به گزارش "ورزش سه"، شلیک محکم و رو پای المعز علی به طاق دروازه ایران، یاس روی سکوها و غرولند پای گیرنده‌ها. اما باور مردان سفیدپوش مستطیل سبز به پیروزی، از ناامیدی طرفدارانشان پررنگ‌تر بود. آنها قطر را با چهار گل مجازات کردند و بغض توی گلوی خود را روی دروازه مشعل برشام ترکاندند.
این پیروزی ایران را به صدر جدول رساند اما دستاوردی مهمتر از این برای شاگردان امیر قلعه‌نویی داشت. آنها حریفی را شکست دادند که دست ایران را ناباورانه از فینال آسیا کوتاه نگه داشت و اجازه نداد تیم ملی به آنچه شایستگی‌اش را با شکست ژاپن نشان داده بود، برسد. اگرچه این برد جای آن مسابقه را نمی‌گیرد اما بازیکنان تیم ملی می‌خواستند باوری را که در ذهن طرفدارانشان از دست رفته بود، دوباره بسازند.
قول و قرار این «انتقام» دقایقی پیش از شروع بازی گذاشته شد. جایی که تیم ملی در رختکن استادیوم راشد حلقه اتحاد را تشکیل داده بود و کاپیتان علیرضا جهانبخش آخرین صحبتها را با بازیکنان هم‌تیمی در میان می‌گذاشت؛ از تمرکز تا توانایی، از یکپارچگی دفاعی تا نمایش تهاجمی. او لحظاتی بعد صحبتهای خود را با یک جمله به پایان رساند: طوری بازی کنید که دو ساعت بعد شاد و با انرژی وارد رختکن شویم.
این صحبتهای علیرضا جهانبخش است: «ما به اندازه کافی صحبت کردیم. الان وقت اینه که بریم نشون بدیم تفاوت وجود داره چه از نظر فردی و چه تیمی. گفتیم دو تا چیز داریم، یکی تمرکز صد دقیقه اشتباه فردی تفاوت رو ایجاد میکنه و دوم اینکه خودمون باشیم. اختلاف خیلی زیاده اما نه توی حرف زدن، باید بریم عمل کنیم. بازی قبلی هم روی این تاکید کردیم که اگه توی دفاع یه تیم باشیم هیچکی نمیتونه به ما گل بزنه و الان یکمی چاشنی حمله هم اضافه کنیم. به سردار، مهدی، محمد محبی و مهدی قایدی توپ برسونید و اضافه بشید تا دو ساعت بعد شاد و با انرژی بالا وارد رختکن شیم.»
سپس مهدی طارمی که بازوبند کاپیتانی را در غیاب جهانبخش بر بازو بسته بود، با صدای مصمم خود توجهات را جلب کرد. حالا همه مهدی را نگاه می‌کردند که احساسات بازیکنان را تحت‌تاثیر قرار داده بود و از آنها می‌خواست نه برای خودشان بلکه برای خانواده و هواداران و دوستداران خود بجنگند، محکم بازی کنند، پرانرژی باشند و قطر را بزنند بیایند بیرون.
هرچه جهانبخش از تمرکز می‌گفت، طارمی با انتقام تکمیل می‌کرد؛ انتقام شکست نیمه نهایی جام ملتها. انگار فشار شکست در آن مسابقه هنوز روی شانه ملی‌پوشان سنگینی می‌کرد و آنها می‌خواستند دور از خانه، طوری حریف را ببرند که اکرم عفیف و المعز علی و سایرین، دیگر روی کری‌خوانی نداشته باشند.
این حرفهای مهدی طارمی است: «علی آقا تموم حرفها رو زد اما یه مطلب. امروز برای تمام بازیهایی بازی کنید که دوستتون دارن، خانوادههایی که اون بالا هستن و میبینن، خانوادههایی که جلوی تلویزیون هستن و شاید اونها هم به خاطر جام ملتها داغ روی دلشون باشن. این بازی فقط به خاطر اونا بازی کنن خودتون هم نه، و مردمی که میگن انتقام. امیر خان گفتن تو فوتبال بحث انتقام وجود نداره، ما حرفهای هستیم اما خانواده‌هامون دنبالش هستن.»
او سپس حرفهایش را اینطور به پایان می‌رساند: «این بازی رو میریم برای اونا بازی میکنیم، محکم، یالا...! جمع شو، جمع شو، جمع شو. انرژی خوب، نود دقیقه، پشت هم، میدوییم، میجنگیم، میزنیمشون و می‌آییم بیرون.»
برانگیخته‌کردن بازیکنان در آستانه این بازی حساس، مسئولیتی بود که دو کاپیتان تیم ملی به بهترین شکل ممکن ایفا کردند و مردان داخل زمین با شایستگی قطر را شکست دادند اما چهار گل به تور دروازه مشعل برشام و تحقیر عنابی، پیش زمینه جالبی داشت...
