فرهیختگان: تفاوت این‌روزهای تیمی مثل پرسپولیس و تراکتور در همین دو صحنه است. یک طرف هاشم‌نژاد جوان از زاویه‌ای بسته و در موقعیتی دشوار به راحتی آب خوردن دروازه را باز می‌کند اما آل‌کثیر فرصت تک به تک را به شکلی خراب می‌کند که تقریبا خود گلر نساجی هم انتظارش را نداشت.
در یک صحنه دیگر اشترکال از موقعیتی نصفه و نیمه گل می‌سازد اما مهاجم ثابت پرسپولیس همچنان نمی‌داند که چه زمانی از پایش استفاده و چه زمانی ضربه‌سر بزند. تمامی تفاوت همین است. همین حداقل‌هایی که خط حمله تراکتور حداکثر استفاده را از آن می‌کند و همین فرصت‌های صددرصدی که خراب کردنش تبدیل به عادت مهاجمان پرسپولیس شده. همین تضادهایی که از تیم اسکوچیچ چهره‌ای صدرنشین ساخته و از پرسپولیس گاریدو یک تیم ناموفق.
