. روایت داستان عزیزی سوار بر اسب غربت که به سوی غروب میرود. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم بعد از پخش فیلم جاده خاکی و آن همخوانی درخشان که در فیلم با آهنگ شبزده رقم خورد، این آهنگ معنا و مفهومی تازهای برای شنوندگانش پیدا کرد. حالا با شنیدن این آهنگ دوست داریم بار دیگر به پای تماشای داستان خسروی شبزده بنشینیم که بیپروا به جستجوی شقایق از کنار خانودهاش پر میکشد.
البته که بسیاری از ما آهنگ "پیش درآمد" را با کلیپ مشهورش که ترکیبی از فیلمهای ایرانیست میشناسیم اما شنیده شدن آن در فیلم فروشنده، فضای خاصی در فیلم ایجاد میکند که نمیتوانیم از آن چشمپوشی کنیم. در میان فضای تاریکی که بر فیلم فروشنده اصغر فرهادی حکمفرماست، سکانسی وجود دارد که با این آهنگ روشن شده و در ذهن ما ماندگار است. سکانسی از همخوانی زوج جوان در آرامش قبل از طوفان که بهترین قاب برای این آهنگ را به تصویر میکشند.
آهنگ "سفر" یکی از آهنگهای ماندگاریست که با هر بار شنیدنش غم خاصی در وجودمان ظهور میکند اما سکانس کمدی این آهنگ در فیلم "ضد گلوله" ناخواسته ما را از فضای غمانگیز این آهنگ دور میکند. یک خاطره خندهدار از پخش شدن آهنگ معین، درست در پادگان جنگی، آن هم از بلندگو! شاید این آهنگ بهترین انتخاب برای آقا سلیم در جبهه بود که میتوانست پیوند خاصی بین فیلم و موسیقی ایجاد کند.
در فیلم "نیمه شب اتفاق افتاد" آهنگهای نوستالژی زیادی را با صدای حامد بهداد میشنویم اما آهنگ "صدای تو" با صدای ستار، ماجرای خاصی دارد. در سکانسی حسین(حامد بهداد) از متن غمزده ترانهای گلایه میکند و میگوید: "هعی میخونه میرن آدما! کجا میرن؟جایی رو ندارن برن. میان خوبه!" و بعد بلافاصله میزند زیر آواز و آهنگ صدای تو را زمزمه میکند: "اومدی صداتو قربون اون همه وفاتو قربون... " همین گلایه و زمزمه باعث میشود بعد از هر بار شنید آهنگ صدای تو، با حسین هم نظر باشیم و درست مثل او زیر لب با آهنگ زمزمه کنیم.
طرفداری که برای رسیدن به کنسرت خواننده مورد علاقهاش هزار زحمت را به جان خریده تا فقط با یک بیت همخوانی کند:"وقتی دلگیری و تنها، غربتِ تمام دنیا، از دریچه قشنگِ چشم روشنت میباره". این داستانیست که کارگردان فیلم تصور برای ماندگار کردن این ترانه در ذهن مخاطب از آن استفاده میکند. یک داستان درست و بهجا برای کاراکتری که قرار است به سوی غربت برود تا بتواند همدردانش را پیدا کند...