حدود نیم میلیارد سال پیش، حیات روی سیاره زمین بیشتر به دریا محدود می‌شد. سیاره ما میزبان موجودات عجیب و غریب فراوانی بود که در اقیانوس‌ها زندگی می‌کردند. یکی از این موجودات عجیب و غریب، آنومالوکاریس بود.
به گزارش عصرایران، این موجود اسرارآمیز شبیه میگو، یک شکارچی بزرگ بود که در دوران کامبرین بر دریاهای باستانی حکومت می‌کرد. کشفیات فسیلی امروزی نشان می‌دهد که این موجود پراکندگی گسترده‌ای داشته و فسیل‌های آن در مکان‌های مختلفی از جمله کانادا، استرالیا، گرینلند، یوتا و چین یافت شده است.
آنومالوکاریس به معنی «شبیه به هیچ میگو دیگری نیست» یا «میگو غیر عادی» است. این نام به اولین فسیل کشف شده این موجود در سال ۱۸۸۶ اشاره دارد که دانشمندان تصور می‌کردند شبیه به شکم یک سخت پوست است، در نتیجه، این نام را برای آن انتخاب کردند.
آنومالوکاریس یک شکارچی بزرگ رأس هرم غذایی با ظاهری منحصر به فرد بود. این موجود با استفاده از ردیف‌هایی از لوب‌های همپوشان و مواج (باله‌های انعطاف پذیر) در دو طرف بدنش در اقیانوس‌ها شنا می‌کرد. این لوب‌ها یک باله واحد را تشکیل می‌دادند که به آن امکان می‌داد با سرعت زیادی در آب حرکت کند. همچنین دارای یک دم بزرگ بادبزنی شکل بود که احتمالاً از آن برای حرکت استفاده می‌کرد.
پهن‌ترین قسمت بدن حیوان بین لوب سوم تا پنجم قرار داشت و سپس به تدریج به سمت دم باریک می‌شد. بدن آنومالوکاریس دارای ۱۴ پودومر (Podomere) یا بخش بود.
آنومالوکاریس دارای یک سر بزرگ با یک جفت چشم مرکب بزرگ در دو طرف بود. همچنین دارای یک دهان دیسک مانند بزرگ متشکل از ۳۲ صفحه همپوشان بود.
آنومالوکاریس یک شکارچی بزرگ بود. برآوردهای اولیه نشان می‌دهد طول آن حدود یک متر بوده است. با این حال، کارشناسان اکنون می‌گویند که طول آن ممکن است به دو تا سه متر نیز می‌رسیده است. آنومالوکاریس مانند میگوهای امروزی، دارای دو شاخک بزرگ دندان مانند بود.
اولین فسیل‌های آنومالوکاریس در اواخر قرن نوزدهم در بریتیش کلمبیا، کانادا کشف شد. با این حال، تا دهه ۱۹۸۰ دانشمندان متوجه نشدند که قطعات فسیلی مختلف که قبلاً تصور می‌شد متعلق به حیوانات مختلفی هستند، در واقع متعلق به یک موجود واحد هستند.
آنومالوکاریس در جریان انقراض بزرگ پرمین، یک رویداد انقراض جمعی که در اواخر دوره کامبرین رخ داد، ناپدید شد. این گونه همراه با ۹۰ درصد از تمام حیات روی سیاره زمین از بین رفت.
