مسعود پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری بار‌ها در نقد فیلترینگ صحبت کرد، با رسیدن به کرسی ریاست جمهوری بازهم وعده رفع فیلترینگ داد، اما ۴ ماه از حضورش در پاستور گذشته و رفع فیلترینگ رخ نداده است، خبرها نیز حکایت از آن دارد که برخی اعضای شورایعالی فضای مجازی سد راه تحقق این وعده رئیس جمهور هستند.
به گزارش خبرآنلاین، این، اما تنها چالش پزشکیان نیست و رئیس جمهور این روز‌ها با قانون عفاف و حجاب هم چالشی دیگر را تجربه می‌کند، قانونی که باید روز گذشته بنا بر وعده قالیباف ابلاغ می‌شد تا به مرحله اجرا نزدیکتر شود.
مرتضی الویری از جمله چهره‌های سیاسی اصلاح طلب است که تاکنون در پست‌هایی نظیر نمایندگی مجلس و شورای شهر، شهرداری تهران، ریاست شورای عالی استانها را تجربه کرده و البته تجربه سفیر بودن را نیز دارد.
او تاکید می‌کند؛ «طرح مسائل مرتبط با قانون جدید عفاف و حجاب در شورای عالی امنیت ملی و مجمع تشخیص مصلحت نظام از جمله راهکار‌های پیش پای مسعود پزشکیان است.»
الویری معتقد است؛ «آنچه تحت عنوان قانون عفاف و حجاب نام گرفته به نظر من یک فاجعه در کشور به وجود خواهد آورد»
در ادامه گفتگو با مرتضی الویری، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی را می‌خوانید:
آقای الویری! پزشکیان در انتخابات ریاست جمهوری چند وعده مهم داده بود که از جمله آنها فیلترینگ و دیگری درباره حجاب بود، در مورد فیلترینگ به نظر می‌رسد برخی اعضای شورای عالی فضای مجازی به دنبال به چالش کشیدن دولت هستند و از طرفی قانون عفاف و حجاب بنا بر آنچه اعلام شده همین روز‌ها باید ابلاغ شود، ارزیابی شما از این دو مانع تراشی در مسیر حرکت دولت چیست؟
بنده فقط می‌دانم که برداشتن فیلترینگ فضای مجازی یکی از پیش نیاز‌های حل مشکلات اقتصادی و رونق اقتصادی است، حتی نمی‌دانم مخالفین با چه انگیزه‌ای در حال جلوگیری از تحقق این مسئله بدیهی هستند، مسئله‌ای که در دنیا پذیرفته شده و حتی کشور‌های بسیار عقب مانده هم از فضای مجازی باز برخوردار هستند.
باید این را بگویم که کشور در وضعیت بسیار حساسی به سر می‌برد اگر پزشکیان اقدامات جدی انجام ندهد، او آخرین امیدی است که به ناامیدی می‌رسد و می‌تواند آینده وخیمی را برای کشور داشته باشد.
با توجه به اینکه رئیس جمهوری در مورد حجاب نیز وعده‌هایی در ایام انتخابات داشته، اما با مطرح شدن قانون عفاف و حجاب به نظر می‌رسد که آن وعده هم به چالش کشیده شده، به نظر شما آیا پزشکیان راهی برای برون رفت از این شرایط دارد؟
آنچه تحت عنوان قانون عفاف و حجاب نام گرفته به نظر من یک فاجعه در کشور به وجود خواهد آورد، هر اقدامی که لازم است باید انجام شود، اما راهی که وجود دارد این است که پزشکیان در شورای عالی امنیت ملی مسئله را مطرح کند یا از این پتانسیل استفاده کند که این قانون در دستور مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار بگیرد. در هر صورت این قانون آفات فراوانی دارد.
چه آفاتی؟
به نظر بنده این قانون عفاف و حجاب هم ضد اسلامی، ضدانسانی، ضداخلاقی و ضداقتصادی است، البته من این موارد را با آگاهی فهرست می‌کنم و توضیح می‌دهم. اولاً این قانون ضداسلامی است به این دلیل که حتی اگر ما این پیش فرض را قطعی تلقی کنیم که حجاب جزو ضروریات اسلامی است، در اسلام هیچ گونه مجازاتی برای کسی که حجاب اسلامی را رعایت نمی‌کند، مشاهده نمی‌شود، این مورد نه در قرآن وجود دارد و نه در سیره نبوی و نه در سیره ائمه.
