به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی وزنه برداری ایران با کسب عنوان نایب قهرمانی در مسابقات جهانی بحرین امیدها را در دل خانواده وزنه برداری روشن کرد تا اهالی این رشته ورزشی ناکامی در المپیک پاریس و بازی‌های آسیایی هانگژو را به فراموشی بسپارد.
پولادمردان ایران با ترکیب ۱۰ نفره به این مسابقات اعزام شدند که پنج نفر از آنها توانستند به یک مدال خوش رنگ طلا، ۳ نقره و ۶ برنز دست پیدا کنند.
البته اگرچه سهم وزنه برداری ایران از این مسابقات فقط یک مدال طلا بود، اما آن مدال بسیار باارزش بود چرا که توسط علیرضا یوسفی جوان ۲۱ ساله ایران در شرایطی به دست آمد که او از ناحیه زانو دچار مصدومیت بود، اما علیرضا آمده بود تا طلا را از آن خود کند و یک رکورد ماندگار برای خود ثبت کند.
طلسم‌شکنی در فوق سنگین
مدال طلای دو ضرب از سال ۲۰۱۵ در اختیار لاشا تالاخادزه بود و او در تمامی این سال‌ها اجازه نداده بود این مدال به وزنه بردار دیگری برسد، اما این بار علیرضای ۲۱ ساله ایران در غیاب غول گرجی و در جنگ با دیگر غول‌های دسته فوق سنگین این مدال باارزش را از آن خود کرد.
وزنه‌برداری به روزهای اوج رسید؟
وزنه برداری ایران مدتهاست که در دوره رکورد به سر می‌برد، سال گذشته در مسابقات جهانی ریاض عربستان تیم ملی وزنه‌برداری ایران تنها به یک مدال طلا و یک برنز رسید، اما امسال با وجود اینکه نیمی از وزنه‌برداران ایران اولین حضور در مسابقات جهانی وزنه‌بردار را تجربه می‌کنند و میانگین سنی آنها هم ۲۲ سال است عملکردی درخشان از خود به جای بگذارند.
افت وزنه‌برداری ایران در این سال‌های اخیر و عملکرد ضعیف پولادمردان در بازی‌های آسیایی هانگژو و المپیک پاریس انتقادهای زیادی را به بدنه مدیریت فدراسیون وزنه‌برداری و ریاست سجاد انوشیروانی وارد کرد، اگرچه رئیس فدراسیون وزنه‌برداری بارها از وضعیت اسفناک پشتوانه‌سازی وزنه‌برداری و شرایط این رشته ورزشی صحبت می‌کرد، اما انتظارات همیشه از رشته وزنه‌برداری که ضلع مدال‌آوری کاروان ورزشی ایران در همه مسابقات بوده، بالاست و طبیعتاً ناکامی‌های پی در پی وزنه‌برداری برای اهالی ورزش و علاقمندان به رشته وزنه‌برداری قابل قبول نبود.
فدراسیون با قدرت تر از قبل حرکت کند
حالا درخشش جوانان کم سن و سال در اولین تجربه حضور در مسابقات جهانی بزرگسالان بارقه امید ایجاد کرد که وزنه‌برداری به روزهای خوش خود برگشت و نتایج این مسابقات شروعی دوباره خواهد بود. البته به شرطی که فدراسیون وزنه‌برداری در باد این مدال‌ها نخوابد و برای حفظ این جوانان و ارتقای رکورد آنها تلاش کند.
دو آزمون مهم پیش روی وزنه‌برداری ایران
وزنه‌برداری ایران دو آزمون مهم دیگر پیش رو دارد، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس آنجلس، این دو مسابقه عیار مدیریت وزنه‌برداری ایران را در این چند سال نشان خواهد داد و بدون شک اهالی وزنه‌برداری چشمشان به این دو مسابقه مهم است تا ببینند فدراسیونی که به دست اهالی وزنه‌برداری است و تمام بزرگان این رشته ورزشی در آن جمع شدند چه عیاری خواهند داشت.
جوانان در جهان چه کردند؟
همانطور که پیش از این گفته شد، میانگین سنی تیم ملی وزنه‌برداری ایران در مسابقات جهانی ۲۲ سال بود و نیمی از این وزنه‌برداران اولین حضور را در میدان جهانی تجربه کردند. علیرضا معینی ۲۲ ساله و علی عالی‌پور ۲۰ ساله دو جوان کم سن و سال مسابقات جهانی نماینده‌های ایران در دسته ۹۶ کیلوگرم بودند که موفق به کسب یک نقره و دو برنز شدند. آنها با رکوردهایی که از خود ثبت کردند تا چندین سال می‌توانند مدعی در این دسته باشند.
