خبرگزاری مهر- گروه استانها: زنان طبق نظریه‌های جامعه شناسی عامل اصلی انتقال فرهنگ و سواد زیست محیطی به نسل‌های آینده به‌شمار می‌روند. در شرایط کنونی که محیط زیست مورد تعرض و در خطر قرار گرفته است بهره مندی از نقش آفرینی زنان، کار مدیران توانمند و عاقبت نگر است.
اگر در گذشته در مورد جایگاه این موضوع تردیدی وجود داشت، امروزه شکی باقی نمانده که توسعه انسان محور، بدون حفاظت از محیط زیست ممکن نیست و حفاظت از محیط زیست بدون حضور جدی زنان محقق نخواهد شد.
حمیرا صفی‌قلی، معاون سابق محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست اصفهان و یکی از بانوان پرتلاش محیط‌زیستی، به خبرنگار مهر می‌گوید: خانواده نخستین رکن و جامعه کوچکی است که زن بهتر از هر کسی می‌تواند نقش محیط زیستی ایفا کند زیرا اگر باور مادر خانواده حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از اسراف و … باشد مطمئن باشید افراد خانواده الگوپذیری دارند و هیچ چیز مثل عمل کردن به این باور، تأثیرگذار نیست.
او می‌افزاید: چنانچه فرهنگ زیست محیطی در مادران درونی شود، به گونه‌ای که قانونمندی اکوسیستم را درک کنند، به خوبی می‌توانند این مفاهیم را به فرزندان خود انتقال دهند.
صفی‌قلی معاون سابق محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست که شهریور ماه سال جاری بازنشسته شد، سرگذشت ۳۰ سال خدمت عاشقانه برای حفظ محیط‌زیست را اینگونه روایت می‌کند که فعالیت توأمان در بیرون خانه و مسئولیت خانه‌داری چالش‌های بسیار زیادی برای انسان به ویژه زنان نسبت به آقایان دارد به همین دلیل یک سری محدودیت‌ها هم برای من ایجاد شد.
او که یک فرزند دارد، می‌گوید: سال ۱۳۷۲ که وارد سازمان محیط‌زیست شدم دخترم چهار ساله بود و مهدکودک می‌رفت، آن زمان امکان دورکاری نیز نداشتیم، مشکلاتی بود و سختی‌هایی داشت.
معاون سابق محیط‌زیست انسانی اداره کل محیط‌زیست استان اصفهان که دانش‌آموخته رشته شیمی بوده و ابتدا فعالیت خود را به عنوان کارشناس در آزمایشگاه محیط‌زیست آغاز کرد، ابراز می‌کند: سنوات زیادی حدود ۹ سال در محیط زیست به عنوان نیروی قراردادی خدمت کردم که یکی از مشکلات و چالش‌های آن زمان ما بود و بعد از آن آزمون دادم و مانند فردی که تازه وارد یک مجموعه می‌شود، رشته محیط‌زیست خواندم و مجدد در آزمون عمومی شرکت کردم و سال ۱۳۸۱ بود که به صورت نیروی رسمی پذیرفته شدم و سال ۱۳۹۱ به عنوان رئیس اداره محیط زیست انسانی ارتقا پیدا کردم تا سال ۱۳۹۸ و از آن زمان تا شهریور سال جاری، در معاونت انسانی مشغول خدمت بودم و از معدود کارمندانی بودم که مرخصی نمی‌رفتم به طوری که تا زمان بازنشستگی حدود ۵۰۰ روز مرخصی داشتم اما به ویژه در این چند سال اخیر واقعاً شرایط کارم به گونه‌ای بود که نمی‌شد به مرخصی رفت.
تا آخرین روزهای فعالیتم در اداره محیط‌زیست کوشیدم تا کمتر کار مردم را معطل کنم
خانم صفی‌قلی اظهار می‌کند: تا آخرین روزهای فعالیتم در اداره محیط‌زیست کوشیدم تا کمتر کار مردم را معطل کنم و کارشان را به موقع انجام دهیم و تا جایی که می‌توانیم و می‌شود پاسخگویی‌ها طولانی نشود و تا می‌شود قوانین و ضوابط اجازه داده کمک کردیم زیرا اعتقاد دارم اگر آدم بتواند یک اثر خیر بگذارد ارزشمند است و ما نیز در چارچوب قوانین و ضوابط عمل می‌کنیم.
