در بارداری باید پزشک برایتان آزمایش خون هپاتیت بی تجویز کند، تا متوجه وضعیت شما از نظر هپاتیت بی شود. اگر واکسینه نشده باشید، باید واکسن هپاتیت بی در بارداری را دریافت کنید.
بارداری، منع تزریق واکسیناسیون نیست. تزریق واکسن هپاتیت بی در بارداری، جنین را در معرض خطر عوارض جانبی قرار نمی‌دهد. واکسن‌های موجود حاوی HBsAg غیر عفونی هستند و خطر عفونت در جنین ایجاد نمی‌کنند.
اگر باردارید و قبلا با واکسن هپاتیت بی (HepB) واکسینه نشده‌اید، باید این واکسن را تزریق کنید، چون به همه بزرگسالان 19 تا 59 ساله توصیه می‌شود که واکسن هپاتیت B را دریافت کنند.
هر واکسن هپاتیت بی حاوی پروتئینی از ویروس HBV است. با این حال، واکسن غیرفعال است، به این معنی که پروتئین ویروس مرده است. یعنی واکسن نمی‌تواند باعث ایجاد ویروس شود و تأثیر منفی روی فرد باردار یا جنین در حال رشد ندارد.
بیشتر مواد تشکیل‌دهنده واکسن‌ها به طور طبیعی در بدن ما، یا غذایی که می‌خوریم وجود دارند. مواد اصلی موجود در واکسن هپاتیت بی شامل موارد زیر است:
واکسن هپاتیت بی در حدود 1 نفر از هر 10 نفر عوارض جانبی شایع ایجاد می‌کند. در افراد باردار، شایع‌ترین عوارض جانبی شامل ناراحتی در اطراف محل تزریق و تب خفیف تا متوسط است. عوارض جانبی غیر معمول عبارتند از:
بیشتر عوارض جانبی، خفیف هستند و خود به خود از بین می‌روند. با این حال، در صورت بروز عوارض جانبی نادر، باید در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.
نوزادانی که از مادر مبتلا به هپاتیت بی متولد می‌شوند، اگر در بدو تولد به درستی درمان نشوند، بیش از 90 درصد احتمال ابتلا به هپاتیت بی مزمن را دارند. بسیار مهم است که خانم‌های باردار وضعیت هپاتیت بی خود را بدانند تا از انتقال ویروس به نوزاد خود در حین زایمان جلوگیری کنند. اگر پزشک شما از ابتلای شما به هپاتیت بی آگاه باشد، می‌تواند با انجام اقدامات صحیح بر اساس نتایج آزمایش خون و انجام اقدامات لازم برای داشتن داروهای مناسب، در اتاق زایمان برای جلوگیری از انتقال هپاتیت بی به جنین، پیشگیری‌های لازم را انجام بدهد.
همه خانم‌های باردار باید برای هپاتیت بی آزمایش شوند. آزمایش به ویژه برای افرادی که در گروه‌های پرخطر قرار می‌گیرند مانند کادر درمان و افرادی از جوامع قومیتی یا کشورهایی که هپاتیت بی در آن‌ها شایع است، همسران یا شرکای زندگی با یک فرد آلوده، بسیار ضروری است.
اگر باردار هستید، مطمئن شوید که پزشک قبل از تولد نوزادتان، در اسرع وقت در سه ماهه اول بارداری، شما را از نظر هپاتیت بی آزمایش کند.
اگر تست عفونت هپاتیت بی مثبت باشد، باید بلافاصله در اتاق زایمان، درمانگاه یا کنار تخت، به نوزاد شما پیشگیری مناسب داده شود که شامل تزریق واکسن هپاتیت بی در 24 ساعت اول تولد نوزاد است:
دوز HBIG در برخی کشورها در دسترس نیست و سازمان جهانی بهداشت آن را توصیه نمی‌کند. اما بسیار مهم است که مطمئن شوید دوز تولد واکسن هپاتیت بی در اسرع وقت به نوزاد تزریق می‌شود. اگر این دو دارو به درستی تجویز شوند، نوزاد متولد شده از مادری که به هپاتیت بی مبتلا است، تا بیش از 90 درصد احتمال دارد که از عفونت هپاتیت بی محافظت شود.
شما باید مطمئن شوید که نوزادتان واکسن‌های باقی مانده از سری واکسن را طبق برنامه دریافت می‌کند.
سازمان جهانی بهداشت تاکید می‌کند که دوز تولد واکسن هپاتیت بی را باید در عرض 24 ساعت اول تولد نوزاد تزریق کرد و بعد از دست رفتن این زمان، فرصت دومی برای محافظت از نوزاد وجود ندارد. بنابراین، بنیاد هپاتیت بی به شدت توصیه می‌کند که کادر درمان، دوز تولد واکسن هپاتیت بی را «بلافاصله در اتاق زایمان» به نوزاد تزریق کنند تا از هر نوع تاخیر یا اشتباه جلوگیری شود.
اگر در دوران بارداری تست عفونت هپاتیت بی مثبت شد، پزشک باید آزمایش خون بار ویروسی هپاتیت(HBV DNA) را نیز انجام دهد. در برخی موارد، نتایج آزمایشات ممکن است بار ویروسی بسیار بالایی را نشان بدهد. در این موارد، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که در سه ماهه سوم بارداری خود از یک داروی ضد ویروسی خوراکی استفاده کنید تا خطر ابتلا به عفونت نوزاد در بدو تولد کاهش یابد.
اگر آزمایش بار ویروسی هپاتیت بی در دسترس نباشد، سازمان جهانی بهداشت توصیه می‌کند که زنان باردار برای آنتی ژن هپاتیت بی (HBeAg) آزمایش شوند و در صورت مثبت بودن، یک ضد ویروس در سه ماهه آخر بارداری دریافت کنند. صرف نظر از سطح بار ویروسی یا وضعیت آنتی‌ژن هپاتیت بی (HBeAg)، دوز تولد واکسن هپاتیت بی و تکمیل سری واکسن برای محافظت از نوزاد در برابر عفونت ویروس هپاتیت بی، ضروری است.
از طریق مراقبت‌های دوران بارداری و انجام آزمایش خون، می‌توانید متوجه شوید که آیا در معرض خطر انتقال هپاتیت بی به جنین هستید یا نه. در صورتی که قبلا واکسینه نشده باشید، باید واکسن هپاتیت بی در بارداری را تزریق کنید. درمان‌ها و واکسن‌ها می‌توانند از ابتلای نوزادان به عفونت‌های مادام‌العمر که می‌تواند خطر مرگ زودهنگام را افزایش دهد، موثر باشند. انجام آزمایش خون برای هپاتیت بی، شما را مطلع می‌کند که هپاتیت بی دارید، یا نه. اگر هپاتیت بی داشته باشید، این موضوع را به پزشکتان اطلاع بدهید تا اقدامات لازم برای پیشگیری از ابتلای نوزاد به هپاتیت بی را انجام بدهد. به طور معمول، نوزادان سه دوز واکسن هپاتیت بی دریافت می‌کنند، اما نوزادان مادرانی که هپاتیت بی دارند، باید سه دوز اضافه و در مجموع شش دوز واکسن هپاتیت بی دریافت کنند. در این نوزادان، اولین دوز بلافاصله بعد از تولد و حداکثر طی 24 ساعت اول تولد نوزاد به او تزریق می‌شود.
