ناسا اخیراً اعلام کرده است که دسته‌ای جدید از ماموریت‌های فضایی را در آینده نزدیک دنبال می‌کند که تا پیش از این وجود نداشتند. تاکنون دو برنامه برای قرارگیری در میان کلاس جدید از ماموریت‌های فضایی ناسا پیشنهاد شده است.
ناسا مجموعه‌ای عظیم از فضاپیماها را در منظومه شمسی و حتی فراتر از آن در اختیار دارد که از نمونه‌های دارای سرنشین تا کاوشگرهای تماماً رباتیک را شامل می‌شوند. ماموریت‌هایی که در آنها از چنین فضاپیماهایی استفاده می‌شود هم طیف وسیعی دارند و از ماموریت‌های پرچم‌دار تا برنامه‌های کلاس دیسکاوری را در برمی‌گیرند. اکنون ناسا اعلام کرده که دسته جدیدی از ماموریت‌ها را برای پرکردن خلاء میان برنامه‌های پرچم‌دار و ماموریت‌های کوچک‌تر تحت عنوان پروب اکسپلورر (Probe Explorer) ایجاد کرده است.
تاکنون دو ماموریت برای افزوده شدن به دسته جدید برنامه‌های ناسا پیشنهاد شده‌اند که شامل ماهواره پیشرفته تصویربرداری با اشعه ایکس و ماموریت کاوشگر فروسرخ دور می‌شوند. همچنین ناسا در نظر دارد تا به‌زودی، ایده‌های خلاقانه دیگری را هم به ماموریت‌های این سری اضافه نماید که احتمالاً به یکی از بزرگ‌ترین دسته‌های ماموریت فضایی تبدیل می‌شود. شایان‌ذکر است که دو پروژه اشاره شده، هنوز به مرحله اجرایی نرسیدند و ناسا بودجه ۵ میلیون دلاری را برای مطالعه بیشتر آنها در طی ۱۲ ماه اختصاص داده است. پس از ارزیابی‌های نهایی، احتمال اجرایی شدن آنها در بازه زمانی بین سال‌های ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۲ وجود دارد.
ماهواره تصویربرداری پیشرفته با اشعه ایکس، می‌تواند عکس‌هایی با رزولوشن بسیار بالا را برای استفاده‌های تحقیقاتی در اختیار دانشمندان و اخترشناسان قرار دهد. هدف اصلی از راه‌اندازی چنین ماهواره‌ای، مطالعه دقیق‌تر سیاهچاله‌های عظیم و نحوه شکل‌گیری کهکشان‌ها است. ماموریت دیگر که برای ۵ سال درنظر گرفته شده، یک تلکسوپ فضایی است که احتمال ارسال آن تا سال ۲۰۳۲ به فضا وجود دارد. این تلسکوپ ۱.۸ متر طول دارد و می‌تواند طیف فروسرخ دور را دریافت کند. هدف از توسعه آن، ارزیابی اکوسیستم‌های کهکشانی، منشاء شکل‌گیری اتمسفرهای سیاره‌ای و مقایسه ترکیبات کهکشان‌های غباری عنوان شده است.
شایان‌ذکر است که برنامه کاوشگرهای ناسا، قدیمی‌ترین طرح درحال اجرای این سازمان به‌شمار می‌رود که دسته پروب اکسپلورر هم بخش کوچکی از آن محسوب می‌شود. یکی از اهداف اصلی برنامه مذکور، فراهم ساختن راهکارهایی با هزینه پایین برای دسترسی مداوم به فضا است. در دهه‌های اخیر، موفقیت‌های بزرگی از این برنامه حاصل شده است که از میان آنها می‌توان به کشف کمربند تشعشعی وان آلن اشاره کرد.
