به گزارش شمال نیوز،لیگ ایران در این سال‌ها بازیکنان خارجی متعددی به خود دیده است؛ اما آفریقایی‌ها ورژن جدیدی از بازیکنان خارجی‌اند که اخیراً تعدادشان در لیگ ایران زیاد شده است. این بازیکنان که تقریباً غالبشان بازی در لیگ‌های اروپایی را تجربه کرده‌اند عملکرد نسبتاً خوبی در لیگ ایران دارند و حتی می‌توان گفت جزء مهره‌های تأثیرگذار لیگ برتر به‌حساب می‌آیند.
یکی از این خارجی‌ها که اتفاقاً در فصل جدید نقش پررنگی در موفقیت‌های تیمش داشته و خود را به علاقه‌مندان فوتبال اثبات کرده، تیوی بیفوماست. این بازیکن در کنار سایر خارجی‌هایی تیم استقلال خوزستان از هفته سوم که در بازی مقابل استقلال در ترکیب تیمش قرار گرفت، عملکرد خوبی برای آبی‌پوشان خوزستانی داشت، به‌طوری‌که نقش پررنگی در پیروزی‌ها و گل‌های سه‌امتیازی تیمش داشت.
بیفوما که برای دو بازی ابتدایی فصل مقابل آلومینیوم و گل‌گهر کارت بازی‌اش صادر نشده بود در ۶ مسابقه بعدی با ۳ گل، یک پاس گل، یک تأثیرگذاری روی گل و گرفتن یک اخراجی، همه را متوجه خود کرده است تا جایی که حتی شاهد ارتقای کیفیت فنی استقلال خوزستانیم. درخشش این بازیکن اصالتاً آفریقایی ۳۲ساله در بازی هفته اخیر مقابل تیم هوادار باعث شد دقایقی با او گفت‌وگو کنیم. حرف‌های او را در ادامه ازنظر می‌گذرانید.
از بازی و گل‌های پرتعدادت در همین چند هفته صحبت کن، مثل‌اینکه در لیگ ایران جاافتاده‌ای؟
بله من از تطبیقم در ایران خوشحالم. واقعیت این است که کادر فنی و بازیکنان فوق‌العاده بودند، چون از اولین جلسه تمرین باعث شدند احساس راحتی کنم، به‌طوری‌که احساس غربت نمی‌کنم و فکر می‌کنم در خانه‌ام. باتوجه‌به اعتماد کادر فنی و بازیکنان به من، همیشه هدفم این بود که جواب این‌همه محبت و اعتماد را در زمین بازی بدهم که خدا را شکر این اتفاق افتاد.
هم‌تیمی‌هایت می‌گویند در تمرینات بهتری و هنوز همه توانایی‌هایت را ندیده‌ایم. خودت فکر می‌کنی توانایی‌های بیشتری داری؟
من قدردان اعتماد آنهایم و همان‌طور که قبلاً گفتم، ازنظر من این تیم می‌تواند خیلی بهتر عمل کند، چون تنها من نیستم که ظرفیت دارم. ما یک تیمیم که در ادامه با همکاری بیشتر موفق‌تر می‌شویم.
از بین گل‌هایی که به ثمر رساندی کدام‌یک را بیشتر دوست داری؟
طبیعتاً همه گل‌ها برایم جذاب و شیرین بود. هرچند من آخرین گلم را که در بازی با هوادار به ثمر رساندم به چند گل دیگر ترجیح می‌دهم. هدف ما گل‌زنی در راستای موفقیت تیم است و وقتی به این هدف می‌رسیم همه گل‌ها خاطره‌انگیز می‌شوند.
فکر می‌کنی باوجود رقیبانی همچون امیرحسین حسین‌زاده، قندی پور و سایر بازیکنانی که در بالای جدول گل‌زنان حضور دارند، شانس آقای گلی در اولین فصل حضورت در لیگ ایران را داری؟
صادقانه بگویم به آن فکر نمی‌کنم و فقط تمرکزم روی این است که خوب بازی کنم و پیروز شوم. ما در تیممان اهدافی بزرگ‌تر از اهداف انفرادی داریم.
تو و سایر خارجی‌های تیم استقلال خوزستان تاکنون در ۷۷ درصد گل‌های این تیم مؤثر بودید، آیا خودت هم این تأثیرگذاری را احساس کردی یا فکر می‌کنی کار گروهی باعث موفقیت و عملکرد مثبت تو شده است؟
فکر می‌کنم خارجی‌ها اینجایند تا چیزی بیشتر به تیم اضافه کنند. من معتقدم که می‌توانیم حتی بیشتر کار کنیم و با مربی و هم‌تیمی‌ها روی این موفقیت تمرکز می‌کنیم.
چطور در ۳۲ سالگی تا این حد سریع، سرحال و گل‌زنی؟
من ۳۲ ساله‌ام، اما الان نسبت به زمانی که ۲۵ساله بودم احساس بهتری دارم؛ بدنم را بهتر می‌شناسم و می‌دانم چطور باید با آن برخورد کنم.
آیا پیشنهاد بهتری نداشتی که به ایران آمدی یا دوست داشتی چالش بازی در لیگ ایران را تجربه کنی؟
پیشنهاد مالی بهتری در ترکیه و لیگ دسته دوم عربستان داشتم، اما می‌خواستم در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنم، بنابراین به ایران آمدم تا قدم‌به‌قدم به اهدافم برسم.
رفتار هواداران با تو چگونه است؟ آیا تصور می‌کردی تا این حد در فوتبال ایران محبوب شوی و پیش‌ازاین چنین محبوبیتی را تجربه کرده بودی؟
البته تصور خاصی نداشتم؛ اما حالا می‌فهمم که هواداران عالی‌اند. آنها من را به یاد آفریقا (کنگو) و عشق دیوانه‌وار به فوتبال می‌اندازند و من آن را دوست دارم.
ادامه این روند مثبت می‌تواند تو را به استقلال و پرسپولیس برساند. آیا چنین هدفی داری و بازی در لیگ نخبگان آسیا با یک تیم ایرانی رؤیای تو به‌حساب می‌آید؟
فقط می‌گویم بخشی از اهداف من این است که با تیمی ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا بازی کنم.
لیگ معتبر اسپانیا را تجربه کرده‌ای؛ شاید آرزوی فوتبالیست‌های زیادی در سرتاسر دنیا بازی در لالیگا باشد. چنین تجربه‌ای چقدر جذاب است؟
من حرفه‌ام را در اسپانیا شروع کردم و هرگز آن را فراموش نمی‌کنم، چون یک رؤیا بود و خیلی چیزها در آنجا یاد گرفتم.
جایی گفته بودی در خوزستان و اهواز حس می‌کنی در خانه‌ای، چرا چنین حسی داری؟
می‌دانید که والدین من اهل کنگو و من در پاریس به دنیا آمده‌ام، بنابراین با فرهنگ‌های مختلف آشنا شدم. برای من آمدن به ایران سخت نبود، بلکه لذت و فرصتی بود که خدا به من داد. بسیاری از مردم به‌خاطر رسانه‌ها و چیزهایی که درباره ایران می‌گویند، از این خطرپذیری می‌ترسند، اما اینجا زندگی عادی است؛ مانند همه‌جا، تنها تفاوت در فرهنگ است.
مثل‌اینکه با هم‌تیمی‌هایت ارتباط خوبی گرفته‌ای و همه دوستت دارند. راز این محبوبیت چیست؟
من فقط با احترام با مردم رفتار می‌کنم، چیزی که از والدینم یاد گرفته‌ام و فرقی ندارد چه کسی روبه‌روی من باشد.
