ندا کریمی، مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: تعداد مجموعۀ کادر پرستاری استان اصفهان، یعنی پرستار، کارشناس اتاق عمل، کارشناس و کاردان هوشبری و کمک‌پرستاران که در خدمت مردم‌اند به ۱۳هزار نفر می‌رسد. از این میان، ۹۶۰۰ نفر از آنان در بخش دولتی و دانشگاه علوم پزشکی به خدمت مشغول‌اند. مابقی نیز زیرنظر دانشگاه علوم پزشکی، اما در مراکز غیردولتی فعالیت می‌کنند. شاخص کادر پرستاری به تخت در اصفهان ۱.۳ است. بر اساس آمار وزارت بهداشت، شاخص کشوری ۱.۸ محسوب می‌شود.
او سپس با نظر به جذب نیروی پرستاری در اصفهان توضیح داد: سال گذشته جذب گروه پرستاری صورت گرفت. البته به یک نکته باید توجه شود که در خیلی از این استخدام‌ها نیروهای شرکتی هم می‌توانند حضور پیدا کنند، همین موضوع سبب می‌شود که شماری از استخدام‌ها از مسیر افراد فعال در سیستم اتفاق بیفتد. درواقع، این افراد مجدد در آزمون شرکت می‌کنند و با استخدام تغییر وضعیت رخ می‌دهند.
کریمی با نظر به خروج نیروی پرستاری در اصفهان ادامه داد: قطعاً بخشی از تغییر یا ترک شغل به‌علت سختی پرستاری است. برخی از همکاران ما در زمان مجردی استخدام می‌شوند، اما چون در دوران اشتغال ازدواج می‌کنند، با توجه به سختی‌های بسیار زیاد پرستاری، این شغل را کنار می‌گذارند. نقل و انتقال نیز به شهرها و استان‌های دیگر باعث می‌شود که بخشی از نیروهای پرستاری اصفهان از این شغل خارج شوند.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان افزود: بخشی از خروج نیروها نیز به‌دلیل نارضایتی پرستار از حقوق مادی و معنوی‌اش است. البته ما کادر باسواد و متعهدی داریم که بیش از بخش مادی، رضایتمندی بیمار برایشان اهمیت دارد، با این همه نباید حقوق مادی این گروه را نادیده گرفت.
او با نظر به مسئلۀ مهاجرت پرستاران یادآور شد: مهاجرت بین گروه‌ها و مشاغل مختلفی وجود دارد. ما واقعاً پرستاران حاذق و باسوادی داریم. از نظر علمی، سواد حرفه‌ای و تکنیک‌های پرستاری این گروه از سطح بسیار خوبی برخوردارند. کشورهای دیگر مخصوصاً اروپایی که در حال پیری و افزایش سن هستند، با ایجاد برخی جاذبه‌ها به جذب و استخدام برخی از پرستاران ما موفق می‌شوند.
پرستاران در مقایسۀ حقوق خود با دیگر کارمندان احساس تبعیض می‌کنند
کریمی با تأکید بر اینکه جلوگیری از خروج پرستاران به دقت‌نظر در برخی مسائل نیاز دارد، تصریح کرد: حقوق مادی و معنوی پرستاران، واقعی‌سازی نرخ اضافه‌کاری، بحث افزایش بسته‌های خدمات پرستاری از جمله مواردی است که باید مورد توجه جدی قرار بگیرد و به منظور بهبود آن‌ها تلاش شود. حقوق معنوی و کرامت و شأن انسانی هم موضوع مهمی است که نباید به راحتی از آن گذشت.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان خاطرنشان کرد: در بخش بهداشت و درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی متناسب با سطوح مشاغل مختلف بین گروه‌ها نیز برخی تفاوت‌ها وجود دارد. با این حال، یکی از نارضایتی‌ها و گله‌مندی‌های پرستاران تبعیضی است که بین کارمندان ارگان‌های مختلف وجود دارد. برخی ارگان‌ها با توجه به جذب نیروی کمتر توانایی بیشتری برای خدمت‌رسانی به کارمندان خود دارند.
او ارائۀ هرگونه خدمات یا توجه به امور رفاهی را به تأمین منابع و بودجه منوط دانست و اظهار کرد: توجه به درآمدها و چگونگی توزیع آن اهمیت ویژه‌ای دارد. اگر بدهی دانشگاه‌ها از طرف بیمه‌ها به‌روزرسانی نشود، مسائل و مشکلات مالی نیز برقرار می‌ماند و صندوق دانشگاه با چالش‌های متعددی روبه‌رو می‌شود.
کریمی با اشاره به اینکه شاهین شیرانی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، به نیروی انسانی نگاه ویژه‌ای دارد، ادامه داد: اضافه‌کارها در دورۀ دکتر شیرانی واقعاً به‌روزرسانی شد. برای دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، پرداختی منابع انسانی در اولویت قرار دارد، زیرا رضایت کارکنان بر رضایتمندی بیماران نیز اثرگذار است. رضایت کارکنان بر ارائۀ خدمات باکیفیت‌تر نیز تأثیر می‌گذارد.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با نظر به بحث اضافه‌کار بیان کرد: پرستاران هم‌اکنون به فرمول محاسباتی اضافه‌کار اعتراض دارند. این فرمول را نیز دانشگاه علوم پزشکی تعیین نمی‌کند و مسئله‌ای کشوری است. سازمان اداری و استخدامی کشور، سازمان برنامه و بودجه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی بر فرمول اضافه‌کار نظارت دارند و تصمیم‌گیری می‌کنند. مبلغی که از این طریق محاسبه می‌شود، برای پرستاران با نظر به وضعیت معشیتی، جزئی و پایین محسوب می‌شود. پرستاران تأکید دارند که باید خود درآمد افزایش پیدا کند.
