احساس انزجار یا ناتوانی در تحمل بو یا رفتارهای همسر در دوران بارداری می‌تواند طبیعی باشد. این وضعیت ناشی از تغییرات هورمونی، فیزیولوژیکی، و روان‌شناختی است که در دوران بارداری رخ می‌دهد. بسیاری از زنان چنین تجربه‌ای دارند، و معمولاً موقتی است.
در دوران بارداری، سطح هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون به شدت افزایش می‌یابد. این تغییرات می‌تواند حساسیت بویایی را افزایش دهد و باعث شود برخی بوها (حتی بوهایی که قبلاً خوشایند بوده‌اند) غیرقابل تحمل شوند.
این حساسیت ممکن است بوی بدن همسر، ادکلن، یا حتی مواد غذایی خاص را شامل شود.
زنان باردار، به‌ویژه در سه‌ماهه اول، ممکن است دچار حالت تهوع یا ویار شوند که حساسیت بویایی را تشدید می‌کند. بوهای تند یا حتی ملایم ممکن است به بروز یا تشدید حالت تهوع منجر شود.
بارداری می‌تواند با احساساتی مانند اضطراب، استرس، یا نوسانات خلقی همراه باشد. این وضعیت ممکن است باعث شود که زن باردار به طور موقت از همسرش دوری کند یا احساس منفی نسبت به او داشته باشد.
نیاز به استقلال یا تمایل به تمرکز بر خود و جنین می‌تواند در برخی موارد احساس انزوا از همسر را تقویت کند.
بارداری تغییرات زیادی در بدن و ذهن زن ایجاد می‌کند که ممکن است باعث شود او به طور ناخودآگاه نیاز به فضای شخصی بیشتری داشته باشد.
آگاه باشید که این احساسات موقتی هستند و معمولاً پس از مدتی (معمولاً در سه‌ماهه دوم یا بعد از زایمان) برطرف می‌شوند. به خودتان اجازه دهید که احساسات‌تان را تجربه کنید بدون اینکه بابت آن‌ها احساس گناه کنید.
احساسات و تجربیات‌تان را با همسر خود به اشتراک بگذارید. توضیح دهید که این حالت ناشی از تغییرات طبیعی بارداری است و ارتباطی با علاقه یا عشق شما به او ندارد.
اگر بوی خاصی مانند ادکلن، مواد غذایی، یا بدن همسر شما مشکل‌ساز است، به او بگویید که از محصولاتی با بوهای ملایم یا بدون بو استفاده کند.
تهویه مناسب منزل و استفاده از رایحه‌های طبیعی و ملایم می‌تواند کمک‌کننده باشد.
همچنین استراحت کافی، تغذیه مناسب، و فعالیت‌های آرامش‌بخش (مانند مدیتیشن یا یوگا) می‌توانند به مدیریت نوسانات خلقی کمک کنند.
به یاد داشته باشید که این وضعیت موقتی و نتیجه تغییرات طبیعی بارداری است. حساسیت نشان ندهید و به همسرتان فضا بدهید.
با همسرتان همدل باشید و او را تشویق کنید که احساسات خود را آزادانه بیان کند. این کار می‌تواند استرس و سوءتفاهم را کاهش دهد.
اگر متوجه شدید بوی خاصی باعث اذیت همسر شما می‌شود، از محصولات بدون بو استفاده کنید یا سعی کنید آن بوها را در خانه محدود کنید.
با کمک کردن در امور خانه یا مراقبت از همسرتان، او را از نظر عاطفی و جسمی حمایت کنید. این رفتارها می‌توانند رابطه‌تان را تقویت کنند.
اگر این احساسات، بیش از حد طولانی شد و پس از سه‌ماهه دوم یا زایمان ادامه یافت، مشاوره با یک روان‌شناس یا مشاور متخصص در امور خانواده یا بارداری می‌تواند مفید باشد.