گذاشتن مجازات‌های مالی سنگین و زندان برای فردی که حجاب اسلامی را رعایت نکرده، با ضوابط شرعی، قرآن و سنت مغایرت دارد تازه در همین زمینه صراحت‌های دیگری وجود دارد که این ضدیت را بیشتر نشان می‌دهد. همان فقهایی که معتقد به حجاب اسلامی هستند، اتفاق نظر دارند که اقلیت‌های مذهبی احتیاج به رعایت کردن حجاب اسلامی را ندارند، همان فقها اتفاق نظر دارند که زنان کهنسال احتیاج به رعایت حجاب اسلامی ندارند، در حالی که در این قانونی که در مجلس تصویب شده، یک زن مسیحی، یهودی و یا زرتشتی باید حجاب داشته باشد، این مورد در کجای شرع آمده است؟ این دقیقاً مغایر ضوابط شرعی است که فقها در مورد آن اتفاق نظر دارند.
به موجب قانون عفاف و حجاب اگر زن کهنسالی در شهر بدون حجاب راه برود، باید جریمه شود و حتی به زندان برود، این دقیقآ نظر صریح مراجع تقلید است که گفته شده زنان سن بالا احتیاجی به رعایت کردن حجاب ندارند؛ بنابراین این قانون ضد اسلامی است، به این معنی که با ضوابط اسلامی سازگار نیست.
مورد دیگر اینکه قانون عفاف و حجاب ضدانسانی است، به این دلیل که حقوق افراد را به چالش می‌کشد و اختیار پوشش را از انسان‌ها سلب می‌کند. به نظر می‌رسد در کره زمین فقط ما و افغانستان هستیم که در این حقوق طبیعی انسان‌ها برای انتخاب نوع پوشش دخالت می‌کینم و یک انسان را از حق خودش محروم می‌کنیم.
همانطور که گفتم قانون عفاف و حجاب ضداخلاقی است، به این معنی که با این قانون افراد به جاسوسی و آدم فروشی وا می‌داریم. در حقیقت دخالت در زندگی افراد و سرک کشی در ظاهر و نوع پوشش افراد و در نتیجه گزارش دهی و جاسوسی، تحقیق و تفحص در احوال شخصی افراد است و این حرکت ضداخلاقی است.
چهارم اینکه قانون عفاف و حجاب ضد اقتصادی است چراکه وقتی در قانون آمده که می‌توانند از حساب‌های افراد هم به عنوان جریمه برداشت کنند مردم اندوخته‌های خود را از بانک‌ها خارج می‌کنند، از طرفی بانک‌های ما به اندازه کافی ورشکسته هستند، لذا با این قانون میخی بر تابوت بانک‌های ورشکسته‌ای می‌زنیم که احتیاج به احیا دارند.
همچنین این قانون لطمه بزرگی به صنعت گردشگری و توریسم وارد می‌کند. به عبارت دیگر وقتی گردشگر خارجی متوجه شود که در بدو ورود یه کشور با قانونی رو‌به‌رو می‌شود که ابعاد ناشناخته‌ای دارد و باید با هنجار و پوشش خاصی که به او دیکته می‌شود، وارد ایران شود، طبیعتاً منصرف خواهد شد. در حالی که ایران از نظر جاذبه‌های گردشگری و توریستی در رده ۱۰ کشور برتر دنیا قرار دارد، اما به لحاظ سازوکار‌های غلط و نداشتن هنجار‌های مناسب نتوانستیم از این امکان بالقوه استفاده کنیم، والا درآمد‌های گردشگری به راحتی می‌تواند جایگزین درآمد نفتی شود و به مراتب بیشتر از درآمد‌های نفتی برای ما درآمد ارزی سالم داشته باشد. اما به موجب این قانون چنین فرصتی از کشور سلب شد؛ بنابراین من هیچ خیری در این قانون مشاهده نمی‌کنم و آن را شر مطلق می‌دانم چراکه ضد اسلام، انسان، اخلاق و اقتصاد است و برای منافع ملی کشور مضر است.
با توجه به اینکه شرایط کشور‌های منطقه اعم از لبنان، سوریه، عراق و افغانستان منسجم نیست، فکر می‌کنید این فضا تا چه اندازه لزوم حفظ وحدت داخلی را می‌رساند؟ با توجه به اینکه با وجود انتقادات فراوان نسبت به قانون عفاف و حجاب، اما برخی بر اجرایی شدن آن تاکید دارند.
نتیجه این کار این است که در داخل کشوری که وضعیت اقتصادی نابه سامانی دارد، با بحران‌های مختلفی مواجه است و شکاف اجتماعی و انشقاق میان ملت و دولت وجود دارد، اگر یک عامل اسرائیل می‌خواست با خرج میلیون‌ها دلار عوامل نفوذی را برای آسیب وارد کردن، به کار بگیرد، بیشتر از این نمی‌توانست کار کند.
البته من نمی‌خواهم کسی را متهم کند چراکه امکان دارد افرادی با نیت خیر این کار را جلو می‌برند، اما من از آن طرف به معامله نگاه می‌کنم و می‌گویم اگر عامل خارجی می‌خواست به وحدت ملی و اقتصاد کشور آسیب وارد کند، مردم را از دین، باور و اعتقاد مذهبی منصرف کند و نفرت به وجود بیاورد، به این اندازه نمی‌توانست موفق شود.
