به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، این روزها والدین دانش آموزانی که در مدارس دولتی درس می خوانند به شدت از موضوع دریافت کمک به مدرسه گلایه مند هستند؛ در حالی که آموزش و پرورش بارها اعلام کرده است که دریافت هرگونه مبلغ با هر عنوان از والدین دانش آموزان غیرقانونی است.
مهتاب، مادر یک دانش آموز در محله منیریه تهران است. او به خبرنگار رکنا می گوید: این ماه، نزدیک به یک میلیون و 500 هزار تومان کمک به مدرسه پرداخت کردم. وقتی به مدیر می گویم که پرداخت این مبلغ به چه علت است، پاسخ می دهد که اداره آموزش و پرورش، آنها را به حال خود رها کرده و اعلام کرده است که خودتان می دانید و مدرسه تان! حال تصور کنید ما برویم و بابت کمک به مدرسه شکایت کنیم، قطعا شیوه برخورد مسئولان مدرسه با فرزندانمان تغییر خواهد کرد.
عماد هم پدر یک دانش آموز در رباط کریم است. او به خبرنگار رکنا می گوید که برای کمک به مدرسه 600 هزار تومان از آنها دریافت کرده اند. او با ابراز انتقاد از آموزش و پرورش می گوید که چرا این نقض قانون آشکار در بزرگترین وزارتخانه کشور رخ می دهد و آب از آب تکان نمی خورد؟
شیوا مادر یکی دیگر از دانش آموزان در شهرک غرب تهران است. او نیز با نقد عملکرد بخش نظارتی آموزش و پرورش به خبرنگار رکنا می گوید: همه چیز را ما باید گزارش دهیم؟ خود آموزش و پرورش نمی داند این پول ها از کجا به حساب مدرسه واریز می شود؟ مگر قانون اساسی نمی گوید که آموزش باید رایگان باشد؟ پس این بساط کمک به مدرسه و دریافت پول های زورکی از والدین به بهانه های مختلف چیست؟
ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: به موجب عالی ترین سند حقوقی کشور، دولت مکلف است تمامی دانش آموزان ایرانی را تا پایان دوره متوسطه از آموزش و پرورش رایگان برخودار سازد. «تکلیفی محض و غیر قابل تفسیر و تضییق با عنوان «حق بر آموزش و پرورش» که در تمامی اسناد شناخته شده جهانی و بین المللی، حقی مسلم و اجتناب ناپذیر تلقی شده است که دولت یا حاکمیت به هیچ وجه نمی تواند آن را از دایره تکالیف خود خارج کند.» اما شوربختانه، سال هاست که در ایران، با اجباری شدن دریافت کمک های مردمی در مدارس عادی دولتی حتی در مناطق نابرخودار شهری و روستایی، آموزش و پرورش رایگان، امروز به یک آرزو یا رویا تبدیل شده است.
وی در ادامه افزود: کار به جایی رسیده است که «در کلان شهری مثل تهران، هزینه ثبت نام در دوره پیش دبستانی حتی از هزینه تحصیل در مقطع دکتری داخل یا خارج از کشور بیشتر است. آموزش و پرورش از فرط بی پولی، نبود نظارت های مستمر بالینی به هنگام و موثر، مدیران مدارس دولتی را چنان آتش به اختیار به امان خود رها کرده است که بهانه برای کندن از مردم کم ندارند. از تکمیل شدن زود هنگام ظرفیت ثبت نام در همان روزهای نخست بگیر تا تهدید شدن به قطع آب و برق مدرسه، تعمیرات جزئی و اساسی تا تحمیل دیگر شروط خود ساخته و من درآوردی، ثبت نام در مدارس شلوغ و بی کیفیت عادی دولتی را به کابوسی برای خانواده ها تبدیل کرده است.
