فاصله بین 2 بارداری برای حفظ سلامت مادر و کودک دست کم باید به 3 سال برسد. بارداری‌های متوالی که در آن‌ها این فاصله زمانی رعایت نمی‌شود نه تنها برای مادر بلکه برای کودک هم دردسرساز می‌شوند. احتمال ابتلا به عوارضی مانند کم‌خونی، مشکلات شیردهی، از دست دادن ذخایر بدن مثل کلسیم و ریز مغذی‌ها از جمله مشکلاتی هستند که اغلب سلامت مادرانی که بدون توجه به این فاصله زمانی(3 سال) بارداری دوم‌شان را تجربه می‌کنند، هدف قرار می‌دهند. بدن مادر بعد از هر بارداری به زمان کافی نیاز دارد تا دوباره از نظر میزان مواد معدنی، کلسیم، ویتامین‌ها و... تامین شود و به حالت اولیه برگردد. بدن برای بازگشت به حالت طبیعی به طور طبیعی به 3 سال زمان نیاز دارد. به همین دلیل است که ما به همه مادارن توصیه می‌کنیم فاصله زمانی 3 سال برای بارداری دوم را دست کم نگیرند. در حقیقت مادرانی که در فاصله زمانی‌ای کمتر از این مدت باردار می‌شوند بدون تامین این کمبودها خودشان را در معرض افت توانایی مجدد قرار می‌دهند. به همین دلیل است که بارداری دوم، آن‌ها و فرزندشان را با مشکلات جدی روبه‌رو می‌کند.
یکی از بیماری‌هایی که شیوع آن در مادرانی که فاصله بین دو بارداری را در نظر نمی‌گیرند بالاست کم‌خونی یا آنمی‌است. وقتی بارداری‌های متوالی در زمانی کمتر از 3 سال اتفاق می‌افتد مادر به کم‌خونی مبتلا میشود. این بیماری اغلب به صورت مخفی در مادران بروز پیدا می‌کند اما درست زمانی آشکار میشود که مادر برای دومین بار باردار میشود. کم‌خونی در این مادران باعث افزایش میزان خونریزی قبل، بعد یا حین زایمان میشود. به همین دلیل است که احتمال مرگ و میر مادران باردار مبتلا به کم‌خونی 5 تا 10 برابر بیشتر از زنان دیگر است. از سوی دیگر آنمی در هفته 13 تا 24 بارداری خطر احتمالی زایمان زودرس و وزن کم نوزاد هنگام تولد را 181 تا 751 بار افزایش می‌دهد. کم‌خونی سلامت کودک را هم نشانه می‌گیرد. در نوزادانی که از مادران مبتلا به آنمی‌متولد می‌شوند
احتمال بروز بیماری و مهمتر از آن فقر آهن که منجر به اختلال در تکامل حرکتی و رفتاری میشود و حتی قدرت یادگیری آن‌ها را کاهش می‌دهد، به مراتب بیشتر از دیگران است.
بارداری‌های متوالی حتی سلامت کودک اول را هم به خطر می‌اندازند. طبق توصیه تمام پزشکان، نوزاد باید 6 ماه اول زندگی انحصارا با شیر مادر تغذیه کند و معمولا توصیه میشود این شیردهی تا پایان 24 ماهگی نوزاد در کنار غذای کمکی ادامه داشته باشد. اما زمانی که فاصله بین دو بارداری متوالی 2 سال شود یعنی مادر درست در زمان شیردهی نوزاد اول، نوزاد دومش را باردار است، طبیعی است که این بارداری در شیردهی نوزاد اول اختلال ایجاد می‌کند و مادر ناگزیر به قطع شیردهی میشود. حال آن‌که قطع شیردهی باعث ضعف سیستم ایمنی نوزاد شده و همین عارضه احتمال بروز بیماری‌های عفونی در نوزاد اول را هم افزایش می‌دهد. به این ترتیب بارداری‌های متوالی علاوه بر سلامت مادر و جنین سلامت کودک اول را هم به خطر می‌اندزاد.
به طور طبیعی تغذیه جنین در دوران بارداری از طریق خون مادر انجام می‌گیرد. طبیعتا وقتی مادری مبتلا به کم خونی باشد، اکسیژن‌رسانی و تغذیه جنین نیز مختل میشود و این اختلال بر سلامت جنین اثر می‌گذارد. از سوی دیگر، جنین برای رشد و تکامل، مواد مورد نیازش را از بدن مادر تامین می‌کند اما مادر نمی‌تواند تمام نیازهای جنین را با دریافت روزمره مواد غذایی در اختیار جنین قرار دهد بلکه بخش قابل توجهی از این مواد مغذی را از ذخایر بدن خودش تامین می‌کند؛ موادی مثل کلسیم و ریزمغذی‌ها و .... حال سوال اینجاست که بدن برای جبران و جایگزینی این ذخایر به چقدر زمان نیاز دارد؟ در یک نگاه کلی این زمان با تغذیه مادر و میزان استرسی که در دوران بارداری و به خصوص بعد از زایمان بر او وارد میشود در ارتباط است. اما به طور میانگین بدن خانم‌ها به 3 سال زمان نیاز دارد تا این ذخایر را دوباره جایگزین کنند. به خصوص اینکه وزن، توده بدنی و انرژی مادر هم بعد از هر بار بارداری تحت تاثیر قرار می‌گیرد و برای جبران به زمان نیاز دارد.
