در زیر پوست شادی درسوریه، ارتش وزیر ساخت های آن با حملات بی امان نابود شد و جالب اینکه هیچ کس ،هیچ اعتراضی نکرد، گویا ازقبل هماهنگ شده بود.
حالا می‌توان با برداشته شدن سد دفاعی سوریه ، رژیم صهیونیستی را همسایه ترکیه و عراق دانست.
گرچه اردوغان سرمست از این پیروزی است لیکن خطر همسايگي با این همسایه جدید در آینده ترکیه را پشیمان خواهد ساخت ، چه اینکه دیگراجازه تشکیل یک ارتش قوی درسوریه داده نخواهد شد وهیچ دیوار وسدی درمقابل رژیم وجود ندارد و صد البته که برای دنیای سلطه اولويت با اسرائیل است نه ترکیه.
هر حکومتی در سوریه برسر کار آید بی شک امنیت خود را از ترکیه طلب می‌کند و تعارض منافع بی شک درآینده ای نه چندان طولانی این دو همکار فعلی را به دو دشمن بالقوه تبدیل خواهد کرد وکیست که نداند درتقابل ترکیه و اسرائیل، دنیای غرب درکنار اسرائیل خواهد ایستاد و ترکیه درحسرت از ميان برداشتن سد دفاعی محکمی چون ارتش سوریه خواهد سوخت وبی شک آن زمان ، ترکیه آسیب پذیر خواهد بود.
فعلآ خطر فوری متوجه عراق است ، ایران باید بداند سد دفاعی عراق به هر قیمتی که شده باید حفظ شود، اتحاد امویان وصهیون ها با همراهی گروه های ریزودرشت تروریستی، لاجرم به سمت عراق خواهند آمد و در آن زمان از هیچ کس این سخن قابل قبول نیست که غافلگیر شده‌ایم.
ایجاد یک پیمان دفاعی با عراق از نان شب هم واجب تر است وهمچنین پشتیبانی وآموزش نیروهای دفاعی ومردمی، به هوش باشیم وسریع اقدام کنيم تاقبل از اینکه آنها را در کنار مرزهاي خود ببینیم.
