به گزارش خبرگزاری دانشجو، شب یلدا مراسمی باشکوه برای ما ایرانیان است که در این شب بزرگ‌ترهای خانواده با چند بیت از حافظ، کوچک‌ترها را مهمان می‌کنند. همچنین بزرگ‌ترها و جوانان کنار یکدیگر به حافظ خوانی می‌پردازند و برای هم فال می‌گیرند و با گذشت چندروز از شب یلدا؛ صدای هنجار شکنی دانشگاه علامه هنوزقطع نشده است.
اگر بخواهیم روایت شب یلدا را بازنگری کنیم به یک مسئله می‌رسیم که چرا باید دانشجویان ما به جای چند بیت شعر و حافظ خواندن شعر‌های بی مفهومی که فقط ریتم دار است را با صدای بلند می‌خوانند. جامعه دانشگاهی از دانشجویان، دانشگاه علامه طباطبائی یک انتظار دیگری داشت.
دانشجویانی که ادبیات؛ علوم انسانی می‌خوانند باید به جای پاسداشت ادبیات خود خواننده‌هایی را دنبال کنند که آهنگ‌هایی را می‌سرایند که بی مفهوم است و از آن بدتر دانشجویانی که مثلا قشر تحصیل کرده ما هستند آنها را دنبال می‌کنند و این خود جای تاسف دارد.
اگر این مسئله را هم کنار بگذاریم؛ یک موضوع دیگر شکوفا می‌شود این است که «آیا اینجا آمریکا است؟» و «آیا به جای دانشگاه ما وارد دیسکو شدیم؟» این سوالاتی است که جامعه از مسولان دانشگاهی می‌خواهد که پاسخگو باشند.
از طرفی؛ «اینجا عربستان است که یک شبه متحول شده؟» رقص مختلط در انظارعمومی مسئله‌ای نیست که جامعه دانشگاهی بخواهد چشم پوشی کند و به اسم شادی دانشجویی تمام کند؛ گویا دانشجویان را دانشگاه توجیح نکرده است که باید بر اساس شیوه نامه انظباطی دانشگاه اقداماتی انجام دهند.
اما جهت یادآوری اینجا ایران است! قوانین خاص خود را دارد و کشوری نیست که یک شبه بخواهد متحول شود؛ با توجه به اینکه هر کشوری قوانین خاص خود را دارد کشور ما هم قوانین خود را دارد. رقص مختلط شبانه و هم خوانی الفاظ رکیک در انظار عمومی جرم است.
از تمامی این موارد که بگذریم و بخواهیم خودمان را گول بزنیم و با چند جمله که ایرادی ندارد ان‌ها دانشجو و جوان بودند کار را جمع کنیم؛ به این مسئله می‌رسیم که آیا در آن روز بزرگتری نبوده است که بخواهد به دانشجویان تذکر دهد.
اما قسمت ناراحت کننده این است که تمامی این موارد روبه رو و با حضور سرپرست دانشگاه علامه طباطبائی انجام شده است؛ این مسئله متاسفانه جامعه دانشگاهی را به شدت ناراحت کرده است.
«سرپرست دانشگاه مگر اختیار ندارد که به دانشجویان تذکر دهد؟» این سوالی است که جامعه دانشگاهی به دنبال پاسخ آن است. یک ابهامی که وجود دارد این است که شاید سرپرست دانشگاه با کار دانشجویان موافق بوده است.
چرا که این موضوع برای ما ایرانی‌ها وجود دارد که «سکوت» علامت رضایت است، آقای شجاع احمدوند آیا از برنامه شب یلدا راضی بودید؟ برنامه شب یلدا مغایرتی با پیشینه تاریخی ما نداشته است؟
اصالت شب یلدا به این است که دانشجویان پارتی شبانه بگیرند و شما سکوت کنید؟! تمامی این موارد سوالاتی است که نه تنها جامعه دانشگاهی بلکه مردم و خانواده‌های دانشجویان دیگر منتظر پاسخ هستند.
شما به عنوان یک فرد بزرگتر باید پدری می‌کردید و جلوی این هنجار شکنی را می‌گرفتید، اما نه تنها این اقدام را انجام ندادید بلکه سکوت کردید تا رضایت خود را نسبت به این موضوع ارجاع دهید.
ما چشممان را روی تمام سرپرست‌ها از جمله سرپرست دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران می‌بندیم، اما به نظر شما رفتار سرپرست دانشگاه علامه طباطبائی باید این گونه باشد که دانشجویان دانشگاه‌ها را با ریاض عربستان و دیسکو آمریکا اشتباه بگیرند؟
