درستکار افزود: «آنها سران یا ستاره‌های هنر، فرهنگ، شعر و ادب را  نادیده می‌گیرند و نیروهای جدیدی را معرفی می‌کنند که اصلا مانند قبلی‌ها نیستند. شکست بزرگ به عدم توانایی تلویزیون برای پرورش نیروی جوان و محبوب برمی‌گردد که نتوانسته نیروی جدیدی معرفی کند. همچنین آن ستاره‌هایی که کنار گذاشته بودند وارد فضای شبکه نمایش‌خانگی شدند و محبوب‌تر از گذشته شدند. در‌حال‌حاضر هم هر قدر صداوسیما کمتر فکر کند و کمتر تلاش کند که تهاجم فرهنگی رخ ندهد به نفع فرهنگ است، چون عقب‌ماندگی فرهنگی به‌مراتب بدتر از تهاجم فرهنگی است و ما با یک عقب‌ماندگی فرهنگی در سطح برنامه‌ها مواجه هستیم.»  این منتقد تاکید کرد: «تلویزیون ایران درحال‌حاضر قدرت رقابت با  رسانه‌های هم‌زبان خودش را ندارد. مساله بعد هم موضوع اعتماد عمومی است، به نظر من اعتماد عمومی از بین رفته و تلویزیون آن جایگاه مطلوب و عمومی خود را از دست داده است.»