به گزارش بهداشت نیوز، دکتر مژده قمری بیماری استئوآرتیت یا آرتروز را شایع ترین بیماری مفصلی عنوان و اصلی ترین تظاهر آسیب شناسی آن را در سطح بافتی، تخریب موضعی غضروف مفصلی دانست.

وی با اشاره به اینکه استئوآرتیت یا آرتروز، یک بیماری غیر التهابی مفصل است که در مفاصل متحرک به وسیله تخریب غضروف مفصلی همراه با استخوان سازی جدید در سطح یا حاشیه درونی درگیر تظاهر می کند، افزود: این بیماری به دو گروه عمده استئوآرتیت اولیه یا ایدیوپاتیک و استئوآرتیت ثانویه تقسیم می شود؛ استئوآرتیت اولیه یا ایدیوپاتیک هیچ بیماری زمینه ای در بروز آن نقشی ندارد و استئوآرتیت ثانویه که یک فاکتور مستعد کننده زمینه ای به صورت موضعی و سیستمیک در ایجاد بیماری آرتروز نقش دارد.

دکتر قمری تاکید کرد: عوامل مستعد کننده استئوآرتیت شناخت ما را از بیماری و نوع روند درمان مشخص می کند، لذا سن مهم ترین ریسک فاکتور غیرقابل کنترل استئوآرتیت است که با بالا رفتن آن، احتمال شروع استئوآرتیت هم افزایش می یابد. از دیگر عواملی که در بروز این بیماری می تواند نقش داشته باشد، نژاد است. میزان استئوآرتیت در نژاد سیاه پوست و سفید پوست متفاوت است و استئوآرتیت هیب در نژاد آسیایی ها کمتر گزارش شده است. همچنین اختلالات اندوکرین یا متابولیک مثل دیابت، هایپرپاراتیروئیدیسم و آکرومگالی از سایر علائم ابتلا استئوآرتیت به شمار می روند.

وی افزود: یکی از عوامل مهم در پیشرفت استئوآرتیت به خصوص آرتروز زانوها چاقی است که می تواند با تروماهای متعدد مفصلی، فشار بیش از حد به مفصل ناشی از شغل فرد، انجام ورزش های غیر استاندارد، اختلالات یا نقایص مادرزادی یا رشد مفصلی با شلی لیگامان ها به خصوص در زانو همراه باشد و همچنین بیماری های التهابی یا عفونی قبلی مفصل ایجاد و در پیشرفت استئوآرتیت نقش داشته باشند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه در ارتباط با تشخیص آرتروز گفت: برای تشخیص آرتروز بیشتر براساس شرح حال، معاینه بالینی و در برخی موارد رادیوگرافی انجام می شود. در حال حاضر هیچ تست آزمایشگاهی اختصاصی وجود ندارد، که به طور قطعی به ما در تشخیص استئوآرتیت کمک کند.

وی عدم همخوانی یافته های بالینی و رادیوگرافی در خصوص تشخیص آرتروز را یکی از چالش های این بیماری برشمرد و گفت: گاهی بیمار بر اساس شرح حال خود درد شدیدی را گزارش می کند، ولی نتایج رادیوگرافی تخریب تخریب بسیار کم یا هیچ را به ما نشان دهد.

دکتر قمری همچنین گفت: آرتروز معمولا علائم خارج مفصلی و سیستمیک ندارد و درد آن از خفیف تا شدید می تواند متغیر است، بنابراین با توجه به این موارد معمولا انتظار نداریم ESR بالا و CRP مثبت در بیماران مبتلا به آرتروز دیده شود.

استادیار گروه روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، در خصوص درمان بیماری آرتروز هم گفت: برخی عوامل که غیرقابل کنترل هستند مثل سن، اما برخی عوامل مثل کنترل وزن مهم ترین عامل بوده که می تواند به درمان این بیماران کمک کند. برخی مسکن ها نیز می توانند در کاهش درد بیماران مؤثر باشند، اما  تاکنون هیچ عاملی برای پیشگیری از پیشرفت بیماری شناخته نشده است.

وی از اقدمات غیر دارویی برای کنترل آتروز به بیماران را تغییر سبک زندگی، استفاده از توالت فرنگی، پیشگیری از آسیب های مفصلی، کاهش استفاده از پله ها و خواندن نماز به حالت نشسته، توصیه کرد.