معاون سابق محیط زیست انسانی اداره کل محیط‌زیست اصفهان می‌افزاید: توصیه من به بانوانی که قصد دارند در محیط‌زیست شاغل شوند این است که ابتدا باید بپذیرند که کار دشوار است و شاید باید گفت یک انسان به توان ۲ باید باشند تا واقعاً بتوانند این مسیر را طی کنند و اگر دارای علاقه و انگیزه برای کار در محیط‌زیست نباشند شاید نتوانند دوام بیاورند.
او خاطرنشان می‌کند: معتقدم آدم‌ها در ابتدای ورود به یک کار باید علاقه و انگیزه داشته باشند زیرا اگر علاقه‌مند باشند از سختی‌های راه چشم پوشی می‌کنند، تاب می‌آورد و یا صبر می‌کند در حالی که در برخی مجموعه‌ها نیز افرادی هستند که از دید درآمد به کار نگاه می‌کنند و اینها نمی‌توانند در آینده اثرگذار باشند.
نگاه افراد شاغل در محیط‌زیست باید علاقه شخصی، خیر رساندن و مثبت عمل کردن باشد
صفی قلی معتقد است نگاه افراد شاغل در محیط‌زیست باید علاقه شخصی، خیر رساندن و مثبت عمل کردن برای کار اثری از خود بجا گذاشتن باشد تا بتوانند در این مسیر رشد کنند وگرنه کار خسته کننده می‌شود.
او اضافه می‌کند: گاهی در کنار خستگی، فرسودگی روحی و روانی و ذهنی هم پیدا می‌کنیم و اگر آن انگیزه و علاقه نباشد، فرسودگی تشدید می‌شود؛ مهم است که افراد آن عشق به کار و علاقه و باورها را ملکه ذهن کنند و توکل به خدا هم که در رأس امور است و بدانند که خداوند حاضر و ناظر بر اعمالشان است هم در صداقت گفتاری و هم صداقت نیت و هم در صداقت عمل همه در واقع خیلی می‌تواند از خطاهای ما کم کند.
معاون سابق محیط‌زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط‌زیست اصفهان خاطرنشان می‌کند: آنچه که برداشت خودم از فرهنگ و جامعه ایرانی است خانم‌ها در منزل محور هستند و نبود فیزیکی در خانه چالش‌های بسیاری ایجاد می‌کند؛ آقایان نقش بزرگ‌تری دارند اما کسی که آن مجموعه خانواده را گردهم جمع می‌کند زن است به همین دلیل اگر زنی در کنار شغل خانه داری شغل دیگری نیز انتخاب کرد باید وقت بیشتری بگذارد و این سبب می‌شود فرد به مرور فرسوده شود و قوای جسمی را از دست می‌دهد.
زن در یک خانواده بهتر از هر کسی می‌تواند نقش محیط زیستی ایفا کند
صفی‌قلی می‌گوید: زن در یک خانواده بهتر از هر کسی می‌تواند نقش محیط زیستی ایفا کند زیرا اگر باور مادر خانواده حفظ محیط‌زیست و جلوگیری از اسراف و … باشد مطمئن باشید افراد خانواده الگوپذیری دارند. برای مثال اگر مادر خانواده زمانی‌که ظرف می‌شوید در مصرف آب رعایت کند و در تولید زباله تفکیک را مد نظر داشته باشد در مطالعه مطالبی را انتخاب کند که مرتبط با طبیعت و محیط زیست باشد یا برنامه تلویزیونی را سعی کند شبکه‌ها و برنامه‌هایی که به حیات انسان و جلوگیری از تخریب محیط‌زیست را انتخاب کرده و فرزندان خود را با لطافت طبیعت آشنا کند خواه ناخواه آن فرزند نیز الگو می‌گیرد.
او تصریح می‌کند: زنان نه تنها در خانه که در جمع فامیل و اگر خیلی پویا باشند می‌توانند عضو سازمان‌های مردم نهاد محیط‌زیستی شوند و مشارکت داشته باشند و یا در قالب فعالیت‌هایی که رجوع می‌کنند به مراکز آموزشی حوزه محیط زیست و اطلاعات محیط زیستی خود را افزایش دهند و در جمع‌های دوستان کارهای آموزشی را برعهده گیرند ضمن اینکه آموزه‌های حفظ محیط‌زیست در ادیان ما نیز سفارش شده است و معتقدم یک زن می‌تواند فرزند خود را با کاشتن یک گل با لطافت طبیعت آشنا کند و روح کودک خود را از همان سنین خردسالی به گونه پرورش و عادت دهد که باید مراقب گیاهان و درختان و زیبایی‌های طبیعت باشد.