شاید بعضی از خانم‌ها فکر کنند چون زایمان قبلی آن‌ها به صورت طبیعی بوده رعایت زمان 3 سال تا بارداری بعدی برای آن‌ها لازم نیست و این زمان فقط برای خانم‌هایی است که زایمان به صورت سزارین را انجام داده‌اند. اما این یک تصور کاملا غلط است چرا که نوع زایمان، تفاوتی در میزان فاصله بین دو بارداری متوالی ندارد. در حقیقت این فرآیند بارداری است که در این روند مهم است نه نوع زایمان. وقتی پای جایگزینی ذخایر بدن مادر، مسئله کم‌خونی و شیردهی در میان است، طبیعی است که جبران آن‌ها ربطی به نوع زایمان ندارد. بنابراین مادران چه آن‌ها که به طور طبیعی زایمان
می‌کنند چه آن‌ها که روش سزارین را انتخاب می‌کنند برای سلامت نوزاد و خودشان باید برای بارداری بعدی فاصله زمانی 3 سال را در نظر بگیرند.
فقط فاصله کم بین بارداری‌ها نیست که می‌تواند سلامت مادر و کودک را به خطر بیندازد. فاصله بیش از اندازه بین 2 زایمان هم گاهی می‌تواند همانقدر دردسرساز شود که زمان کم بین 2 بارداری. اگر فاصله بین 2 بارداری بیشتر از 5 سال شود عوارض بین 2 بارداری و متعاقب آن زایمان هم بیشتر میشود. اغلب مادرانی که فاصله بارداری آن‌ها به 69 ماه یعنی 5 سال و نیم می‌رسد، نسبت به مادرانی که فاصله بارداری آن‌ها کمتر از 5 سال است با مشکلات بیشتری مواجه می‌شوند. یکی از شایع‌ترین این مشکلات مسمومیت دوران بارداری است. افزایش فشارخون در دوران بارداری، دفع پروتئین از طریق ادرار و تورم بیش از حد دست‌ها و حتی پاها از نشانه‌های مسمومیت در دوران بارداری هستند که احتمال بروز آن‌ها در خانم‌هایی که فاصله بین دو بارداری آن‌ها بیشتر از 5 سال است، بیشتر از دیگران وجود دارند.
رعایت فاصله زمانی بین دو بارداری مادرانی را که در سن بالا ازدواج می‌کنند یا دیر بچه‌دار می‌شوند نسبت به دیگران بیشتر دچار مشکل می‌کند. این مادران معمولا از دو طرف تحت فشار هستند چون هم با خطرات بارداری در سن بالا مواجهند هم فاصله کم بین دو بارداری. خانمی‌که در سی و چند سالگی ازدواج می‌کند اگر بخواهد فاصله طبیعی بین دو بارداری را رعایت کند بارداری دوم او از 35 سالگی که مرز بارداری درخانم‌هاست می‌گذرد( بهترین سن بارداری بین 20 تا 30 سالگی است و 18 تا 35 سال به عنوان مرز بارداری به شمار می‌رود) در چنین شرایطی تصمیم نهایی به عهده خود مادر و البته همسر اوست. با این حال تصمیم آن‌ها هرچه که باشد این مادران باید تمام مقدمات و بهداشت دوران بارداری را تحت نظر پزشک خود با بالاترین کیفیت رعایت کنند تا به این ترتیب تا حد امکان از عوارض بارداری در سن بالا و احیانا بدون در نظر گرفتن فاصله بین دو بارداری مصون بمانند.
اگر فاصله بین بارداری‌ها کمتر از 18 ماه باشد، 40 درصد خطر تولد نوزاد زودرس و 61 درصد خطر نوزاد با وزن کم، افزایش پیدا می‌کند و سن تولد نوزاد هم در 26 درصد موارد کمتر از یک نوزاد طبیعی میشود .اگر فاصله میان بارداری‌ها کمتر از 18 ماه باشد، به ازای هر یک ماهی که این فاصله کوتاه‌تر میشود، خطر تولد نوزاد نارس تا 2 درصد و خطر تولد نوزاد با وزن کم تا 3/3 درصد بیشتر میشود.
