ایر فورس وان یا یکم نیروی هوایی یا هواپیمای شماره یک نیروی هوایی آمریکا | Air Force One عبارتی است که از سوی کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی به هر هواپیمایی گفته می‌شود که حامل رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا باشد. نخستین هواپیمای جت رسمی در سال 1959 (میلادی) در هنگام ریاست‌جمهوری دوایت آیزنهاور پرواز کرد. این هواپیماها توانایی سوخت‌گیری هوایی و همچنین دارای تجهیزات ارتباطی مجهز و سامانه‌هایی برای کنترل جنگ در مواقع حساس از داخل هواپیما را دارند تا در صورت لزوم بدل به مرکز فرماندهی متحرک شود. از دیگر تجهیزات این هواپیماها سامانه دفاع ضد موشکی آن‌ها است. همچنین تغییرات ویژه‌ای برای مقابله احتمالی با حمله تروریستی (مانند ضد شوک الکترومغناطیسی) به شخص رئیس‌جمهور آمریکا دارند. هم‌اکنون دو هواپیمای ویژه، بیشتر توسط رئیس‌جمهور استفاده می‌شوند که از گونه بوئینگ وی‌سی-25 ویژه نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا هستند. این دو هواپیما از گونه بوئینگ ‎747-200B هستند. هواپیماهای کنونی، نخستین بار در سال 1990 (میلادی) در زمان جرج اچ دابلیو بوش استفاده شدند. هواپیما 370 متر مربع فضا در سه طبقه را در اختیار رئیس‌جمهور آمریکا و همراهانش قرار می‌دهد. سوئیت رئیس‌جمهور آمریکا شامل یک دفتر بزرگ، دستشویی، و اتاق همایش است. سوئیت پزشکی هواپیما می‌تواند به عنوان اتاق عمل استفاده شود -همیشه یک پزشک در پرواز هست- و دو آشپزخانه آن می‌تواند صد نفر را غذا بدهد. معمولا در پروازهای طولانی، چند هواپیمای باری، با وسائل رئیس‌جمهور آمریکا در جلوی ایرفورس وان پرواز می‌کنند. نخستین هواپیمای ایر فورس وان به رنگ سرخ و طلایی بود. جان اف. کندی به انتخاب جکی کندی رنگ آن را به سفید و آبی تغییر داد که از آن زمان به همین رنگ باقی مانده است.هواپیمای حامل معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا را دوم نیروی هوایی یا ایر فورس تو می‌گویند. تصاویر سوخت‌گیری هوایی هواپیمای رئیس جمهور آمریکا را می‌بینید.