کمال تبریزی، کارگردان شناخته‌شده سینمای ایران، در روایتی از چالش‌های ساخت فیلم «مارمولک» با بازی پرویز پرستویی می‌گوید؛ پرستویی که برای ایفای نقش یک روحانی به روستایی دورافتاده رفته بود، چنان در نقش خود غرق شد که اهالی روستا او را به‌عنوان یک روحانی واقعی پذیرفتند. در این فضای غیرعادی، پرستویی حتی روضه‌خوانی و مداحی می‌کرد و کسی از هویت اصلی او باخبر نبود.

به گفته تبریزی، برای باورپذیرتر شدن شخصیت اصلی، تصمیم گرفتند پرستویی را بدون هیچگونه معرفی به یکی از روستا‌های کوچک بفرستند؛ جایی که مردم از واقعیت هویتش بی‌خبر بودند. پرستویی با لباس روحانی در روستا می‌گشت، با مردم حرف می‌زد و حتی به مناسبت‌های مذهبی روضه می‌خواند و مداحی می‌کرد.

این تجربه به گفته تبریزی، تاثیر زیادی در عمق و اصالت نقش‌آفرینی پرستویی داشت و به خلق یکی از به‌یادماندنی‌ترین نقش‌های سینمای ایران انجامید.