به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، طبق تحقیقات جدید منتشر شده در مجله آستروفیزیکال (Astrophysical)، به علت اینکه قدمت آب موجود در اقیانوس‌ها از عمر سیاره زمین بیشتر است، دانشمندان مدت هاست به دنبال منشا آبِ روی زمین هستند.

به گفته دانشمندان تاکنون قوی‌ترین احتمالات حاکی از ورود آب از طریق برخورد سیارک‌ها و دنباله دار‌ها بوده است اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد با توجه به این که خورشید علاوه بر نور، جریان ثابتی از ذرات باردار به نام باد خورشیدی منتشر می‌کند، برخورد این ذرات به سطوحِ بدون محافظ و جَو مانند سیارک‌ها یا اقمار، می‌تواند منشا تولید آب باشد.

این پژوهش نشان می‌دهد جریان ذرات خورشیدی که عمدتا پروتون‌ها یا هیدروژن‌های یونیزه شده هستند با برخورد به سطوح معدنی اکسید شده سنگ‌های آسمانی و با جدا کردن اکسیژن نهفته در آنها می‌توانند آب تولید کنند.

 این یافته علاوه بر توضیح دادن علت فراوانی آب در سیارک ها، وجود آب را در ماه که بدون داشتن جَو در معرض باد‌های خورشیدی است، تبیین می‌کند.
با توجه به این که جَو زمین در برابر باد‌های خورشیدی مانند سپر محافظتی عمل می‌کند، هیچ راهی وجود ندارد که باد خورشیدی بتواند درست روی سطح زمین آب ایجاد کند. با این حال، همانطور که این مطالعه نشان می‌دهد، باد خورشیدی می‌تواند روی سطح اجسام دیگر مانند سیارک‌ها آب تولید کند و سپس این آب از طریق برخورد به زمین منتقل شود.

پژوهشگران این تحقیق تاکید می‌کنند آب به این شیوه می‌تواند در فواصل و زمان‌های طولانی در فضا منتقل شود و همچنین این پدیده می‌تواند در سیارات فراخورشیدی در مناطق دیگر کهکشان رخ دهد.