به گزارش "ورزش سه"، شش سال پس از شکست لیورپول در فینال لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید، دروازه‌بان آلمانی آن زمان لیورپول که مقصر اصلی آن باخت قلمداد شد درباره نقش آن مسابقه در زندگی شخصی و حرفه‌ایش صحبت کرد.
لوریس کاریوس می‌گوید آن شب نقطه عطف زندگی فردی و فوتبالی‌اش بوده است. کاریوس از شب باخت به رئال مادرید به عنوان شبی تاریک و ترسناک یاد کرد و گفت او بعد از آن به قعر جهنم سقوط کرده است.
کاریوس این روزها بدون تیم است. دروازه‌بان آلمانی می‌گوید پیشنهادهایی از عربستان را در کرده و اگر تا یک سال دیگر پیشنهادی نداشته باشد تصمیم دارد بازنشسته شود. او از زمان پایان قراردادش با نیوکسل در تابستان گذشته بدون تیم مانده و مشخص است که از این بابت خشمگین و افسرده شده است.
اتفاقی که کاریوس درباره آن صحبت می‌کند در سال 2018 و در کیف اوکراین رخ داد. کاریوس در فینال لیگ قهرمانان، بازی لیورپول و رئال مادرید با دو اشتباه بچه‌گانه دو گل بد دریافت کرد تا مایه تمسخر دنیای فوتبال بشود. کاریوس که پیش از آن شب موفق شده بود جایگاهش را به عنوان سنگربان شماره یک لیورپول تثبیت کند ناگهان دید که همه چیز جلوی چشمهایش دود شد و به هوا رفت.
کاریوس گفت:" فراموش کردنش خیلی سخت بود. خیلی گریه کردم و دو هفته بعد مشخص شد که دچار ضربه مغزی شده‌ام و علت آن دو اشتباه این بوده که به خاطر ضربه‌ای که به سرم وارد شده بود گیج و منگ بودم. بله، ضربه‌ای که راموس در دقیقه 49 به سرم زده بود".
او در ادامه توضیحاتش گفت:" همه چیزم را به باد تمسخر می‌گرفتند. خیلی زیاده‌روی کردند. حتی در باشگاه‌های دیگری که رفتم وقتی سعی می‌کردم اعتماد مربی را جلب کنم می‌دیدم که مردم دارند به بدترین شکل به من توهین می‌کنند. هیچکس حاضر نبود به من اعتماد کند".
کاریوس در ادامه به دوران حضور قرضی در بشیکتاش اشاره کرد و گفت:" در آن دوره چقدر اتفاقهای ریز و درشت افتاد. عجیب بود. من که شکننده بودم آنجا با شرایطی خیلی عجیب مواجه شدم. پنج شش ماه به من پول ندادند و مجبور شدم شکایت کنم. اصلا دلم نمی‌خواستم ولی چاره‌ای نداشتم. فکر کردم به ترکیه می‌روم، باتری‌هایم را شارژ می‌کنم و از نو شروع می‌کنم ولی وضعیت برایم بدتر شد".
دروازه‌بان آلمانی درباره تصمیمش برای بازنشستگی گفت:" وقتی شرایط‌تان مثل من می‌شود چاره‌ای نیست جز اینکه به بازنشستگی فکر کنید. من هنوز بدن آماده‌ای داریم و توان لازم برای گلری کردن را دارم. ولی وقتی کسی حاضر نیست من را استخدام کند، چه کنم؟ باید بالاخره واقعیت را بپذیرم و بگویم فوتبال دیگر تمام شد، باید بروم سراغ زندگی‌ام و راه دیگری پیدا کنم".
