به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،در روزهای اخیر، رقص در یک مدرسه پسرانه در بابل توجه‌ها را به خود جلب کرد. دانش‌آموزان در حیاط مدرسه با یک ترانه شاد رقصیدند و این اقدام ساده، ظاهراً بدون هیچ مشکل خاصی، بهانه‌ای شد برای واکنش تند وزارت آموزش و پرورش استان که به سرعت اعلام کرد با عاملان این "قانون‌شکنی" برخورد خواهد کرد.
سوال اینجاست: آیا این برخورد در شرایط بحرانی چاقی کودکان کشور، نه تنها عبث، بلکه یک اشتباه استراتژیک و بی‌تدبیری محسوب نمی‌شود؟
این در حالی است که آمارهای نگران‌کننده‌ای درباره وضعیت چاقی کودکان در ایران وجود دارد. دکتر نوروزی, مدیر دبیرخانه کارگروه سلامت و امنیت غذایی، در گفتگو با رکنا هشدار داده است که "نرخ رشد چاقی در کودکان ایران بحرانی است و ۶ درصد رشد سالانه چاقی در کودکان، کشور را به بحران جدی رسانده است."
او افزوده که ۱۹ درصد از کودکان ایرانی دچار چاقی یا اضافه‌وزن هستند, و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۱۴۱۴، شیوع چاقی کودکان زیر ۱۶ سال به ۵۱ درصد برسد. این آمار نگران‌کننده با واقعیت‌هایی نظیر چاقی ۸۰ درصد از کودکان چاق بین ۶ تا ۹ سال، که در دوران نوجوانی و بزرگسالی همچنان با این مشکل مواجه خواهند بود، تایید می‌شود.
در این شرایط بحرانی، وزارت آموزش و پرورش به‌جای توجه به مشکلات واقعی و حل بحران‌های پیچیده‌ای مانند چاقی کودکان، صرفاً مشغول برخورد با یک اقدام شاد و بی‌ضرر در یکی از مدارس است.
آیا به‌جای توجه به مسائلی مانند نداشتن تحرک و افزایش وزن در کودکان، برخورد با شادابی و نشاط آن‌ها پاسخ به‌جا و درست است؟ این خود یک نمونه از بی‌تدبیری و انحراف از موضوعات اصلی است که می‌تواند عواقب جدی‌تری برای سلامت جامعه به دنبال داشته باشد.
در این شرایط که چاقی کودکان به یکی از بحران‌های جدی کشور تبدیل شده است، آیا رسیدگی به نشاط و سلامت روحی و جسمی کودکان نباید در اولویت قرار گیرد؟
به‌جای برخوردهای احساسی، نهادهای مسئول باید تصمیمات راهبردی برای مقابله با بحران چاقی اتخاذ کنند و بدنه مدارس را تبدیل به مکان‌هایی برای تقویت تحرک، ورزش، و پرورش جسمانی سالم تبدیل کنند.
