یک: استقلال دیروز به نوعی به تنظمیات کارخانه دوران نکونام بازگشت. دلایلش را در ادامه به شما خواهیم گفت، اما دیروز موسیمانه یک تصمیم عجیب گرفت. بازی دادن به میلاد زکی‌پور به عنوان یکی از سه مدافع مرکزی است. مصدومیت روزبه چشمی باعث ایجاد تغییرات در خط دفاعی استقلال شد، مرادمند جای روزبه قرار گرفت و زکی‌پور که ذاتا یک پیستون رونده است در پست مرامند بازی کرد. یکی از دلایل سردرگمی استقلال در خط دفاعی همین تغییرات بود که مرادمند و زکی‌پور در پست جدید کاملا گیج می‌زدند.

دو: حالا دیگر دست موسیمانه برای رقبا رو شده، دلیل آنهم مشخص است. استقلال به دلیل فقر بازیکن در بخش تهاجمی، پلن مشخصی برای حمله ندارد. یا باید پیستون‌ها ارسال کنند یا ماشاریپوف توپ را به لب خط ببرد و از آنجا کات‌بک کند. نه خبری از کار‌های ترکیبی هست و نه حرکات انفجاری و سرعتی. این مدل فوتبالی هم که استقلال بازی می‌کند به راحتی قابل کنترل است. موسیمانه ابزار تنوع در حمله را ندارد.

سه: مجتبی حسینی کاری را انجام داد که هفته گذشته تارتار ناقصش را انجام داده بود. پرس سنگین روی یک سوم دفاعی استقلال باعث شد مدام آبی‌ها در خط دفاعی زیر توپ بزنند و رو به توپ‌های بلند بیاورند. این تدبیر در نیمه دوم خیلی به کار آلومینیوم آمد و استقلال بسیار خوش‌شانس بود که فقط یک گل دریافت کرد.

چهار: دقیقا دو ماه از حضور موسیمانه می‌گذرد و پیشرفت استقلال محسوس، اما لاک‌پشتی و ناکافی است. آنقدر استقلال امتیاز سوزانده که واقعا جایی برای اشتباه وجود ندارد. واقعیت این است که مهمترین تغییر استقلال فقط بهتر شدن ساختار دفاعی این تیم است و آبی‌ها در خط حمله عملا توانایی خاصی نشان نمی‌دهند.

پنج: ماشاریپوف همچنان با اختلاف بهترین بازیکن استقلال است که با فوتبال چشم‌نوازش دقایقی از بازی استقلال را قابل تحمل کرده، اندونگ و سیلوا هم روز‌های خوبی را پشت سر می‌گذرانند هر چند دیروز پاس دقایق پایانی اندونگ همه را ناامید کرد. اما بقیه بازیکنان کاملا یا نوسانی بازی می‌کنند یا در افت شدید به سر می‌برند.

شش: مصدومیت روزبه چشمی ضربه بزرگی به استقلال زد. بهترین جمله را کی‌روش در مورد روزبه به کار برد که گفت او مدرن بازی می‌کند. چنین بازیکنی برای هر سرمربی نعمت است که تیمش را بالا می‌آورد و فاصله خطوط را کم می‌کند. یکی از دلایلی که سال گذشته نکونام نتیجه می‌گرفت رهبری روزبه در خط دفاع بود. این جمله را شاید استقلالی‌ها نپسندند ولی غیبت آرش رضاوند درصد پاس را در خط هافبک استقلال به شدت پایین آورد. البته روزبه چشمی فصل گذشته حامی نکونام بود و همین هم تا حدودی به خودش و استقلال ضربه زد.

هفت: آلومینیوم یکی از تیم‌های قابل احترام و دارای هویت لیگ در چند سال اخیر است، تیمی که درست و به جا و اصولی هزینه می‌کند و شیره بازیکن را می‌چشد. سخت می‌بازند و زیاد می‌دوند و همیشه لقمه گلوگیر هستند.

هشت: ضربه علیرضا کوشکی به آسمان اراک در دقایق پایانی، تیر خلاصی بود به آرزو‌هایی که قرار بود استقلال را به لیگ برگرداند، چند روز پیش یکی از اطرافیان باشگاه استقلال نحوه جذب این بازیکن را توضیح داد که فقط باید به حال این فوتبال گریست! راست و دروغش گردن راوی، اما او می‌گفت: او پکیج یکی از خرید‌های بزرگ استقلال در این فصل بوده که ایجنتش او را به این تیم قالب کرده است.

نه: درباره مسعود جوما هم بعد از بازی با گل‌گهر خیلی کوتاه نوشتیم. خرید این بازیکن ناآماده به شدت جای سؤال دارد. مگر اینکه موسیمانه چیزی را در او دیده که ما از آن بی‌خبریم!

ده: با دو تساوی پیاپی مقابل تیم‌های سخت‌کوش تارتار و مجتبی حسینی واقعیت‌های زیادی درباره استقلال موسیمانه به چشم آمد و ظاهرا عصر یخبندان استقلال آغاز شده است. اینکه این تیم برای تیم شدن خیلی خیلی کار دارد. استقلال مقابل تیم‌هایی که بسته بازی می‌کنند و دوندگی بالایی دارند خیلی راحت دچار مشکل می‌شود. آبی‌ها در نیم فصل به شدت نیاز به تقویت به‌خصوص در بخش تهاجمی دارند، جای بازیکنان خلاق و سرعتی در این تیم شدیدا خالی است.

منبع: فوتبالی