در حالی‎که افراد بزرگ‎سال عامل به‌راه افتادن جنگ‌ها و مخاصمات نظامی هستند، این کودکان هستند که بهای سنگینی را برای آن پرداخت می‌کنند، آن‌ها در جریان جنگ‌ها و درگیری‌ها در سرما زندگی می‌کنند، هر شب با ترس می‌خوابند و صبح‌ها با وحشت بیدار می‌شوند، خانواده خود را از دست می‌دهند، از تحصیل باز می‌مانند، دوستان و زمین‌های بازی خود را از دست می‌دهند. یادمان باشد که جنگ برای کودکان در هر نقطه از این کره‌ی خاکی یک رنگ دارد؛ آنهم سیاه است.

می‌بایست به خلبانان اسراییلی چنین گفت که کدام مؤلفه‌ی قدرت هوایی و کدام مصداق شجاعت را به نمایش گذاشتی، وقتی هیچ مانعی برای مقابله‌ی هوایی در غزه و لبنان وجود ندارد! به‌نظرتان کودک بودن در غزه چگونه است؟ هفده هزار کودک غزه بدون همراه آواره شده‌اند؛ بیش از ۱۶ هزار کودک غزه کشته شده‌اند؛ حدود ۷ هزار کودک غزه همچنان زیر آوار مانده‌اند؛ بیش از ۶۰۰ هزار کودک غزه به حمایت از سلامت روان نیاز دارند؛ کودکان غزه علائمی از سطح بسیار بالای اضطراب مداوم، از دست دادن اشتها و بی‌خوابی و در یک کلمه طغیان‌های عاطفی و وحشت رنج می‌برند؛ رنج کودکان غزه از جنگ به حدی گسترده و غیرقابل توصیف است که برای آن کلمات جدیدی ابداع شده‌اند؛ یکی از این کلمات، واژه‌ای است که برای توصیف کودکان یتیم بدون همراه غزه خلق شده است. (WCNSF) مخفف عبارت؛ No Surviving Family ، Wounded Child ؛ به معنای کودک مجروحی است که تنها بازمانده‌ی خانواده‌ی خود است.

نگاهی به آمار و داده‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که کودک بودن درغزه به‌معنای مواجهه لحظه به لحظه با مرگ و جراحت است. از ابتدای تاریخ تا به امروز، جهان شاهد بروز جنگ‌های دهشتبار بین‌المللی و داخلی زیادی بوده است؛ یکی از بلایایی که اصلی‌ترین قربانیان آن در طی تاریخ کودکان بوده و هستند. جنگ‌ها و مخاصمات مسلحانه در تاریخ پرفراز و نشیب بشر از تلخ‌ترین و ناگوارترین رویدادها به‌شمار می‌روند که پیوسته جوامع انسانی با آن دست به گریبان بوده‌اند. در این میان، کودکان به‌عنوان محوری‌ترین خاکریز کرامت انسانی و آسیب‌پذیرترین طیف اجتماعی، که هیچ نقش فعال و آگاهانه‌ای در برافروختن مخاصمات نداشته بیش از سایر اقشار از تبعات ناگوار جنگ رنج برده‌اند و حقوق بنیادین آن‌ها اعم از حق بر حیات، حق بر سلامت، حق بر حفاظت، حق بر امنیت، حق بر آموزش، حق بر شادی و بازی و... در آتش این نزاع ها در معرض تهدید و تضییع قرار گرفته است.

حالا که پرچم‌ها سیاه هستند! و جنگ دارد شیوع پیدا می‌کند، بیا از عشق بگوییم! شاید آدمیزاد تفنگش را زمین بگذارد و نگاهش در رنگین کمان زندگی کودکان لبخندی را دنبال کند که می‌رسد به آزادی! به انسانیت! به دوستی! هم‌اکنون شرایط کودکان فلسطینی در منازعه‌ی اخیر ، روایتی تلخ و تکان‌دهنده است‌ که می‌بایست تدبیری جدی از طرف دولت‌های طرف مخاصمه و جامعه‌ی جهانی علی‌الخصوص سازمان ملل متحد صورت گیرد. این کودکان امروز هستند که جنگ، همه‌ی جوانب حال و آینده‌ی زندگی آنان را تهدید می‌کند و ما بزرگسالان می‌بایست به رسالت خود نسبت به آنان بیشتر اندیشیده و چاره‌جویی‌کنیم. بمباران بی‌امان مناطق مسکونی و قطع برق در غزه که سبب می‌شود بیمارستان‌ها بی‌برق بمانند و نوزادان در انکوباتورها و بیماران سالمند در اتاق‌ها بدون دسترسی به اکسیژن در معرض خطر قرار گیرند.

خانواده‌ها در غزه در حال حاضر برای دسترسی به آب سالم با مشکل مواجه هستند. اقدامات روا داشته شده توسط اسراییل به کودکان در غزه تماماً نقض کلیه‌ی قواعد حقوق بین‌الملل بشردوستانه و حقوق بشر است. کودکان امیدهای فردای جهان هستند و دولت‌ها با همکاری یکدیگر می‌توانند آینده بهتری برای هر کودکی که در جنگ و بحران زندگی می‌کند بسازد. آقای اسراییل تاریخ فراموش نخواهد کرد که جنگ هم قواعدی دارد؛ قواعدی که به دنبال آن است تا نور حقوق بشر را میان تاریکی‌های جنگ بتاباند. ترومای ناشی از این جنگ برای کودکان فلسطینی و لبنانی تا نسل‌ها می‌تواند ادامه یابد؛ کودکان امیدهای فردای جهان هستند و دولت‌ها با همکاری یکدیگر می‌توانند آینده بهتری برای هرکودکی که در جنگ و بحران زندگی می‌کند بسازند.

به امید حمایت بیشتر از این امیدهای فردا... یادمان باشد کودکی رؤیا نیست و حق با کودکان است.

* مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان