به‌نظر می‌رسد برخی از عرضه‌هایی که در آینده نوید داده می‌شوند، طرح توجیهی یا طرح توسعه‌‌‌‌‌ای برای عرضه‌شدن ندارند و چاره دیگری جز عرضه‌شدن و تامین مالی از بازار سرمایه ندارند.
یکی از مسائلی که اهمیت دارد این است که عرضه شرکت‌ها در بازار سرمایه باید در راستای خصوصی‌‌‌‌‌سازی واقعی باشد. به‌نظر می‌رسد زمان برای خصوصی‌‌‌‌‌سازی واقعی مناسب است و نباید از خصوصی‌‌‌‌‌سازی اجتناب و دوری کرد، خصوصی‌‌‌‌‌سازی و عرضه در بازار سرمایه متناسب با شرایط استاندارد اقتصادی، همیشه می‌تواند یک تصمیم درست باشد، مشروط بر اینکه خصوصی‌‌‌‌‌سازی، یک خصوصی‌‌‌‌‌سازی واقعی باشد.
در شرایط فعلی عرضه اولیه شرکت‌ها در بازار سرمایه تصمیم درستی است و بعید به‌نظر می‌رسد که تامین مالی این شرکت‌ها از بازار سرمایه‌برای بازار مخاطره‌آمیز باشد. عرضه اولیه در بورس در وضعیت کنونی می‌تواند سرمایه‌گذاران و افرادی که اعتماد خود را به بازار از دست داده و با بازار قهر کرده‌اند را به‌سوی بورس برگرداند، البته باید دید که عرضه اولیه‌شدن یک شرکت با چه میزان سهام قرار است در دستور کار قرار گیرد و به هر کد معاملاتی حقوقی و حقیقی چقدر می‌رسد، در صورتی‌که مبلغی که به کد معاملاتی حقیقی می‌رسد عدد قابل‌توجهی باشد، حتی در حد ۵ یا ۶میلیون‌تومان، به‌نظر می‌رسد کدهایی که از بازار سرمایه فاصله گرفتهاند، دوباره بازخواهند گشت.
زمانی‌که عامه مردم وارد بازار سرمایه شوند و اقدام به سرمایه‌گذاری و شرکت در عرضه‌های اولیه کنند، آرام‌آرام به سمت سرمایه‌گذاری در سایر نمادها هم خواهند رفت، اما در صورتی‌که عرضه اولیه شرکت‌های بزرگ ادامه پیدا کند و از یک شرکت فراتر برود، به‌نظر می‌رسد که شرایط مهیا نباشد. عرضه اولیه‌کردن چندین شرکت بزرگ در بازار سرمایه با مبالغ و ارزش بازاری بالا، نیازمند ثبات سیاسی و اقتصادی است.
به‌نظر می‌رسد در شرایط کنونی، بازار صرفا توان پذیرش یک عرضه اولیه شرکت بزرگ را دارد و برای ادامه پیدا‌کردن شرکت‌های بزرگ دیگر، باید اقدامات لازم را برای ثبات سیاسی، ثبات اقتصادی و عمق و توسعه پیدا‌کردن بازار در دستور کار قرارداد.
یکی از مسائل حائزاهمیت برای عرضه‌کردن شرکت‌های بزرگ رسیدن به یک ثبات سیاسی است و اکنون نیازمند این هستیم که شرایط سیاست خارجه به یک ثبات سیاسی نسبی برسد تا شرایط اقتصادی به نوبه خود در ادامه به ثبات برسد و بازار سرمایه بتواند عمق و توسعه پیدا کند. یکی از شروط عمق و توسعه بازار سرمایه نبودن ریسک‌های غیراقتصادی است که منجر به ایجاد نااطمینانی نسبت به آینده و خروج پول می‌شود.
با توجه به اینکه بسیاری از افرادی که در عرضه اولیه شرکت می‌کنند، سرمایه‌گذاران خردی هستند که دانش کافی نسبت به عرضه‌های اولیه ندارند و نمی‌دانند با چه شیوه‌‌‌‌‌ای شرکت ارزش‌گذاری شده‌است و تنها به مبلغ ریالی عرضه توجه می‌کنند، بنابراین در صورتی‌که این عرضه اولیه یک مبلغ قابل‌توجه داشته‌باشد، سرمایه‌گذاران خرد و کدهای غیرفعال نسبت به شرکت عرضه‌شده توجه خواهند کرد و به بازار سرمایه بازخواهند گشت. بنابر این با توجه به حجم و ارزش معاملات بالا، ورود پول حقیقی به بازار سرمایه و بازدهی قابل‌توجه شرایط برای یک عرضه اولیه بزرگ مهیا است.
افراد زیادی که در سال۱۴۰۱ با بازار قهر کرده و در بازار متضرر شده‌اند، شاید با عرضه‌شدن شرکت‌های بزرگ، سهم‌‌‌‌‌های خود را عرضه کنند و اقدام به شرکت در عرضه اولیه شرکت‌های بزرگی کنند که اکنون در بازار قصد عرضه‌شدن و تامین مالی را دارند. نباید در موردفشار فروش نگرانی داشت، چراکه فشار فروش نمادهای دیگر، می‌تواند مقطعی باشد و بازار از آن بگذرد، اما برای تداوم عرضه شرکت‌های بزرگ، بازار نیازمند ثبات سیاسی و اقتصادی است.
