به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از شفقنا، «الشیخ ولد السالک» در العرب نوشت: «صحنه‌های عبدالحکیم بلحاج از رهبران گروه سلفی -جهادی«جماعت مبارزان لیبی»(الجماعة اللیبیة المقاتلة) که در شب ورود به طرابلس با گل مورد استقبال قرار گرفت و سقوط رژیم معمر قذافی را اعلام کرد، هنوز جلوی چشم همه رژه می رود؛ جایی که رسانه ها از او به فاتح اول سرنگونی رژِیم قذافی یاد کردند در حالی که واقعیت چیز دیگری بود.»
السالک با اشاره به این موضوع همچنین نوشت: «صحنه های ورود ابومحمد الجولانی به دمشق پایتخت سوریه، مرا به یاد آن صحنه ها و روزهای حضورم در بنغازی پایتخت انقلاب لیبی انداخت.»
وی افزود: «در آن روزها، تیپ انقلابیون طرابلس به رهبری عبدالحکیم بلحاج – که اعضای گروه «جماعت مبارز لیبی»(الجماعة اللیبیة المقاتلة) بودند و برخی از آنها نیز به القاعده در افغانستان پیوستند- وارد پایتخت شدند و تمام نقاط حساس شهر را به دست گرفتند و آرشیو و اسناد رژیم معمر قذافی را کشف و ضبط کردند.»
عبدالحکیم بلحاج در روزهای اول، یونیفورم نظامی خود را از تن درآورد و لباس غیرنظامی را جایگزین آن کرد و در یک سوئیت بزرگ در هتل ماهاری پایتخت طرابلس اقامت گزید. در همان زمان، محمود جبرئیل از انقلابیون لیبی خواست که بر نفس خود پیروز شوند و اسلحه خود را تحویل دهند، اما آنها که از حمایت قطر برخوردار بودند، مخالفت کردند و اتفاقاتی افتاد که همه به یاد می آورند و لیبی را وضعیت فعلی رساند. »
اگرچه لیبی توانست یک شورای انتقالی متنوع و یک دولت متنوع تشکیل دهد، اما لیبیایی‌ها به دلیل گروه‌های افراطی که می‌خواستند به تنهایی و بر خلاف میل همگان تصمیم گیرنده باشند، نتوانست به هدف مورد نظر برسد.»
پیشتازی ابومحمد الجولانی درعرصه امروز سوریه که بدون رایزنی با طیف سیاسی گسترده و متنوع این کشور، دولت افراطی خود در ادلب را مامور تشکیل کابیته کرده است، و همچنین ظهور پرچم او در کنار پرچم سوریه، نگرانی های همه از آینده سوریه را دوچندان می کند.»
اگر الجولانی با به انحصار درآوردن تصمیم گیری ها و تحمیل ایدئولوژی افراطی بر مردم سوریه و اجازه دادن به ترکیه برای گسترش کنترل خود بر سرزمین های سوریه، مرتکب اشتباهات اسد شود، این موضوع می تواند پروژه تجزیه را به نزدیکترین سناریو برای اجرا تبدیل کند و من بعید نمی دانم که همان هدفی باشد الجولانی از طریق سپردن استان های حلب، رقه و حسکه به ترکیه، سویدا و درعا و قنیطره به اسرائیل، ساحل سوریه به علویان مورد حمایت روسیه و دیرالزور به کردهای تحت نظارت آمریکا، به دنبال آن باشد و به این طریق، دمشق و حمص و حماه و ادلب را برای خود نگهدارد.»
الجولانی نخواهد توانست ایدئولوژی افراطی خود را کنار بگذارد، حتی اگر خلاف آن را نشان دهد، و همچنین نمی تواند در برابر هزاران جنگجوی افراطی بایستد که خود را در ازای تأسیس خلافت فدا کردند. از این رهگذر، دستیابی به بهترین سناریویی که در خدمت انسجام سوریه باشد و مردم این کشور را از وضعیت بد اقتصادی که روز به روز بدتر هم خواهد شد، برهاند، دشوار می شود.
امیدواریم که سوریه یک کشور واحد باقی بماند و مردم سوریه در یک کشور مدنی از لحاظ اقتصادی مرفه زندگی کنند که حقوق همه را تضمین می کندو این همان آرزویی است که به اعتقاد من، باعث می شود مردم سوریه علیه الجولانی و شبه نظامیان افراطی اش به پا خیزند چون نخواهد توانست خواسته های مردم سوریه را برآورده کند.»
