به گزارش رکنا، سعید تبریزیان در واکنش به نگرانیها در خصوص بند الحاقی ۲ از ماده ۲۹ سیاستهای کلی برنامه هفتم توسعه صندوقهای بازنشستگی گفت: این نامه همچنین به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارسال شده و در آن بر لزوم توجه به حقوق و منافع کارگران و بازنشستگان تأمین اجتماعی تأکید شده است.
تبریزیان در ادامه به بررسی بند ۶ جزء ۲ از این ماده پرداخته و تصریح کرد که این تصمیمات به ضرر عدهای از بازنشستگان تأمین اجتماعی است. او اعلام کرده که زمانی که نمایندگان مجلس در حال نوشتن این بند بودند، نظرات نمایندگان صندوقهای کشوری و لشگری مورد توجه قرار گرفت، در حالی که این صندوقها حداقل بگیر ندارند و اکثریت قریب به ۴۰ درصد از بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال ۱۴۰۳ حداقل بگیر هستند.
تبریزیان به انتقاد از عدم توجه مجلس به اعتراضات کارگران و بازنشستگان در این زمینه پرداخته و یادآور شد که حذف کلمه "حداقل بگیر" از این بند، اقدامی غیرمنصفانه و غیرعادلانه است. متن این بند به صراحت بیان میکند که سازمان تأمین اجتماعی موظف است با تأیید وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در طول سه سال اول برنامه نسبت به متناسبسازی مستمری بازنشستگان غیرحداقل بگیر اقدام کند.
سعید تبریزیان همچنین اشاره کرده که تصمیمات اخیر، به ویژه آنچه در مورد متناسبسازی برای بازنشستگان حداقل بگیر مطرح شده، ممکن است تبعات منفی زیادی داشته باشد. او هشدار داده که با تغییر مدیریتها، هیچ اعتمادی به استمرار این متناسبسازی وجود ندارد و در صورت بروز بحرانهای اقتصادی، امکان حذف این کمکها به سادگی وجود دارد.
از دیگر مشکلاتی که تبریزیان به آن اشاره کرده، این است که متناسبسازی به عنوان "معیشت" در احکام بازنشستگان ثبت شده که به طور بالقوه میتواند در آینده به ضرر آنها تمام شود. او تأکید کرده که به جای این نوع متناسبسازی، باید منابع مالی جدیدی برای اجرای قانون تأمین اجتماعی تأمین شود.
تبریزیان در نهایت به تصمیمگیرندگان با این هشدار ادامه داد که عدم اجرای ماده ۹۶ قانون تأمین اجتماعی و تلاش برای اعمال سیاستهای ناعادلانه میتواند باعث فقیرتر شدن بازنشستگان و غنیتر شدن ثروتمندان شود و این خلاف روح و اندیشههای رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) است.
