به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، براساس آمارهای منتشرشده توسط نهادهای معتبر، نرخ ارز در ایران از مرز ۶۰ هزار تومان عبور کرده و تورم به سطحی بی‌سابقه رسیده است. نمودار رشد نرخ تورم طی یک دهه اخیر، شیب تندی را نشان می‌دهد که تأثیر مستقیم آن بر افزایش قیمت کالاهای اساسی و کاهش قدرت خرید مردم به‌وضوح قابل مشاهده است. این وضعیت بحرانی، اقتصاد کشور را در مسیر فروپاشی قرار داده و عواقب اجتماعی و اقتصادی جبران‌ناپذیری به دنبال دارد.
نمودارها نشان می‌دهند که افزایش شدید نرخ ارز به افزایش تورم در بخش‌های مختلف، به‌ویژه در کالاهای ضروری، منجر شده است. بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران، نرخ تورم رسمی در سال گذشته به بیش از ۵۰ درصد رسیده است که تأثیرات ویرانگری بر زندگی اقشار متوسط و ضعیف جامعه داشته است. طبق تحلیل‌های آماری، کارشناسان اجتماعی ،بیش از ۳۵ درصد خانوارهای ایرانی بدون شغل هستند و بسیاری از دیگر خانوارها فقط به یک منبع درآمد محدود تکیه دارند. این شرایط زنگ خطری برای افزایش بیکاری گسترده و گسترش فقر مطلق به‌شمار می‌آید. نمودار بیکاری نیز نشان می‌دهد که رشد بیکاری به‌ویژه در صنایع تولیدی و خدماتی، همچنان در حال افزایش است و چالش‌های اجتماعی و اقتصادی بیشتری در راه است.
تحلیل نمودارهای تولید ناخالص داخلی و شاخص تولید صنعتی نشان می‌دهد که ایران طی سال‌های اخیر با رکود عمیقی مواجه شده است. کاهش تولید، تعطیلی کسب‌وکارها و افت شدید تقاضای داخلی، آسیب‌های جدی به طبقه متوسط وارد کرده است که به‌عنوان ستون فقرات اقتصاد کشور محسوب می‌شود. سقوط طبقه متوسط به معنای افزایش نابرابری اقتصادی و تهدید ثبات اجتماعی است. داده‌های بین‌المللی نیز نشان می‌دهند که کاهش سرمایه‌گذاری خارجی و افت شاخص کسب‌وکار، اقتصاد ایران را به سمت نابودی پیش می‌برد.
همبستگی آماری بین افزایش نرخ بیکاری و جرائم اجتماعی نشان‌دهنده این است که افزایش بیکاری و فقر، مستقیماً به افزایش جرائم و خشونت‌های خانگی منجر شده است. نمودارهای جرائم نشان می‌دهند که در مناطق شهری و روستایی کشور، نرخ جرم و جنایت، سرقت بخصوص سرقت های خرد و اعتیاد در حال افزایش است. همچنین آمارها نشان می‌دهند که میزان طلاق و بحران‌های روانی در پی فشارهای اقتصادی و اجتماعی افزایش یافته است. اگر این روند ادامه یابد، منجر به فروپاشی اجتماعی و افزایش ناامنی در سطح جامعه شود.
از سوی دیگر، کاهش بودجه‌های زیست‌محیطی و عدم توانایی در اجرای پروژه‌های حفاظتی به دلیل فشارهای اقتصادی، باعث افزایش آلودگی هوا، تخریب منابع آبی و فرسایش خاک شده است. نمودارها نشان می‌دهند که طی سال‌های اخیر، شاخص‌های آلودگی هوا در کلان‌شهرها افزایش یافته و کیفیت منابع آبی به‌شدت کاهش یافته است. این بحران‌های زیست‌محیطی با کاهش بودجه‌های عمومی برای محیط زیست، بیشتر تشدید خواهد شد و به بحران‌های بلندمدت و غیرقابل‌جبران تبدیل می‌شود.
تحلیل داده‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد که کاهش بودجه‌های درمانی و افزایش هزینه‌های خدمات بهداشتی و دارویی، موجب کاهش دسترسی مردم به خدمات درمانی و شیوع بیماری‌های قابل پیشگیری شده است. نمودارهای بهداشت عمومی نشان می‌دهند که افزایش مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های واگیر و عدم دسترسی به درمان، به تهدیدی جدی برای سلامت عمومی تبدیل شده است.
در شرایطی که اقتصاد ایران با این بحران‌های عمیق مواجه است، ورود به تنش‌های منطقه‌ای وضعیت را پیچیده‌تر می‌کند. داده‌های تاریخی و اقتصادی نشان می‌دهند که هرگونه درگیری نظامی یا افزایش تنش‌های سیاسی، منجر به تحریم‌های جدید یا تشدید تحریم‌های فعلی می‌شود که دسترسی ایران به بازارهای بین‌المللی را بیشتر محدود کرده و بحران ارزی و تورم را تشدید خواهد کرد. نمودارهای اقتصادی نشان می‌دهند که افزایش هزینه‌های نظامی، منابع اقتصادی محدود کشور را از پروژه‌های توسعه‌ای دور می‌کند و بحران‌های داخلی را تشدید می‌کند.
بررسی نمودارهای اقتصادی و اجتماعی نشان می‌دهد که اگر دولت اقدامات اصلاحی جدی و سریع انجام ندهد، این بحران‌ها به مرحله‌ای غیرقابل‌برگشت خواهند رسید. اصلاحات در ساختار مالی، نظام بانکی و سیاست‌های پولی ضروری است. نمودارهای شفافیت اقتصادی و سیاست‌های مالی نشان می‌دهند که بدون اصلاحات ساختاری و تغییرات جدی در مدیریت منابع، نابرابری‌ها و بحران‌های اجتماعی و زیست‌محیطی به مرحله‌ای خواهد رسید که دیگر قابل کنترل نخواهد بود.
تحلیل‌های آماری و نمودارهای اقتصادی به‌وضوح نشان می‌دهند که ایران در آستانه یک فروپاشی اقتصادی و اجتماعی قرار دارد. دولت و حاکمیت باید به‌سرعت سیاست‌های اصلاحی و حمایتی را به اجرا بگذارند و از ورود به تنش‌های بی‌ثمر منطقه‌ای پرهیز کنند، در غیر این صورت، بحران‌های اقتصادی و اجتماعی فعلی به فاجعه‌های بزرگ‌تر و غیرقابل‌کنترل‌تر تبدیل خواهند شد.
