مالکان این پروژه، بعد از اینکه چند روز را در ویلای یکی از دوستانش در روستای «تَرا» در منطقۀ لاریجان می‌گذرانند، تصمیم می‌گیرند زمینی در همان روستا بخرند و ویلای خودشان را در آن بسازند. آن‌ها می‌خواستند خانه‌ای داشته باشند که هم با طبیعت اطراف و سنت معماری منطقه ارتباط خوبی برقرار کند و هم از امکانات و ویژگی‌های مدرن برخوردار باشد.
به گزارش فرادید؛ معماران پروژه برای برآورده کردن این خواسته‌ها تصمیم گرفتند پایه و اساس طرح خود را بر مبنای یک نوع معماری سنتی به نام «کندوج» قرار بدهند. کندوج نوعی سازه سنتی در مازندران است که معمولا برای نگهداری شالی درو شده از آن استفاده می‌شده است. این نوع سازه‌ها که معمولا با طرح مربعی، دیوارهای سنگی و سقف شیبدار ساخته می‌شدند، مقاومت زیادی در برابر برف و باران داشتند و برای محیط‌های مرطوب و کوهستانی بسیار مناسب بودند.
معماران این پروژه در عین اینکه از طرح کندوج الهام گرفتند، اما ویژگی‌ها و امکانات مدرنی مانند شیشه‌های بزرگ و سیستم گرمایش از کف را برای این ویلا طراحی کردند. طراحی به گونه‌ای انجام شد که هم فضاهای خصوصی برای استراحت و هم فضاهای عمومی‌تر برای دورهمی و مهمانی در خانه وجود داشته باشد.
شیشه‌های گستردۀ ویلا امکان ارتباط برقرار کردن با طبیعت و مشاهدۀ چشم‌اندازهای زیبای منطقه به ویژه کوه دماوند را فراهم می‌کنند و برای ورود هوای تازه و نور به درون ویلا هم کارکرد مناسبی دارند.
سایر ویژگی‌های داخلی خانه (مانند استفاده از بتن و همینطور سبک طراحی حمام و جکوزی رو به فضای باز بیرون) نیز احساس حضور داشتن در یک خانۀ مدرن را به ساکنان خانه می‌بخشد، در عین اینکه وقتی از بیرون به خانه نگاه می‌کنید، سیمای کلی آن را تا حد زیادی مطابق با الگوهای اصیل و سنتی منطقه می‌یابید.
