به گزارش بهداشت نیوز، دکتر رضا شم آبادی به راهکارهای تقابل با هیجانات منفی و استرس اشاره کرد و گفت: طبق پژوهش های به عمل آمده افکار ناکارآمد و هیجانات سرکوب شده نظیر استرس زیاد، در طی روزهای متمادی می تواند باعث ایجاد خشم در جسم، فکر و ابعاد مختلف بدن ما شود و حتی بیشتر از ژن ها، باعث بروز بیماری های جسمی از جمله، سرطان، ام اس ، آلزایمر، میگرن و دردهای مزمن شده یا باعث عود مجدد این بیماری ها شود.
وی ادامه داد: همانطور که افراد با بروز احساس خستگی در پاهای خود، اقدام به پیاده روی و یا استراحت می کنند، روان انسان نیز، نیاز به استراحت دارد، اما اغلب ما برای استراحت روان خود توجه خاصی نمی کنیم و با همان شرایط به زندگی خود ادامه می دهیم، در حالیکه می توانیم ساعاتی از شبانه روز و بهتر است که در پایان روز، میزان استرس خود در طول روز را بررسی کنیم.
دکتر شم آبادی با بیان اینکه استرس های وارد شده در بدن ما می چرخند و ما آن را در قسمت های مختلف بدن خود از جمله، در نواحی سر، قفسه سینه، سیستم گوارشی، دست ها و پاها دردهایی را احساس می کنیم افزود: برای مقابله با استرس روش های متعددی از جمله روش های مقابله ای هیجان مدار و مسأله مدار وجود دارند و طبق پژوهش های به عمل آمده، بهترین روش برای مقابله با استرس، روش مقابله مسأله مدار است، به این معنا که از هیجان لحظه ای به وجود آمده استفاده و بتوانیم آن را مدیریت کرده و به روش کارآمدی از آن استفاده کنیم، در ادامه و بعد از اینکه موفق به مدیریت هیجان شدیم، به صورت منطقی می توانیم آن مسأله را حل کنیم.
مسئول سلامت روان بیمارستان قائم (عج) اضافه کرد: معمولا استرس، ما را در یک دور باطل قرار می دهد و باعث می شود افکار، حالت های بدنی، رفتارهای قبلی و معیوب و موقعیت های مخرب قبلی را تکرار کنیم که این همان روش هیجان مدار است و باعث ایجاد آسیب بیشتر به فرد می شود. لذا با توجه به بروز استرس در زمانی که حالت تجمعی در بدن پیدا می کنند، می توانیم از روش های مختلفی از جمله، مدیتیشن، ریلکسیشن ( مثل تنفس دیافراگمی، اسکن بدنی، آرام سازی عضلانی و...)، پیاده روی تند، انجام فعالیت های هوازی و نرمش، چهار ساعت در هفته باشگاه و زندگی در زمان حال اقدام به کاهش استرس خود نماییم، علاوه بر تکنیک های ذکر شده، می توانیم به روانشناس و مشاوره و در صورت بیشتر بودن علائم به روانپزشک مراجعه و دارو درمانی را شروع کنیم.
دکتر شم آبادی ، خشم زیاد در بدن را حاصل بروز استرس دانست و گفت: هنگامی که استرس در بدن حالت تجمعی پیدا کرد از آن به اضطراب تعبیر و منجر به تحریک پذیری فرد می شود، بنابراین در مقابل محرک ها، افراد و صداها سریع تر واکنش نشان می دهد و منجر به اقدام پرخاشگرانه جسمی و کلامی می شود، این نوع برخوردها از حالت معمول عصبانیت خارج شده و لذا باید به آن توجه ویژه ای داشت.
وی بر مفید بودن خشم در برخی موقعیت ها تاکید کرد و گفت: خشم در روابط برای ما کارآمد است و به ما کمک می کند حریم خصوصی و مرز بندی داشته باشیم، اما در برخی موقعیت هایی که بیشتر احساس خشم و پرخاشگری می کنیم و اطرافیان به ما می گویند که زود رنج و حساس شده ایم، در این شرایط علاوه بر انجام تکنیک ها، مشاور و روانشناس می توانند برای کنترل خشم، به فرد کمک کنند.
