در شرایطی که فدراسیون کشتی با شیوه مدیریتی فعلی بسیاری از مشکلات مالی و زیرساختی خود را حل کرده، اما یک موضوع مهم که مربوط به کیفیت مسابقات است انگار مورد توجه نیست.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، جمعه، ۱۶ آذر و پنجشنبه، ۲۲ آذر ۱۴۰۳، فینال لیگ برتر کشتی آزاد و فرنگی در سالن ۲۳ هزار نفری آزادی و گیت بوستان اهواز برگزار شد و دو تیم سایپا و شهرداری مسجدسلیمان قهرمان شدند. جدای از برد و باختهای اتفاق افتاده و ردهبندی تیمها در دو لیگ، یک اتفاق مشترک، از کیفیت کشتیها کم کرد؛ چلنجهای طولانی و خستهکننده.
پیش از این محمد مصلاییپور، عضو کمیسیون داوران اتحادیه جهانی و رئیس کمیسیون داوران فدراسیون کشتی گفته بود که برای تجهیز کشتی ایران به ست کامل دوربینهای استاندارد اتحادیه جهانی، چیزی در حدود ۴ میلیارد تومان است. او بارها تأکید کرده دوربینهایی که اکنون در سالنهای کشتی ما، کار چلنج را انجام میدهند، همان دوربینهای مداربسته امنیتی ساختمانها هستند و ژوری با آنها باید در مورد صحنههای رقم خورده با سرعت بالا که گاهی از چشم داور و قاضی تشک دور مانده، تصمیم بگیرد و و نیاز است این تصاویر از چند زاویه مختلف بررسی شده تا صحیحترین تصمیم گرفته شود.
مصلاییپور که تنها داور قضاوتکننده ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود، اضافه کرد که دوربینهای اتحادیه جهانی از چندین جهت و با دقت بالا، کشتیها را ضبط میکنند و فناوری پیشرفته و بهروز آنها به گونهای است که در کسری از ثانیه و با یک کلیک میتواند به صحنه مورد نظر رسیده و بارها و بارها و با سرعتهای مختلف آن را در معرض بررسی موشکافانه اعضای ژوری قرار دهد.
چیزی که دوربینهای مداربسته قادر به انجام آن نیستند و با ظرفیت محدودی که دارند، هرگز نمیتوانند در صحنههای فوق حساس که میتواند جای برنده و بازنده را تغییر دهد، ژوری را صاحب بهترین دید و زاویه برای تصمیمگیری کنند. بنابراین علاوه بر آنکه چلنجها بسیار طولانی و خستهکننده میشود، بدن کشتیگیر هم سرد خواهد شد و کشتی از کیفیت میافتد. آخرین آسیبدیدگیِ ناشی از این سردشدگی مربوط به محمدرضا مختاری در مسابقه انتخابی جهانی اوزان غیرالمپیکی با محمدعلی گرایی بود که وقفههای طولانی مدت در کشتی، منجر به پارگی رباط این کشتیگیر در بازگشت به مبارزه بعد از چلنج شد.
ضمن اینکه هرچند در این سالها تلویزیون اقدام به پخش زنده اغلب رقابتها کرده، اما با زمان محدودی که آنها بدون احتساب تایمهای تلف شده برای پخش زنده در نظر میگیرند، همین چلنجهای زمانبر که گاها کشتی ۶ دقیقهای را به ۱۵ دقیقه بدل میکنند، باعث قطع حساسترین مبارزهها و اختصاص آنتن به برنامه بعدی میشود.
در آستانه آغاز چرخه انتخابی تیم ملی کشتی در سال ۲۰۲۵، برای ورزش ملی و اول کشور که چند سالی است که به لحاظ امکانات و مالی در بهترین شرایط خود قرار گرفته و نفرات ملی به لحاظ معیشتی به خوبی تأمین شدهاند، اختصاص ۴ میلیارد تومان برای خرید دوربینهای استاندارد اتحادیه جهانی نباید موضوعی به این شکل زمانبر باشد، مگر اینکه اصلاً جزو اولویتهای فدراسیون کشتی قرار نداشته باشد.