ارتش رژیم دو روز قبل بطور رسمی اعلام کرد که درماه اکتبر 79 نظامی کشته و زخمی داشته شده‌اند. البته آمار تلفات بیشتر از این ارقام است و گزارش منابع غیر صهیونیستی حاکی از آن است که ارتش اسرائیل در نبردهای جنوب لبنان 90 کشته و 750 زخمی برجای گذاشته است.

 

 

فارغ از این ارقام، سوال بزرگ این است که چرا ارتش رژیم صهیونیستی دیگر آمار تلفات را کتمان نمی کند. آیا می‌توان این تغییر رفتار را  در ارتباط با اختلافات داخلی میان نظامیان و سیاسیون صهیونیست جستجو کرد؟

 

برای حل این معما باید به سه ماه قبل بازگردیم، زمانی که هرتزی هالوی، رئیس  ستادکل و یوال استریک، فرمانده نیروی زمینی ارتش رژیم صهیونیستی با توجه به تجربه نبرد 2006 و 1996 تاکید داشتند عملیات زمینی و زرهی در جنوب لبنان نمی‌تواند موفقیت‌آمیز باشد و بر ادامه حملات از راه دور (بمباران هوایی و حملات توپخانه ای به نوار مرزی) و ترور رزمندگان حزب‌الله تاکید داشتند.

 

در مقابل یوآو گالانت وزیر جنگ، تومر بار، فرمانده نیروی هوایی و امیر بارام، فرمانده سپاه شمال ارتش رژیم صهیونیستی خواستار ورود زمینی بودند، چراکه باور داشتند حملات هوایی صرف نمی‌تواند حزب‌الله را وادار به عقب نشینی کند و از همین رو توازن باید بر روی زمین تغییر کند.

در این میان، سیاسیون رژیم صهیونیستی نیز برای پنهان کردن ناکامی ارتش در پایان نبرد غزه و یافتن اسرای جنگی به امید دستیابی به موفقیت در عقب راندن مقاومت در جنوب لبنان به سوی دسته دوم گرایش پیدا کردند و در جلسه 15 سپتامبر کابینه امنیتی درخصوص عملیات در شمال فلسطین اشغالی بود که بنیامین نتانیاهو با آغاز عملیات نظامی زمینی در لبنان موافقت کرد.

حالا پس از آنکه مشخص شده تحلیل مخالفان عملیات زمینی در لبنان واقع بینانه‌تر بود و رزمنده‌های حزب الله با تاکتیک جلوگیری از سرپل‌گیری و تثبیت نیروهای صهیونیست تلفات بالایی بر ارتش پرادعای اسرایئل تحمیل کرده‌اند، واحد سیاسی و تبلیغاتی ارتش برای نجات افسران گرفتار در باتلاق لبنان، دست بکار شده است.

صهیونیست‌ها در همین راستا ابتدا شروع به انتشار اعداد کشته شدگان و زخمی‌ها کردند تا فشار افکار عمومی را بر دولت و دیگر حامیان ادامه نبرد جنوب لبنان افزایش دهند. آنها همچنین با صدور بیانیه‌ای که در بالا به آن اشاره شد، مدعی شدند که به اهداف نظامی دست یافته‌اند تا با این ادعای صددرصد دروغ بتوانند کابینه را مجاب کنند دستور توقف عملیات زمینی را صادر کند و سنگینی بار نبرد دوباره به دوش نیروی هوایی بیفتد.