عبدالخانی ادامه‌داد: محدودیت‌های بانکی در شرایط تحریم امکان سرمایه‌گذاری مشترک در بخش‌های خدمات فنی‌مهندسی مانند نفت، گاز و پتروشیمی را نیز تحت‌تاثیر قرارداده‌است، همچنین ضعف زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک میان دو کشور نیز مانعی دیگر در توسعه همکاری‌ها محسوب می‌شود. رایزن بازرگانی جمهوری‌اسلامی‌ایران در قطر با تاکید بر اینکه نبود خطوط مستقیم کشتیرانی و حمل‌ونقل هوایی، هزینه‌های تجارت را افزایش داده و از رقابت‌پذیری کالاهای دو کشور در بازارهای یکدیگر کاسته است، افزود: این موضوع به‌ویژه در مورد صادرات محصولات کشاورزی و صنعتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. وی با بیان اینکه با وجود چالش‌های موجود، ایران و مصر از پتانسیل‌های بی‌‌‌‌‌‌‌نظیری برای توسعه همکاری‌های اقتصادی برخوردارند، افزود: مصر به‌عنوان دروازه‌‌‌‌‌‌‌ای به بازارهای آفریقا و ایران به‌عنوان پل ارتباطی به آسیای‌میانه و خلیج‌فارس، می‌توانند نقش مکملی در زنجیره تامین منطقه‌ای ایفا کنند. همکاری در زمینه ایجاد مسیرهای تجاری جدید و تقویت زیرساخت‌های حمل‌ونقل منطقه‌ای می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش حجم تجارت بین دو کشور کمک کند.
به گفته عبدالخانی؛ بخش انرژی یکی از مهم‌ترین حوزه‌های همکاری بالقوه میان ایران و مصر است. ایران به‌عنوان یکی از بزرگ‌‌‌‌‌‌‌ترین تولیدکنندگان انرژی جهان و مصر به‌عنوان یک مصرف‌کننده بزرگ در شرق مدیترانه، می‌توانند در زمینه انتقال فناوری، بهره‌‌‌‌‌‌‌برداری از منابع مشترک و صادرات انرژی همکاری کنند. این همکاری می‌تواند به تامین نیازهای انرژی مصر و دسترسی ایران به بازارهای جدید کمک کند. وی حوزه کشاورزی را از دیگر زمینه‌‌‌‌‌‌‌های مهم همکاری دو کشور معرفی کرد و افزود: ایران و مصر هر دو در تولید محصولات کشاورزی مزیت‌های نسبی دارند و می‌توانند با تبادل فناوری‌های نوین کشاورزی و توسعه‌تجارت محصولات کشاورزی، به افزایش امنیت غذایی منطقه کمک کنند.
رایزن بازرگانی جمهوری‌اسلامی‌ایران در قطر با بیان اینکه دو کشور در صنعت گردشگری پتانسیل زیادی برای همکاری دارند، اظهار کرد: تاریخ غنی و جاذبه‌‌‌‌‌‌‌های گردشگری ایران و مصر می‌تواند زمینه توسعه گردشگری فرهنگی را فراهم کند. همچنین تبادل تجربیات در مدیریت گردشگری و ایجاد بسته‌‌‌‌‌‌‌های مشترک برای جذب گردشگران خارجی از دیگر فرصت‌های این حوزه است. وی در پایان تصریح کرد: به‌نظر می‌رسد ایران و مصر با وجود چالش‌های موجود، فرصت‌های زیادی برای توسعه همکاری‌های اقتصادی دارند. از انرژی و کشاورزی گرفته تا گردشگری و سرمایه‌گذاری، هر دو کشور می‌توانند از این همکاری‌ها برای تقویت جایگاه اقتصادی خود در منطقه بهره‌مند شوند.
