به گزارش مشرق، یوسف پزشکیان، فرزند رئیس جمهور در تلگرام نوشت:

اگر جای او بودی چه کار می‌کردی؟

پیشنهادی را که قبلا مطرح کردم، در واقع یک روش مواجهه با مسائل و پرهیز از قضاوت ساده‌لوحانه است.

در دوره دانشجویی استادی داشتیم که به مدیریت دانشگاه و مدیریت کلان کشور بسیار اعتراض می‌کرد. از قضای روزگار خودش به مدیریتی رسید و مسئولیتی به عهده گرفت. شاید یک سال پس از مسئولیت، از ایشان درباره وضعیف زیرمجموعه مدیریتی‌اش سوال کردیم. نگاهش کاملا تغییر کرده بود. می‌گفت من حتی کارمند اداره خودم را نمی‌توانم عوض کنم. یک‌نفر را جابه‌جا می‌کنم چندین نفر از چند جای مختلف تماس می‌گیرند. [...]. دیگر خبری از نگاه تند و انتقادی نبود. واقع‌نگر شده بود.

اصطلاحی که بارها از زبان پدر شنیده‌ام که «کسی در بیرون گود نشسته و می‌گوید: لنگش کن. خب لنگ نمی‌شود. بیا خودت لنگش کن». یا گاهی به این زبان که «گر تو بهتر می‌زنی بستان بزن».

اما اصل حرف این است که خود را بگذاریم به جای کسی که می‌خواهیم از او انتقاد کنیم. گام اول این است که شرایط او را کامل درک کنیم. موقعیت را درست بشناسیم. سپس به این سوال پاسخ بدهیم که: «اگر من جای او بودم چه کار می‌کردم؟».

«نقش دیگری را بازی کردن» بازی خوبی است. با بچه‌ها هم می‌شود بازی کرد. به همدلی، همراهی و تفاهم کمک می‌کند. باعث می‌شود پیشنهادها و انتقادهای کاربردی‌تر و مفیدتری تولید بشود. ذهن را به کار می‌گیرد و خلاقیت را افزایش می‌دهد. انسان از یک تماشاگر منفعل به یک بازیگر فعال بدل می‌شود.

بزارین چند تا مثال جالب بزنیم:

تنظیم بودجه سال ۱۴۰۵ ایران

خود را بگذارید جای سازمان برنامه و بودجه و بودجه را تقسیم کنید. سپس عوارض و نتایج تقسیم‌بندی خودش را پیش‌بینی کنید. مثلا فرض کنید که می‌خواهید بودجه نهادهای فرهنگی و حوزه علمیه را قطع می‌کنید. در اینصورت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ پیش بینی کنید و جلو بروید.

بشوید: رئیس مجلس شورای اسلامی
فرض کنید با قانون حجاب مخالفید. اما همکاران شما، نماینده‌های مجلس آن‌را تصویب کرده‌اند. به عنوان رئیس مجلس چه کار می‌کردید؟ عواقب کار خودتان را پیش‌بینی کنید.

اگر زن هستید خودتان را بگذارید جای شوهرتان که صبح تا شب باید کار کند و نمی‌تواند زود به منزل بیاید و وقتی به منزل می‌رسد خسته است. اگر مرد هستید خودتان را بگذارید جای همسر خانه‌دارتان که از صبح تنها یا با بچه‌ها در خانه بوده، کلافه است، اعصابش خراب است و شوهرش دیروقت به خانه می‌آید و می‌رود یک گوشه ولو می‌شود ... چه کار می‌کردید؟

اگر بتوانیم خودمان را جای دیگران بگذاریم، رفتارشان را بهتر می‌توانیم تحمل کنیم. صبرمان بیشتر می‌شود. فایده و حسن این بازی آن‌قدر زیاد است که می‌توان درباره‌اش ساعت‌ها حرف زد و صفحه‌ها نوشت.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.