پرستاری لحظه‌های تلخی را برایم رقم زد
محمدجواد صرامی، کارگردانِ تئاتر که پس از هشت سال اشتغال به پرستاری این حرفه را کنار گذاشته است، به ایسنا گفت: من هرگز قصد نداشته‌ام که با هدف اشتغال به پرستاری مهاجرت کنم. امروز برخی به فکر مهاجرت هستند، اما من ترجیح می‌دهم دنیا را بگردم تا اینکه مهاجرت کنم. سختی مهاجرت را نمی‌پسندم و دوست دارم در کشور خودم بمانم. می‌خواهم از موقعیت امروزم که سخت هم به دست آورده‌ام، استفاده کنم. اگر به نقطه‌ای برسم که ناامید ناامید بشوم، مهاجرت می‌کنم.
او که متولد ۱۳۶۹ و مسئول روابط عمومی بیمارستان امام‌حسین(ع) است، دربارۀ کنار گذاشتن شغل پرستاری ادامه داد: پرستاری فارغ از اینکه مقدس است، واقعاً شغل سخت و طاقت‌فرسایی محسوب می‌شود. بعضی وقت‌ها، پرستاری لحظات بدی برایم ایجاد می‌کرد؛ به همین خاطر باید بگویم که از ترک این شغل رضایت دارم. پرستار واقعاً دستمزد کمی دارد و به‌اندازه‌ای که فرد کار می‌کند، دیده و درک نمی‌شود. امنیت مالی یک پرستار واقعاً بد است.
این نمایشنامه‌نویس با اشاره به اینکه اصلاً به پرستاران توجه نمی‌شود و شغل مورداقبالی نیست، یادآور شد: وقتی مقایسه می‌کردم که یک کارمند دیگر در یک ادارۀ دیگر به‌راحتی دو برابر شغل پرستاری حقوق دریافت می‌کند و از طرفی یک پرستار چقدر باید درد و رنج بکشد، دیگر دوست نداشتم در این شغل بمانم.
صرامی سپس توضیح داد: به‌خاطر مسائلی که در دوران پرستاری دیده‌ایم، دیگر تمایلی برای بازگشت به این شغل ندارم. بخشی از سختی‌های بسیار زیاد این شغل به‌خاطر کمبود نیرو است. البته که بحث من فقط درآمد و مسائل مادی نیست. نه‌فقط پرستاری، بلکه به‌طور کلی پیراپزشکی موردتوجه قرار نمی‌گیرد. چنان‌که باید و شایسته است، متأسفانه به این گروه‌ها احترام نمی‌گذارند.
پرستاران اندرخم بهره‌مندی از خدمات رفاهی
او با نظر به بخشی از فعالیت‌های هنری خود افزود: دوران کرونا تئاتری را به نام «دکتر هاشمیان» تولید کردم که روایتی از همان روزها بود. از طریق همین اثر به جشنوارۀ تئاتر فجر نیز راه پیدا کردم، اما وقتی آمدم در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، یعنی دانشگاه محل تحصیلم در رشتۀ پرستاری و درخواست یک اجرای عمومی دادم، اصلاً توجهی نشد. خود من از راه‌های مختلف تلاش کردم تا مسیر برای ورود پرسنل بیمارستان ازجمله پرستاران فراهم شود. بارها گفتم که این افراد را بیاورید تا تئاتر را تماشا کنند، اما هیچ که هیچ.
این کارگردان و نمایشنامه‌نویس با نظر به اهمیت ارائۀ انواع خدمات و برنامه‌های پیوسته یا منابستی به پرستاران اظهار کرد: گاهی می‌توان بستری را فراهم کرد که گروهی پرستار به تماشای یک تئاتر بنشینند یا از هر هنر دیگری لذت ببرند. گاهی می‌توان از راه‌های دیگر نیز به این جامعه بیشتر توجه داشت. ما ارگانی داریم که در تمامی اعیاد یا مناسبت‌ها و سالروزها شارژ پولی معینی به پرسنل خود می‌دهد. درواقع، این بخشی از امور رفاهی آن ارگان محسوب می‌شد که لیستش را من دیده‌ام و در طول یک سال به حدود ۸۰ میلیون تومان می‌رسید.
صرامی مدعی شد: سال گذشته، پرستاران به مناسبت روز پرستار فقط یک کارت هدیه به ارزش ۵۰۰ هزار تومان دریافت کردند! و همین یک بار هم بود، یعنی در طول سال هیچ پولی از طریق خدمات رفاهی به این افراد داده نشد. این‌گونه برنامه‌ها یا خدمات برای پرستاران هنوز جای کار دارد و باید جدی موردتوجه قرار بگیرد.
او ادامه داد: مثلاً یک زمان را مشخص می‌کنند تا پرسنل برای رفتن به یک چادگان ساده ثبت‌نام کنند. یک ساعت مشخص برای یک جمعیت زیاد سایت باز می‌شود تا شاید بتوانند ویلا بگیرند که آن هم باید خودشان شبی ۳۰۰هزار تومان پرداخت کنند. این خدمات را ارگان‌های مشابهی که گفتم، به‌طور رایگان در اختیار پرنسل خود قرار می‌دهند. دستمزدها و خدمات رفاهی در حوزۀ پرستاری واقعاً به بازنگری نیاز دارد. پرستار وقتی به دل جامعه می‌آید و دیگر کارکنان و پرسنل را می‌بیند، نباید این‌طور به خودش بگوید که چه اشتباهی کردم پرستار شدم!
انتهای پیام
