به گزارش تابناک به نقل از تسنیم، رکن قضایی فدراسیون فوتبال (شامل کمیته‌های انضباطی، اخلاق و استیناف) در بسیاری از موارد به گونه‌ای برخورد می‌کنند که نه تنها اثر بازدارندگی ندارد، بلکه خیلی‌ها را هم تشویق به انجام تخلف یا ناهنجاری می‌کند! بارها کارشناسان ورزشی و حقوقی تأکید کرده‌اند که اگر کمیته‌های یاد شده احکام مناسبی صادر کنند اتفاقات حاشیه‌ای کمتر شده و جلوی خیلی از موارد گرفته می‌شود.
نگاهی به آرای صادره از سوی سه کمیته نام برده در سال‌های اخیر این پیام را می‌دهد که خیلی نباید به برخورد قاطع امیدوار بود. برای نمونه به چند مورد اشاره می‌کنیم.
1- محمدحسین کنعانی‌زادگان:پس از انتشار فایل صوتی منتسب به این بازیکن در سال 1400 که در آن الفاظ نامناسبی را به کار برده بود، کمیته اخلاق فدراسیون تنها او را دو جلسه محروم کرد و در ادامه کمیته استیناف پا را فراتر گذاشت و همان دو جلسه را هم به بازی‌های دوستانه محدود کرد! همان زمان هم گفته شد که بخشیدن دو جلسه کنعانی‌زادگان محرومیت سنگین‌تر بود تا اینکه آن را به مسابقات دوستانه محدود کنند. اتوبوس تیم ملی اما آن موقع به کنعانی‌زادگان نیاز داشت و به خاطر همین همه چیز به فراموشی سپرده شد.
2- مهرداد محمدی:تمام ارکان فوتبال ایران را در آخرین بازی فصل گذشته استقلال برابر پیکان با ادبیاتی زشت زیر سؤال برد. محمدی ابتدا 6 جلسه محروم شد و در ادامه کمیته استیناف این محرومیت را به 3 جلسه کاهش داد. به صورت واضح؛ یعنی اینکه هر چه خواستی بگو و نهایتاً سه بازی را از دست بده.
3- علیرضا بیرانوند: جنجالی‌ترین پرونده فوتبال ایران در سال‌های اخیر که تنها از فدراسیون فوتبال ایران برمی‌آمد او را 4 ماه به صورت تعلیقی محروم کند. بیرانوند در ماجرای فسخ قرارداد با پرسپولیس یا تخلف کرده یا نکرده؛ اگر تخلفی مرتکب نشده چرا باید 20 میلیارد تومان به پرسپولیس غرامت بدهد و اگر مرتکب شده چرا چهار ماه محرومیت تعلیقی؟ این رأی به گونه‌ای است که اگر در هر کجای جهان آن را نشان دهید بلافاصله پناهندگی می‌دهند!
بیرانوند البته چندی بعد از پرداخت شیرینی (بخوانید رشوه) به اعضای هیئت مدیره پرسپولیس صحبت کرد، اما واکنش فدراسیون فوتبال به گونه‌ای بود که انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته است. احضار به کمیته انضباطی آن هم بعد از بازی‌های ملی! گویی ملی‌پوش بودن امتیازی است برای تخلف کردن؛ چه اینکه در حکم کمیته وضعیت نیز چنین موردی آمده و البته گفته شده بود او به دلیل ملی‌پوش بودن و نداشتن پرونده در این کمیته، محرومیتش تعلیق شده است. هر چند کمیته وضعیت در این باره هم گاف داده بود چرا که بیرانوند پیش‌تر در این کمیته پرونده داشت.
بیرانوند اکنون با دردسر بزرگی مواجه شده؛ اگر ثابت کند رشوه داده طبق قوانین فدراسیون فوتبال باید یک سال محروم شود و اگر هم ثابت نشود؛ اتهام زده و باز هم دچار چالش جدی خواهد شد.
4- محمود فکری: اظهارات دور از ادب، شأن، زشت و مشمئزکننده فکری در نشست خبری بعد از دیدار مس شهر بابک و سایپا، 4 ماه محرومیت و 500 میلیون تومان جریمه برای او در پی داشت. صحبت‌های فکری که قابلیت انتشار در رسانه‌های رسمی را ندارد به قدری ناپسند بود که انتظار می‌رفت کمیته انضباطی با او برخورد جدی‌تری داشته باشد اما روش همیشگی یعنی «عذرخواهی بعد از هر آنچه دلم خواست بگویم»؛ استدلال کمیته انضباطی برای این جریمه بود.
نظیر این موارد باز هم هست، از جمله جرایمی که در مورد تخلفات تماشاگران یا تیم‌ها رخ می‌دهد و البته اتفاقاتی که سال گذشته و امسال در جریان سقف بودجه باشگاه‌ها افتاد و عملاً جرایم در نظر گرفته شده از سوی رکن قضایی به دلیل نداشتن ضمانت قانونی این قانون، بلااثر شد.
تمام این احکام و آرا یک پیام دارد؛ «با خیال راحت تخلف کنید، هر چیزی دلتان می‌خواهد بگویید و هر رفتاری می‌خواهید انجام دهید؛ بقیه‌اش با ما، کاری با شما نداریم.» این یعنی چراغ سبز رکن قضایی به انجام تخلفات در هر زمینه‌ای. حالا از این کمیته‌ها انتظار برخورد جدی دارید؟ انتظار دارید وقتی موضوعی مثل رشوه و حرف‌های ناشایست دیگر پیش می‌آید کسی برخورد کند؟
به نظر می‌رسد رکن قضایی فدراسیون باید بازنگری جدی در آرای خود داشته باشد و اگر قوانین نیز دچار اِشکال است مورد بررسی قرار گیرد تا این روند که «همه ماله‌کشی می‌کنند تا مبادا به کسی بربخورد»، به پایان برسد.
