به گزارش شمال نیوز، یکی از مباحثی که این سال‌ها چه در رسانه ملی، مکتوب و مجازی زیاد در مورد آن شنیده و خوانده‌ایم سگ‌های ولگرد و آزار و اذیت مردم است؛ مشکلی که از حوزه استان و شهرستان خارج شده و به یک مشکل کشوری مبدل شده است. شهرستان بابل به ویژه بخش مرکزی و بخش بابلکنار سال‌هاست که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند؛ بسیاری از روستاهای شهرستان بابل هم در گیر این مشکل هستند.
حسن احمدی ساکن یکی از روستاهای شهرستان بابل به تسنیم گفت: من صبح ساعت پنج باید برای خرید نان به نانوایی بروم. سال قبل در یک روز زمستانی دچار حمله دو سگ که از کوچه‌ای منتهی به آبندان لیلم‌دشت بود شدم و در زمان فرار زمین خوردم و تمام بدنم کبود شد.
وی افزود: از سال قبل تا حالا همیشه یک چوب دستی بزرگ دم در خانه‌ام قرار دادم تا در زمان خرید نان همراه من باشد؛ تحت هیچ شرایطی بچه‌ها را در زمان صبح تنها به مدرسه نمی‌فرستیم. چند همسایه باهم قرار گذاشتیم تا هر خانواده به صورت شیفتی بچه‌ها را به مدرسه برسانند.
وی گفت: ظاهرا بعضی از ساکنین شهرستان بابل این سگها را به روستا آورده و رها کرده‌اند. جالب اینجاست که جنس این سگها با سگ چوپان که در محل ما هم وجود دارد فرق می‌کند و این سگها خوی وحشی و درندگی دارند و سریع حمله‌ور می‌شوند.
حسینی ساکن مسکن مهر اوشیب هم در گفت‌وگو با تسنیم گفت: حدود هفت سال است که ساکن این شهرک هستم و عادت دارم حتما ساعت پنج پیاده‌روی کنم در زمان پیاده‌روی هم حتما دو یا سه نفری یا به صورت گروهی ورزش می‌کنیم.
این شهروند بابلی بیان کرد: چون چندین بار اتفاق افتاده که در زمین خالی حاشیه این شهرک که محل ورزش و بازار هفتگی یکشنبه بازار است همسایه‌های این شهرک و یا افرادی که از اطراف این شهرک جهت ورزش مراجعه می‌کنند دچار سگ‌گزیدگی و یا آزار و اذیت از سوی این سگها شدند؛ تعداد این سگها بسیار زیاد است. بارها به شهرداری مراجعه کردیم و به شورای شهر هم اطلاع دادیم ولی نتیجه‌ای نداشت. قول دادند کاری انجام دهند ولی تاکنون اتفاقی نیفتاد.
مددزاده یکی از افرادی که در حال ورزش کردن در یکشنبه بازار بابل بود در گفتگوی ما شرکت کرد و به تسنیم گفت: بسیاری از سگ‌های ولگردی که در سطح شهرند از جنس همین سگ‌های خانگی هستند که مردم به خاطر هزینه نگهداری بالا رها‌سازی می‌کنند اما در شرایط فعلی لازم هست تا مراکزی توسط شهرداری و یا دستگاه‌های مربوطه مشخص شود تا مردم بعد از پشیمانی از نگهداری سگ‌های خانگی سگها را در طبیعت رها نکنند و به این مراکز بسپارند.
محمدرضا عادل مشهدسری معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل نیز از افزایش آمار سگ‌گزیدگی در این شهر خبر داد و عدم اقدامات عملی از سوی دستگاه‌های مربوطه شهرستان را موجب افزایش موارد سگ‌گزیدگی و شکایات مردمی دانست.
وی ضمن تشریح خطرات ناشی از افزایش سگ‌های بلاصاحب در شهرستان بابل گفت: هاری، یک بیماری ویروسی است که امکان پیشگیری از آن در حیوانات حیات‌وحش وجود ندارد؛ گردش آزاد این ویروس در طبیعت، از حیوانات وحشی به حیوانات اهلی و سپس به انسان‌ها، خطر وقوع بیماری و دشواری در کنترل آن را به شدت افزایش می‌دهد. گزش حیوانات یکی از شایع‌ترین راه‌های انتقال این ویروس است.
عادل مشهدسری افزود: تعداد موارد حیوان گزیدگی در شهرستان بابل در سال‌های اخیر به‌طور چشمگیری افزایش‌یافته است؛ این آمار از 2234 مورد در سال 1400 به 3630 مورد در سال 1402 رسیده و تنها در شش‌ماهه نخست سال جاری، 2078 مورد گزارش‌شده است که در مقایسه با 1895 مورد در مدت مشابه سال گذشته، رشدی قابل‌توجه داشته است.
این مسئول عنوان کرد: واکسن هاری و تزریق ایمنوگلوبولین برای هر نفر حدود 10میلیون تومان هزینه دارد، لذا در 6 ماه اول امسال بیش از 20 میلیارد تومان برای گزش حیوانات در این شهرستان توسط دانشگاه علوم پزشکی بابل هزینه شده است.
وی افزود: با توجه به اهمیت موضوع، کنترل این معضل باید از اولویت‌های اصلی شهرستان باشد و این امر نیازمند همکاری بین دستگاهی میان ادارات مرتبط ازجمله سازمان شهرداری‌ها (جمع‌آوری و ساماندهی سگ‌های بلاصاحب)، محیط زیست (کنترل بیماری در حیوانات وحش)، وزارت بهداشت (تأمین سلامت انسان‌ها)، دامپزشکی (در زمینه پیشگیری و عقیم‌سازی) است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل تصریح کرد: اگرچه جلسات ویژه‌ای در استانداری مازندران با تأکید و دستور استاندار محترم وقت، مدیرکل امور شهری و شوراهای استانداری و پیگیری فرماندار ویژه و دادستان شهرستان برگزارشده است، اما تاکنون اقدامات عملی مؤثری از سوی دستگاه‌های مربوطه به عنوان متولیان اصلی این امر صورت نگرفته است. درنتیجه شاهد افزایش موارد سگ‌گزیدگی و شکایات مردمی هستیم.
معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل، به‌عنوان یکی از ارکان سلامت مردم شریف شهرستان، ضمن ابراز نگرانی از افزایش سگ‌های بلاصاحب که تهدیدی جدی علیه بهداشت عمومی است، تأکید می‌کند که این موضوع نیازمند اقدامات فوری و جدی از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط، به‌ویژه شهرداری‌هاست.
