مورخان تاریخ دقیق شروع نبرد صخره های سرخ را نمی دانند ولی گفته می شود که این نبرد در کنار رود یانگ تسه و قبل از به وجود آمدن امپراطوری سه برادر، به وقوع پیوسته است.
نبرد صخره های سرخ نه تنها مهم ترین و مشهورترین نبرد تاریخ چین به شمار می رود بلکه یکی از بزرگ ترین نبردهای دریایی جهان نیز می باشد.
این نبرد بین قوای سائو سائو از شمال و نیروهای متحد لیو بی و سون کوان یا سون چوان از جنوب چین رخ داد. هدف سائو سائو، اتحاد یکپارچه ی چین و تشکیل حکومتی تحت فرماندهی خود بود به همین دلیل یک لشکر عظیم متشکل از 800 هزار سرباز تشکیل داد.
به همین منظور لیو بی و سون چوان، جنگ سالاران کارکشته ی جنوب چین با اتحاد هم، در مقابل سائو سائو ایستادند و مانع تشکیل حکومت یکپارچه ی او شدند. اهمیت این نبرد به این دلیل است که سبب انقراض امپراطوری بزرگ هان و شروع سلطنت سه برادر در چین شد. حال اگر تمایل دارید اطلاعات خود را در مورد نبرد صخره های سرخ افزایش دهید می توانید با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید.
امپراطوری هان، در اواخر قرن دوم میلادی به شدت ضعیف شد به گونه ای که هیچ قدرت و تسلطی بر کشورش نداشت و تنها یک فرمانروای تشریفاتی بود. این موضوع سبب شد که از سال 189 میلادی به بعد، اغلب ژنرال های این حکومت به صورت خودمختار، حاکمیت سرزمین های خود را به دست بگیرند که یکی از قدرتمندترین آن ها ژنرال سائو سائو بود.
قدرت این ژنرال به قدری زیاد شد که موفق شد در سال 207 میلادی اغلب مناطق و سرزمین های شمالی چین را با هم متحد کند و به آسانی کنترل آن ها را در دست بگیرد. او پس از این اتحاد، به ووهان چین لشکر کشید و با این کار موفق شد امنیت مرزهای شمالی چین را تامین کند. این موفقیت های پیاپی سائو سائو سبب شد که پس از بازگشت از این لشکرکشی در سال 208 میلادی به عنوان صدر اعظم امپراطوری هان انتخاب شود.
پس از اینکه او به مقام صدراعظمی امپراطوری هان، رسید تصمیم گرفت در پاییز همان سال به مناطق جنوبی چین لشکر بکشد. اولین ایالت جنوبی که مورد حمله ی سائو سائو قرار گرفت ایالت جینگ به فرمانروایی لیو بی بود. کائو کائو موفق شد در این نبرد، لیو بی را شکست دهد و کنترل پایگاه دریایی جیانگ لینگ را در دست گیرد. با این شکست، لیوبی به همراه بخشی از سپاهش که برای او باقی مانده بود و همچنین برخی از افراد غیر نظامی به سمت رود یانگ تسه فرار کرد.
بعد از فرار لیوبی به سمت رود یانگ تسه، لو سو، به مرزبان ایالت وو، سون کوان، پیشنهاد داد که با لیو بی، بر علیه سائو سائو متحد شود. لو سو، برای این پیشنهاد از مشاورش، ژوگه لیانگ، کمک گرفت و او را به چی سانگ، فرستاد تا با سون کوان، در مورد این اتحاد صحبت کند. آن ها در این ملاقات، مذاکراتی در مورد جنگ علیه سائو سائو با همکاری ایالت وو انجام دادند که در نهایت سون کوان موافقت کرد با لیو بی بر علیه سائو سائو متحد شود.
سون کوان برای این نبرد، لو سو، ژو یو، چنگ پو و همچنین 30 هزار مرد جنگی را برای کمک به لیو بی به سمت او فرستاد. البته این نفرات در مقابل ارتش سائو سائو اصلا به چشم نمی آمدند چرا که ژو یو، فقط سپاه رزمی سائو سائو را 220 هزار نفر تخمین زد که البته بسیاری از آن ها از ارتش های تسلیم شده به سائو سائو بودند به همین دلیل آنچنان به سائو سائو وفادار نبودند. ولی لیوبی به همراه 20 هزار مرد جنگی که جمع کرده و همچنین 30 هزار مرد جنگی سون کوان، یک ارتش 50 هزار نفری داشت.