ابوالفضل زارع و آریا پایدار دو جوان ۱۸ و ۱۹ ساله ایران بودند که در دسته ۱۰۲ کیلوگرم روی تخته رفتند و هر چند دست خالی ماندند، اما این دو وزنه‌بردار در ابتدای راه هستند و اولین حضور خود را در مسابقات جهانی در رده بزرگسالان تجربه می‌کردند. این دو وزنه‌بردار قطعاً با حمایت‌های بیشتر و افزایش اعتماد به نفس می‌توانند در آینده حرف برای گفتن داشته باشند.
علیرضا نصیری و مهدی کرمی نمایندگان ایران در دسته ۱۰۹ کیلوگرم بودند. علیرضا نصیری جوان کم تجربه‌ای بود که با وجود اینکه تلاش بسیار زیادی کرد اما دستش از مدال کوتاه ماند.
طلسم‌شکنی برای ایران
مهدی کرمی دیگر نماینده ایران که پیش از این سابقه حضور در مسابقات جهانی بزرگسالان هم داشت، توانست برای اولین بار طلسم شکنی کند. ایران در دسته ۱۰۹ کیلوگرم تاکنون مدال مجموع نداشت و کرمی پس از اینکه یک مدال نقره در یک ضرب به دست آورد، با گرفتن مدال برنز مجموع در این دسته برای ایران طلسم شکنی کرد.
شگفتی سازان دسته فوق سنگین
در دسته فوق سنگین علی داوودی و علیرضا یوسفی کاری کردند کارستان. علی داوودی توانست رکورد مجموع ۴۵۹ کیلوگرم را ثبت کند و نایب قهرمان جهان شود، در حالی که تاکنون چنین رکوردی را ثبت نکرده بود. او در المپیک پاریس به عنوان چهارمی رسید و حالا در این مسابقات یک رکورد قابل قبول و جدید برای خود ثبت کرد.
علیرضا یوسفی که در رده جوانان افتخارات خوبی کسب کرده بود، در رده بزرگسالان هم همان افتخارات را تکرار کرد تا نشان دهد یک وزنه‌بردار شش دانگ شده که می‌توان روی او تا سال‌ها حساب باز کرد. او توانست اولین مدال برنز مجموع بزرگسالان را کسب کند، اما در دو ضرب با مهار وزنه ۲۶۲ کیلوگرم به مدال طلا رسید و شگفتی ساز این مسابقات شد.
قهرمانی که ناکام ماندند
در این میان چهره ناکام این مسابقات میرمصطفی جوادی بود، او با وجود اینکه سال گذشته در مسابقات جهانی ریاض عربستان به مدال طلا رسیده بود اما در این مسابقات خیلی دور از انتظار ظاهر شد.
جوادی در این مسابقات از مجموع شش حرکت فقط یک حرکت صحیح داشت، میرمصطفی جوادی در دسته ۸۹ کیلوگرم حرکت یکضرب را با ۱۶۲ کیلوگرم شروع کرد اما در حرکت دوم و سوم خود وزنه‌های ۱۶۸ و ۱۷۱ کیلوگرم را انداخت تا با همین وزنه یکضرب را به پایان ببرد. در دوضرب اما اتفاقات عجیبی رخ داد و جوادی هر سه وزنه دوضرب را به زمین انداخت. او در حرکت اول ۲۰۳ کیلوگرم را انداخت و در حرکت دوم هم ۲۰۶ کیلوگرم را انداخت و در حرکت سوم ۲۰۹ کیلوگرم را کادرفنی برای او انتخاب کرد.
بدون شک عملکرد جوادی باید از سوی کادر فنی بررسی شود و برای آن چاره‌ای بیاندیشند، باید بررسی کرد وزنه‌برداری که مدال طلای جهانی را در کارنامه خود دارد، چه اتفاقی افتاده که در المپیک پاریس، بازی‌های آسیایی هانگژو و مسابقات جهانی ۲۰۲۴ بحرین تا به این اندازه ضعیف کار می‌کند.
عملکرد تیم ملی وزنه‌برداری ایران در این مسابقات نشان داد جوانان مستعد وبااراده‌ای در ترکیب تیم قرار گرفته و روند تغییر نسل به درستی صورت گرفته و تا سال‌ها فدراسیون وزنه‌برداری می‌تواند روی این جوانان حساب باز کند، از طرفی وزنه‌برداران باتجربه هم پیشرفت قابل ملاحظه‌ای داشتند و این روند باید از سوی فدراسیون ادامه پیدا کند.
البته که رئیس فدراسیون وزنه‌برداری از قبل از المپیک وعده درخشش در بازی‌های آسیایی ناگویا را داده و به نظر می‌رسد در صورتی که همین ادامه پیدا کند وزنه‌برداری در آن مسابقات در زمره مدال‌آوران باشد. به هر حال کار وزنه‌برداری ایران به پایان نرسیده و مسئولان فدراسیون هم نباید در باد این مدال‌ها بخوابند، قطعاً آزمون بعدی که حساسیت بیشتری هم برای ورزش ایران دارد، بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک لس آنجلس است.
