به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در شهریور سال 1320، زمانی که متفقین به اشغال ایران تصمیم گرفتند، مرزهای شمالی کشور در معرض تهدید ارتش شوروی قرار گرفت. در این شرایط حساس و بحرانی، سه مرزبان شجاع و فداکار مسئولیت دفاع از مرزهای ایران را بر عهده گرفتند. آنها در نزدیکی پل فلزی جلفا-نخجوان ایستادند؛ پل حیاتی و تنها گذرگاه برای عبور از رودخانه پرخروش ارس که ارتباط میان ایران و شوروی را برقرار می‌کرد.

ارتش شوروی که برای نفوذ به خاک ایران آماده می‌شد، به این پل استراتژیک نزدیک می شد؛ اما این سه مرزبان دلیر، با تمام توان ایستادگی کردند و در برابر لشکر تا بن دندان مسلح شوروی، مقاومتی خارق‌العاده را آغاز کردند. دو روز کامل، این سه دلاور در برابر هجوم سنگین نیروهای دشمن ایستادند و اجازه ندادند که ارتش شوروی به راحتی از پل عبور کند.

روس‌ها که تنها راه عبور از ایران را از این پل می‌دانستند، تلاش کردند با استفاده از توپخانه سنگین بر مقاومت این سه مرزبان غلبه کنند، اما در برابر عزم راسخ و شجاعت این مردان تسلیم شدند. در نهایت، پس از دو روز مقاومت جان‌فشانانه و با جان‌باختن سرجوخه ملک محمدی، سید محمد راثی هاشمی و عبدالله شهریاری، نیروهای شوروی موفق به عبور از پل و ورود به خاک ایران شدند.

اما این مقاومت حماسی نه تنها مانع عبور دشمن برای مدت زمان قابل توجهی شد، بلکه اثری عمیق بر روحیه ارتش شوروی گذاشت. در کمال احترام، پیکرهای این سه قهرمان در همان محل مقاومت دفن شدند، تا یادگار شجاعت، غیرت و ایثار آنان برای همیشه در تاریخ ایران باقی بماند. این فداکاری‌ها نمادی از روح مقاومت و دلاوری جوانان ایرانی است که برای دفاع از وطن خود جان خود را فدای میهن کردند.