از آنجایی که اولین درگیری این دو قوا در محلی بود که به آن، صخره های سرخ می گفتند لذا این جنگ را نبرد صخره های سرخ نامیدند. در نبرد صخره های سرخ، ابتدا قوای سائو سائو به میدان نبرد رسیدند و سپس، لشگرهای متفقین ژیاکو و فان کو از طریق رودخانه خود را به نبرد علیه سائو سائو رساندند و به شدت با قوای دشمن درگیر شدند.
البته در این نبرد، لشکر سائو سائو هم به دلیل دریازدگی و هم به دلیل پیاده روی های زیادی که کرده بودند دچار خستگی و ضعف شدند به همین دلیل قوای متحد لیو بی و سون کوان موفق شدند آن ها را شکست دهند. پس از شکست سنگینی که قوای سائو سائو از قوای متفقین خوردند به سمت وولین عقب نشینی کردند. با این عقب نشینی، قوای لیو بی و سون کوان نیز به پایگاه های خود که در جنوب قرار داشت بازگشتند.
وقتی که سائو سائو با این شکست مواجه شد تمام کشتی هایش را در کنار هم قرار داد تا مانع از دریازدگی قوایش شود. در واقع یکی از مهم ترین دلایلی که ارتش سائو سائو با دریازدگی های شدید، مواجه می شدند این بود که به هیچ وجه تجربه ی نبرد دریایی نداشتند و همین دریازدگی ها سبب شکست های پیاپی ارتش سائو سائو شد.
در این زمان، یکی از فرماندهان سائو سائو به نام هوانگ گای، نامه ای برای او نوشت و در آن ادعا کرد که می خواهد نبرد را ترک کند تا بتواند در فرصتی مناسب تر، بهترین کشتی های جنگی را برای این نبرد آماده کند. ولی او تمام کشتی های منگ چونگ دوجیان را مسلح به مواد آتش زا کرد تا در زمان جنگ با نیروهای متفقین آن ها را آتش بزند و با فرستادن آن ها به دل نبرد کشتی های متفقین را بسوزاند.
پس از مسلح شدن کشتی های هوانگ گای به مواد آتش زا، نیروهای این فرمانده سوار بر این کشتی ها شدند تا به سمت جنوب رودخانه حرکت کنند اما وقتی به نیمه ی رودخانه رسیدند قبل از سوار شدن تمام خدمه و سربازان، شروع به آتش زدن کشتی هایشان کردند.
اما در همین لحظه، باد مخالفی وزید و این کشتی ها برعکس به سمت ناوگان دریایی ارتش سائو سائو رفتند. که سبب شد بسیاری از سربازان و اسب های این ارتش در این آتش بسوزند و بسیاری از کشتی هایشان غرق شود.
ژو یو با مشاهده ی این بی نظمی در ارتش شمالی ها، ارتش کوچکی آماده کرد تا به دلیل نیروهای سائو سائو بزند و آن ها را از پای دربیاورد که موفق شد این کار را انجام دهد و شکست سنگینی به نیروهای شمالی وارد کند. سائو سائو با مشاهده این شکست سنگین به نیروهایش دستور یک عقب نشینی کلی داد و در حین این عقب نشینی بسیاری از کشتی هایش را از نابود کرد. سائو سائو برای عقب نشینی حتما باید از دریاچه دونگ تینگ عبور می کرد که این منطقه به دلیل بارندگی های زیاد تبدیل به باتلاق شده بود. که این واقعه سبب شد بسیاری از نیروهای سائو سائو در همین مکان از بین بروند.
لیو بی و ژو یو نیروهای باقی مانده سائو سائو را تا نزدیکی فرماندهی نان تعقیب کردند و تمام آن ها را به قتل رساندند. سائو سائو نیز برای اینکه حکومت جیانگ لینگ را حفظ کند مجبور شد بسیاری از پایگاه های نظامی خود را تخلیه کند. در نهایت سائو سائو در منطقه ی حکومتی خود، حکومت خود به نام وی، لیو بی در جنوب حکومت خود به نام شو و سون چوان حکومتی به نام وو را تشکیل دادند و اینگونه شد که حکومت سه برادر در چین آغاز شد.
گردآوری : بخش فرهنگ و هنر بیتوته