بلینکن چند روز قبل، در نشستی در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا با سؤال یکی از کارشناسان مواجه شد مبنی بر اینکه «آیا ایالات‌متحده باید سیاست تغییر رژیم را در ایران، اتخاذ کند؟ اگر چنین است، ما باید چه کار کنیم تا از اپوزیسیون ایران بیشتر حمایت کنیم تا این اتفاق بیفتد؟». بلینکن در پاسخ گفت: از دیدگاه من، اولاً، پویایی داخلی جامعه ایران پیچیده است و ما از بسیاری جهات لزوماً بهترین منبع برای دیدگاهی روشن در این مورد نیستیم، دقیقاً به این دلیل که ما با ایران روابط دیپلماتیک نداریم و اینکه ما (از جامعه ایران) جدا شده‌ایم. من فکر می‌کنم که می‌توان گفت که ما پویایی‌های داخل جامعه ایران را فهم می‌کنیم و البته تا جایی که بتوانیم اطلاعاتی به دست می‌آوریم. ما دوستان و شرکای داریم که درک واضح‌تر و بهتری از ایران دارند. ما همه این موارد را کنار هم قرار می‌دهیم.

او می‌افزاید: آن‌طور که من می‌بینم، فکر می‌کنم ایران یک کشور قطبی‌شده است. من فکر می‌کنم آنچه که شما توصیف کردید قطعاً بازتاب نیمی از جمعیت ایران است، اما نه کل آن. و همان‌طور که می‌دانید تفاوت‌های عمیقی بین جوامع شهری و روستایی وجود دارد. و یک نیروی بسیار محافظه‌کار در ایران وجود دارد که از نظر تعداد، قابل توجه است و احتمالاً وابسته به نظام است. بنابراین فکر نمی‌کنم (امکان براندازی) به این وضوح باشد (که شما توصیف کرده‌اید) اما شکی نیست که درصد زیادی از مردم خواهان آینده‌ای متفاوت برای کشور خود هستند. شکی نیست که آن آینده متفاوت برای همه بهتر خواهد بود. بنابراین سؤال این است: برای (رسیدن به این آینده) و پیشبرد آن چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

وی اذعان کرد: من فکر می‌کنم اگر به ۲۰ سال گذشته نگاه کنیم، آزمایش‌های ما در تغییر رژیم موفقیت چشمگیری نداشته است.(خنده.) بنابراین من فکر می‌کنم که ما باید این‌طور باشیم- در تمرکز به این روش روی یک مشکل، درجه مناسبی از فروتنی داشته باشیم. اما باید تمرکزمان را بر هر کاری قرار دهیم که منجر به تغییر سیاست در ایران شود، تا این کشور را از انجام کارهایی که منافع و ارزش‌های ما را تهدید می‌کند، بازداریم. این موضوع باید محور کار ما قرار گیرد. و ما تهدیدات امنیتی واضحی داریم که از ایران سرچشمه می‌گیرد، و ما تهدیدات ارزشی روشنی داریم که از ایران سرچشمه می‌گیرد.

وزیر خارجه آمریکا افزوده است: کاری که ما در مقاطع زمانی مختلف سعی کرده‌ایم انجام دهیم، این است که به بهترین شکل ممکن، افرادی را در داخل ایران، بیشتر توانمند کنیم، تا بتوانند ارتباط برقرار کنند، بتوانند ایستادگی کنند و بتوانند برخی منابع لازم برای این کار را در اختیار داشته باشند اما من اولین کسی خواهم بود که اذعان می‌کنم انجام این کار از بیرون واقعاً سخت است.

من فکر می‌کنم آنچه در نهایت محتمل‌ترین موفقیت است این است که مردم تصمیم بگیرند که جهت‌گیری، مدیریت کشورشان نتایجی را که می‌خواهند، آینده‌ای را که می‌خواهند برایشان به ارمغان نمی‌آورد. و این امر (رسیدن به چنین ادراکی) مسیر کشور را تغییر خواهد داد. بلینکن با وجود شیطنت‌های پیاپی دولت بایدن در حمایت از اغتشاشات پاییز ۱۴۰۱، تشدید تحریم‌ها و اقدامات خرابکارانه و تروریستی گفت: از دیدگاه من و از تجربه خودم، فکر می‌کنم مهندسی کردن چنین کاری از بیرون دشوار است. و شما به ناچار با عواقب ناخواسته، اثرات درجه دوم و سوم روبه‌رو می‌شوید که باید بسیار مراقب آنها باشید.

بنابراین من فکر می‌کنم که ما باید به دفاع از آنچه که به آن اعتقاد داریم، ادامه دهیم. ما باید به شدت در برابر مظاهر رفتار ایران که در تضاد با منافع ما یا منافع متحدان و شرکای ما است، ایستادگی کنیم. ما باید قویاً در کنار کسانی در ایران باشیم که خواهان آینده‌ای متفاوت هستند. اما من در مورد تلاش برای مهندسی هر چیزی از بیرون بسیار محتاط خواهم بود.