ریزش موی ارثی یکی از علل اصلی ریزش مو است ، ریزش موی ارثی در زنان و مردان یک بیماری محسوب نمی شود ، ریزش موی ارثی در زنان و مردان به علت کمبود سطح هورمون های مفید برای رشد فولیکول مو است. فولیکول مو در این افراد ضعیف شده و ممکن است دچار طاسی شوند.
ریزش مو ژنتیکی یا آلوپسی آندروژنیک گاهی اوقات به صورت ناگهانی و گاهی اوقات به صورت تدریجی دیده می شود.
آلوپسی آندروژنیک به صورت ریزش مو با الگوی زنانه و ریز مو با الگوی طاسی مردانه دیده می شود. علایمی از جمله عقب رفتن خط موی جلوی پیشانی ، کاهش ضخامت تارهای مو و ریزش بیش از حد موها روی بالش و کف حمام جزو مراحل اول الگوی طاسی مردانه محسوب می شوند.
تولید هورمون دی هیدروتسترون که جزو هورمونهای جنسی مردانه محسوب می شود ، عامل اصلی ریزش مو ارثی در مردان است. این هورمون به فولیکولهای مو متصل شده و چرخه رشد موها را به مرور کوتاه تر کرده و در نتیجه موها سریعتر وارد فاز ریزش می شوند و موهایی که در مراحل بعدی از فولکیول رشد می کنند ، کوتاه تر و ضعیف تر می شود. این چرخه تضعیف فولیکول مو تا زمانی که فرد دچار طاسی کامل شود ادامه پیدا خواهد کرد.
علت اصلی ریزش موی ارثی زنان هنوز کاملا مشخصی نیست ولی میتواند با هورمون آندروژن مرتبط باشد. افزایش بیش از حد هورمون آندروژن و کاهش بیش از حد استروژن در زنان ، اصلی تری علت ریزش موی ارثی در زنان محسوب می شود.
ریزش مو ژنتیکی در زنان اغلب باعث کاهش تراکم کلی موها و نازک شدن موها می شود که در طرفین خط فرق بیشتر قابل مشاهده است.
برخی افراد تصور میکنند که ریزش موی ارثی بعد از 30 سالگی بروز میکند ولی باید گفت ریزش موی ارثی در نوجوانی هم دیده می شود و ممکن است در پسران 15 سال به بالا شروع شده و ادامه دار شود.
آلوپسی آندروژنیک میتواند از 20 سالگی شروع شود. حدود 20 درصد از مردانی که دچار طاسی می شوند ، ریزش موهایشان از 20 سالگی شروع شده است.
25 درصد مردانی که دچار ریزش موی ارثی هستند تا 50 سالگی دچار طاسی کامل می شود.
برخی مردان ریزش موهای ارثیشان به صورت ناگهانی بعد از 50 سالگی شروع می شود.
اغلب افراد مبتلا به ریزش موی ژنتیکی تا 66 سالگی حدود 65 درصد از موهایشان را از دست می دهند.
اغلب زنانی که دارای ژن ریزش مو هستند بعد از یائسگی و کاهش شدید هورمون استروژن ، دچار ریزش مو می شوند و فقط 3 درصد زنان مبتلا به ریزش مو ارثی در سنین زیر 30 سال و 16 درصد در سنین بین 30 – 50 سال دچار ریزش مو می شوند.
در طب سنتی و طب مدرن روشهای مختلفی برای درمان ریزش مو ارثی وجود دارد. با توجه به الگوی ریزش مو ، علت ریزش مو ، جنس ، سن ، ضخامت و میزان ریش مو ، پزشکان میتوانند روشهای درمانی موثری برای ریزش مو ارثی ارائه دهند.
کاشت مو : بهترین درمان ریزش موی ارثی در مردان که دچار طاسی شده اند، کاشت مو است. روش کاشت مو یک درمان دائمی برای ریزش مو ارثی در مردان محسوب می شود. از آنجا که ریزش موی ارثی در زنان حالت پراکنده دارد و منجر به کم پشت شدن کل موهای سر می شود نمیتواند از روش کاشت مو برایشان استفاده کرد.
درمان دارویی : معمولا از داروهای ماینوکسیدیل و فیناستراید برای درمان ریزش موی ارثی در زنان و مردان استفاده می شود. این داروها را به صورت منظم به مدت 4 – 8 ماه به پوست سر می مالند تا ریزش موها کند تر شود. با توجه به تجویز پزشک باید این داروها را به صورت همیشگی و دوره استفاده نمایید. در صورت استفاده نکردن از این داروها ، ریزش مو ارثی دوباره شروع می شود .
تزریق استروئید : در مواردی که علت ریزش مو ژنتیکی ، نقص سیستم ایمنی بدن باشد به طوری که سیستم ایمنی با حمله به فولکیولهای مو باعث ریزش مو شود ( آلوپسی آره آتا ) پزشکان با تزریق استروئید برای درمان ریزش مو استفاده میکنند. در این بیماران ریزش مو به صورت سکه ای مشاهده می شود که در سایر نقاط بدن مانند ریش و سبیل هم دیده می شود. استروئید با سرکوب سیستم ایمنی بدن باعث می شود دیگر به فولیکولهای مو حمله نکنند.
پی آر پی : در این روش پلاسمای خون شخص به پوست سر تزریق می شود و باعث افزایش جریان خون و تغذیه بهتر فولیکولهای مو شده و موها را وارد فاز رشد میکند. این روش برای افرادی که هنوز دچار طاسی نشده اند مناسب است.
در برخی از موارد روشهای طب سنتی مانند حجامت ، زالو درمانی و استفاده از گیاهان دارویی میتواند برای درمان ریزش مو ارثی موثر واقع شود.
البته روش های طب سنتی زمان بر هستند و نیاز به صبر و حوصله دارند.
ولی اگر موهایتان نازک شده بهتر است از روشهای تهاجمی تر برای تقویت فولیکولهای مویتان استفاده کنید.
ریزش موی ارثی و مزوتراپی یکی از روشهای درمانی موثر برای افرادی است که ریزش موی ژنتیکی دارند ولی هنوز در مراحل اولیه قرار گرفته اند و دچار طاسی نشده اند.
در این روش کوکتل های مزوتراپی حاوی مواد مغذی برای فولیکول مو و آنزیم ها با سرنگ های ظریفی به تمام پوست سر تزریق می شوند.
ریزش موهای ژنتیکی که بر اثر آنزیم پروستاگلاندین D2 ایجاد شده اند پاسخ بسیار خوبی به مزوتراپی میدهند. این آنزیم باعث مختل شدن عملکرد فولیکولهای مو می شود و رشد موها را متوقف میکند و در صورت عدم درمان ، فرد دچار طاسی می شود.
مزوتراپی با کوکتل های حاوی آنزیم های خنثی کننده پروستاگلاندین D2 ، فعالیت این آنزیم در پوست سر را متوقف کرده و امکان رشد مجدد موها را فراهم کرده و فولیکولهای موی غیر فعال شده را تحریک کرده و باعث ضخیم تر شدن موها می شود. از این تکنیک درمانی باید در فواصل زمانی مشخص و به صورت دائم استفاده کنید.
گردآوری : بخش آرایش و زیبایی بیتوته