به گزارش همشهری آنلاین، در روزگاری که خبری از گاز شهری نبود و بخاری‌های نفتی هم هنوز جایی در خانه‌ها نداشت، ساکنان آبادی‌های شمیران برای گرم کردن خانه‌های خود از زغال‌فروشی‌های این کوچه زغال تهیه می‌کردند. چند مغازه زغال‌فروشی در کوچه زغالی‌ها وجود داشت که زمستان‌ها کسب‌وکارشان سکه بود؛ هرچند حمل‌ونقل زغال‌ها به این منطقه از تجریش کار آسانی نبود. آنها زغال‌های مورد نیاز مردم را از شهرها و روستاهای شمال کشور تهیه می‌کردند. در روزگاری که نه خودرویی وجود داشت و نه راه ماشین‌رو، زغال‌فروش‌ها با اسب و الاغ و با مشقت بسیار زغال‌ها را از جاده‌های کوهستانی به تجریش می‌آوردند.
