به گزارش دیده‌بان ایران، در شرایطی که در فدراسیون اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد که انتقادات زیادی را به دنبال داشته و به عنوان مثال همین دو روز قبل خبرگزاری تسنیم از یک تخلف بزرگ در فدراسیون در پرونده بیرانوند پرده برداشت، امیر قلعه‌نویی گفت: «من باز هم از تاج تشکر می کنم و صد بار دیگر هم این کار را می کنم چون در شرایطی که هست می دانم چقدر تلاش می کند.» این نوع تشکر سرمربی تیم ملی از رئیس فدراسیون در چند ماه گذشته بیشتر و بیشتر شده است.
تشکر صد باره امیر قلعه‌نویی از رئیس فدراسیون در شرایطی صورت گرفت که در همان نشست خبری سرمربی تیم ملی از برخی کمبودها نظیر نبود زمین و از دست رفتن میزبانی و پرداخت نشدن دقیق پاداش‌ها گله کرده بود.
رویکرد امیر قلعه‌نویی در قبال رئیس فدراسیون در دو روز گذشته انتقادات زیادی را به دنبال داشته است. بسیاری معتقدند فارغ از خوب یا بد بودن عملکرد فدراسیون، قرار گرفتن سرمربی تیم ملی در جایگاه روابط عمومی رئیس فدراسیون اصلا درست نیست. به هر حال «سرمربی تیم ملی» فارغ از اینکه چه کسی است یک جایگاه حقوقی به حساب می‌آید و این جایگاه نباید خرج حمایت از افراد شود، بلکه باید در خدمت بالا رفتن موقعیت تیم ملی باشد.
سوالی که سرمربی تیم ملی باید به آن پاسخ بدهد این است که آیا احساس می‌کند برای تقویت جایگاهش باید حامی رئیس فدراسیون باشد؟ آیا قلعه‌نویی از ادامه کارش به عنوان سرمربی مخصوصا در جام جهانی پیش رو مطمئن نیست و به خاطر همین حمایت از تاج آن هم به این شکل غلیظ را در دستور کار قرار داده؟ اگر قلعه‌نویی حس می‌کند که جایگاهش در تیم ملی لرزان است چطور حاضر به همکاری شده؟ اگر واقعا خودش به دستاوردهایی که در هر کنفرانس مطبوعاتی به آنها اشاره می‌کند باور دارد پس چه نیازی به چنین رفتاری می‌بیند؟ آیا همان طور که قلعه‌نویی از برخی بازیکنان به این دلیل دعوت می‌کند تا آنها در رسانه‌ها از سرمربی تیم ملی حمایت کنند، خودش به همین خاطر روی نیمکت تیم ملی نشسته؟ تا از بالا دستی‌اش که رئیس فدراسیون باشد دفاع نماید؟
اینها سوالاتی است که خوب است سرمربی تیم ملی به آنها فکر کند چرا که این نوع اظهارات در بین هواداران اهالی فوتبال سوال‌برانگیز می‌شود. آنها اشکالات و تخلفاتی در مدیریت فوتبال کشور می‌بینند و از آن طرف سرمربی تیم ملی کشورشان می‌آید و از این نابسامانی‌ها دفاع می‌کند. و شاید یکی از دلایلی که باعث می‌شود جواد خیابانی در تلویزیون بگوید «مردم این تیم ملی را دوست ندارند» همین باشد.
البته در این شرایط نباید نزدیک شدن به انتخابات فدراسیون فوتبال را هم فراموش کنیم. هر چه به ایام انتخابات فدراسیون فوتبال نزدیک می‌شویم تحرکات نامزدهای احتمالی برای پیروزی در اسفند ماه بیشتر می‌شود. آنها تلاش می‌کنند از همه ابزارهای ممکن جهت موفقیت و نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون استفاده کنند.
همین چند روز پیش بود که در دیده‌بان از جلسه عجیب مهدی تاج با روسای هیئت‌ها در شهر ساری پرده برداشتیم؛ جلسه‌ای که در همین دسته‌بندی جا داده می‌شود. از یک منظر حمایت‌های تمام قد سرمربی تیم ملی از رئیس فدراسیون می‌تواند در همین کتگوری قرار داده شود. شاید امیر قلعه‌نویی تصور می‌کند تنها در صورتی ممکن است به عنوان سرمربی تیم ملی به جام جهانی بعدی برود که مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال باشد. بنابراین از تریبون‌هایی که در اختیار دارد استفاده می‌کند تا همین مدیریت فعلی در مسند کار باقی بماند.
هر چه که هست، نوع رویکرد امیر قلعه‌نویی قابل قبول نیست. مخصوصا اینکه هواداران چند سال پیش را به یاد می‌آورند که کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی بود و فدراسیون را بابت کوچکترین مسائل به صلابه می‌کشید تا بهترین شرایط ممکن برای ملی‌پوشان فراهم شود.
حال همانطور که از مدافع تیم ملی خواستیم «برای تیم ملی درون زمین بجنگد نه برای سرمربی تیم ملی خارج از زمین» گویا باید این جملات را خطاب به امیر قلعه‌نویی هم بنویسیم و از او بخواهیم «آقای قلعه‌نویی! سرمربی تیم ملی باش نه روابط عمومی فدراسیون فوتبال».
