به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان البرز، نادر زینالی روز پنج‌شنبه ۱۳ دی ۱۴۰۳ اظهار کرد: درجلسه شورای سیاستگذاری ثبت میراث ناملموش کشور که در وزارت میراث‌فرهنگی برگزارشد، تعداد هفت پرونده اثر ناملموس که توسط کارشناسان میراث فرهنگی اداره کل تهیه شده بود، مطرح و پس از دفاع، به تصویب و ثبت ملی رسید.
سرپرست میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان البرز ادامه داد: این آثار شامل شش اثر ناملموس در محور کرج چالوس و بخش آسارا است. آیین سلام در روستای حسنکدر، آیین خُنِه خُنِه، همچنین غذاهای ترش آبک، آش ترش، کاچی سیر و ماست و آش آرد به سری از جمله میراث ناملموس ثبت ملی شده مختص استان البرز است.
او ادامه داد: پرونده ثبتی مهارت ساخت چنگ نیز به دلیل گستردگی در سراسر کشور با پیشنهاد و به نمایندگی استان البرز و با مشاوره آقای باقری نژاد از هنرمندان خبره سازنده چنگ در البرز تهیه و به عنوان میراث مشترک بین تمام استان ها به ثبت ملی رسید و پرونده ثبتی آن به تمام استانها ارسال می‌شود.
«ساز چنگ» یکی از سازهایی است که از دوره باستان مورد توجه ایرانیان بود. اَسنادی که صحت این ادعا را روشن می‌کند، کاوش‌های چغامیش خوزستان مربوط به دوران عیلامیان است، که حکاکی بر روی مهری منقوش به ساز چنگ را نشان می‌دهد. (ایازی، ۱۳۸۳:۱۳۰-۱۳۱) بر اساس همین آثار به دست آمده مشاهده می‌کنیم ایرانیان از پیشگامان ساخت چنگ بوده‌اند. این ساز در ۴۰۰۰سال پیش از میلاد در ایران رایج بوده است. این موضوع توسط دو باستان‌شناس آمریکایی به نام‌های هلن جی کانتر وپناس پی دلوگاز بین سالهای ۱۹۶۱تا ۱۹۶۶یافت شده است.
«آیین خُنِه خُنِه»بر اساس رسم روستای حسنکدر در بخش آسارا و با استناد به حدیثی از پیامبر(ص) که نباید دودی از خانه عزادار بیرون آید و دیگران باید از عزاداران پذیرایی کنند، خانم‌ها در هر خانه، غذای مراسم عزاداری را پخته و در مجمه‌ای برای عزاداران به مسجد می‌فرستند که به این رسم خُنه خُنه( خانه به خانه) گفته می‌شود.
«آیین سلام» در روستاهای بخش آسارا یکی از رسومی است که در بین عزاداران حسینی، هیئت‌ها و دسته‌جات عزاداری وجود دارد. آداب سلام‌دهی در نقاط مختلف کشور با تفاوت‌هایی در شکل و محتوا اجرا می شود.
خورش «تُرشابَک» یکی از غذاهای سنتی خاص روستاهای بخش آسارا است که در بین جامعه محلی طرفداران بسیاری دارد و گردو اصلی ترین ماده تشکیل دهنده این خورش لذیذ و دارای طبیعت گرم است.
«آش آرد به سری» نیز یکی دیگر از خوراک مرسوم منطقه آساراست که اصلی‌ترین مواد تشکیل دهنده این آش، عدس، آرد و سبزیجات است. این غذا به‌دلیل نوع مواد مورد استفاده ، دارای طبیعت گرم بوده و از ارزش غذایی بسیار بالایی برخوردار است. آش آرد به سری همچون بسیاری از آش‌های ایرانی برای درمان بیماری‌ها مفید است.
«آش ترش» از غذاهای محلی مفیدی است که از لحاظ استفاده از آلوهای مختلف و ترش بودن آن و استفاده از گردو در تمام دستور طبخ‌های روستاهای مختلف منطقه مشترک هستند.
«کاچی سیر و ماست» یکی از غذاهای سنتی خاص این روستاها است که دقیقاً با آن نوع کاچی که به عنوان دسر یا جهت تقویت بدن استفاده می شود کاملاً متفاوت است.
اصلی‌ترین ماده تشکیل دهنده این خوراک برنج نیم دانه است. این غذا بدلیل نوع سبزیجات محلی مورد استفاده ، دارای طبیعت گرم است.
انتهای پیام