ابراهیم سحرخیز تاکید کرد: ماجرای مادری که در یکی از شهرستانهای تهران مجبور شده بود برای ثبت نام فرزندش تن به نظافت کلاس های آن مدرسه بدهد یا درست چند سال قبل، در دولت دوازدهم، مطابق گزارش های صدا و سیما، باز هم در شهرستان های تهران، مدیر مدرسه ای برای پر کردن کلاس های بدون معلم، از والدین خواسته بود به نوبت مبصر کلاس فرزندان خود باشند. باید به حال و روز این آموزش و پرورش خون گریه کرد که شهروندان فقیر آن برای رسیدن به حقوق حقه خویش یعنی آموزش وپرورش رایگان باید به هر تحقیری و مجازاتی تن دهند.
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش افزود: قرار نیست دولت ها وقتی به ظاهر، ژست صرفه جویی یا انضباط مالی به خود می گیرند ابتدا به ساکن، این صرفه جویی را از آموزش و پرورش رایگان یا بریدن از قوت لایموت معلمان آغاز کنند. دولتی که به بزرگترین بانیان و مسببان اصلی ناترازی مالی در کشور، یعنی مدیران عامل بانک‌ها، موسسات مالی و اعتباری ورشکسته به تقصیر، صندوق های بازنشستگی از رمق افتاده، شرکت‌های زیان ده دولتی و خصولتی، یا سازمان بورس اوراق بهادار و... از جیب ملت خود، حقوق و پاداش های نجومی پرداخت می کند چرا وقتی نوبت به آموزش و پرورش همگانی که می رسد کفگیر سازمان برنامه و بودجه یا خزانه به ته دیگ خورده، از معلمان و فرهنگیان می خواهند خود را برای روزهای سخت یا بودجه ریاضتی ۹٫۸ آماده کرده، پاداش پایان خدمت ۷۰ هزار معلم بازنشسته پس از یکسال وقفه، چنان قطره چکانی پرداخت می شود که در تندباد گرانی و تورم از ارزش و بهره وری ساقط می‌شود شود.
وی خطاب به رئیس جمهوری ایران گفت: آقای پزشکیان بارها قول داده است که صدای بی صدایان باشد. به دفعات با اشاره به فرمان مالک اشتر به عنوان سند پرافتخار انسانی در نهج‌البلاغه از حقوق متقابل مردم و حکومت دم زده است و با علم و آگاهی از تمامی محدودیت ها و ناترازی ها پای به این میدان بزرگ و آزمون خطیر نهاده است، چرا باید مادری برای ثبت نام فرزند خویش در یک مدرسه دولتی با کلاس های شلوغ و خالی از کیفیت، ناچار به زیر پا گذاشتن غرور و شخصیت خویش باشد؟
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد: وقتی سخنان تک تک اعضای شورای عالی آموزش و پرورش را در محضر آقای پزشکیان مرور می کردم با خودم گفتم عجب! حضراتی که بعضا بیش از سه دهه سکانداری یا راهبری در این آموزش و پرورش، جز به توسعه بی حد و حصر مدارس غیردولتی، باز کردن پای معلمان خرید خدماتی یا برون سپاری مدارس دولتی به چیز دیگری رضایت نداده اند چگونه امروز هم صدا با آقای رییس‌جمهوری، در مرگ عدالت یا نبود کیفیت در آموزش و پرورش، فریاد وامصبیتا سر داده به سان دایه ای دلسوز، دنبال گمشده ای به نام عدالت آموزشی می شوند؟
ابراهیم سحرخیز در پایان گفت: آقای پزشکیان! عدالت و ارتقای کیفیت آموزشی یا حذف سهمیه های ناصواب در کنکور و استخدام پیش کش! لطفا کاری کنید در آموزش و پرورش طبقاتی شده ما، کسی به جرم داشتن والدین فقیر از ثبت نام در یک مدرسه عادی دولتی باز نماند. دانش آموزی به خاطر نداشتن معدل بالا یا خاستگاه طبقاتی برچسب ناجور نخورد.
