آنچه از حمله هوایی اسراییل تاکنون معلوم شده حاکی از یک رفتار ایذایی و سیاسی برای موجه جلوه دادن مدت ها تبلیغات این رژیم جعلی در حمله به ایران است. بر اساس واکنش های صورت گرفته در خود منابغ غربی و عبری این حمله هیچ تناسبی با ادعاهای صورت گرفته نداشت. اما ایران باید چه کند؟
واقعیت این است که رژیم اشغالگر قدس پاسخ دندان شکن و بازدارنده ای را در عملیات وعده صادق ۲ دریافت کرده و یقینا همین ترس از قدرت ایران که برای همگان معلوم و اثبات شد ، او را به چنین پاسخ ضعیفی علیرغم همه ادعاها وا داشته است. حتی برخی منابع، از مطلع بودن ایران از این حمله نیز سخن گفته اند! اما فارغ از این موضوع و صحت و سقم آن، آنچه اهمیت دارد اصول راهبردی ایران در مواجهه با این رژیم جعلی است. ایران بارها اعلام کرده که هر گونه تجاوز اسراییل را متناسب با سطح آن بدون پاسخ نمی گذارد، اما در این راه نه تعجیل می کند و نه تعلل. بنابراین در مواجهه با حمله اخیر صورت گرفته نیز نباید دچار هیجان زدگی و تعجیل شد و تقاضاهایی فراتر از تدبیر لازم صورت داد.
به یاد داشته باشیم که پیش از عملیات وعده صادق ۲ نیز برخی محافل یا چهرهای سیاسی در سطوح پایین حکمرانی با اتکا به روحیه ملی و دینی در بخش هایی از جامعه خواهان سرعت و شدت عمل در پاسخگویی بودند اما برهمگان معلوم شد که تامل و سنجش کافی برای تصمیم گیری های مهم و سرنوشت ساز همواره نتایجی بهتر از تعجیل و شتابزدگی دارد.
قدرت بازدارندگی و دفاعی ایران تا حدی است که بر خلاف پیش بینی این رژیم کودک کش نه تنها پیش از حمله اخیر و علیرغم همه نوع بازی تبلیغاتی نتانیاهو، ترسی در دل مردم ایران ایجاد نشده بود بلکه بعد از این حمله نیز بسیاری از ایرانیان روز خود را مانند روزهای عادی دیگر آغاز کردند و حتی بسیاری از اهالی پایتخت بدون اطلاع از این حمله شب خود را صبح کردند و بلافاصله نیز آغاز به ساختن طنز از حمله اسراییل کردند !
دشمن را نباید دستکم گرفت اما پاسخ ایران مانند قبل حتما هوشمندانه و موثر خواهد بود. ایران نشان داده در دفاع از حقوق خود هیچ مماشات و ترسی به دل راه نمی دهد اما به دنبال گسترش تنش و جنگ در منطقه نیست. حجم تحرکات دیپلماتیک ایران طی ماه گذشته نشان داد که ایران علاقمند به حفظ امنیت منطقه و بازیگری موثر در این زمینه است و بی دلیل نیست که هم کشورهای منطقه و هم کشورهای غربی از ایران می خواستند که در صورت پاسخ اسراییل خویشتنداری پیشه کند. این تقاضاها از پیش ضرورت یک حمله سیاسی ضعیف از سوی اسراییل را پیش بینی می کرد. حمله ای که صورت گرفت و بیش از آنکه حاکی از قدرت این لات کوچه خلوت باشد در پیش چشم اغلب تحلیلگران منطقه ای مضحکه آفرید و نشان داد که این رژیم تنها در برابر مردم بی دفاع توان قدرت نمایی دارد!
با این حال همین حد از جسارت اسراییل نیز نباید بدون پاسخ بماند. با او باید چنان کرد که همین حد از گستاخی را نیز فراموش کند. اما در این زمینه آنچه تعیین کننده است هوشمندی و تدبیر است نه هیجان و عواطف.
