بسیاری از کارگران ممکن است در میانه سال وارد محیط کاری جدیدی شوند یا پیش از تکمیل یک سال کاری، به هر دلیلی محل کار خود را ترک کنند. این شرایط برای بسیاری از افراد این سؤال را ایجاد میکند که آیا با سابقه کاری کمتر از یک سال، مشمول دریافت سنوات میشوند یا خیر. از سوی دیگر، برخی کارفرمایان تصور میکنند که پرداخت سنوات تنها به کارگرانی تعلق میگیرد که یک سال کامل در مجموعه فعالیت کرده باشند. اگر شما نیز این باور را دارید، باید بدانید که این تصور اشتباه است.
بر اساس قانون کار، سنوات به عنوان نوعی پاداش یا حق الزحمه برای مدتزمان کاری فرد تعریف شده است و حتی اگر کارگری کمتر از یک سال در مجموعهای فعالیت کرده باشد، متناسب با مدتزمان کارکردش، حق دریافت سنوات دارد. این بدان معناست که سنوات بهصورت نسبی محاسبه شده و به ازای ماههای کاری پرداخت میشود.
برای مثال، اگر کارگری تنها شش ماه در یک کارگاه کار کرده باشد، کارفرما موظف است سنوات این شش ماه را محاسبه و پرداخت کند. این قانون بهمنظور حفظ حقوق کارگران و جلوگیری از تضییع حقوق آنها تدوین شده است. بنابراین، کارفرمایان باید نسبت به این موضوع آگاهی کامل داشته باشند تا از مشکلات احتمالی حقوقی جلوگیری شود و کارگران نیز حق خود را بهدرستی مطالبه کنند.
این موضوع نشاندهنده اهمیت آگاهی از حقوق و قوانین کار برای هر دو طرف، یعنی کارگر و کارفرما، است. با رعایت این قوانین، میتوان به یک تعامل مثبت و منصفانه در محیط کار دست یافت که به نفع هر دو طرف خواهد بود.
حق سنوات همان پاداش پایان کار کارگران است که اگر سابقه یک ساله کاری را داشته باشند به آنها تعلق میگیرد.
پایه سنوات مبلغی است که هرسال به مزد کارگرانی که بیش از یک سال سابقه کار داشته باشند اضافه میشود. پایه سنوات علاوه بر افزایش انگیزه کارگران، یکی از دلایل تفاوت حقوق کارگران با سابقه نسبت به کارگران تازه وارد است. به این ترتیب پرداخت سنوات اهمیت زیادی برای کارفرماها و کارگران دارد.
تمامی کارگران و کارمندانی که حداقل یک سال سابقه کار داشته باشند، شامل دریافت سنوات هستند. با این حال ممکن است بعضی از کارفرمایان به اشتباه تصور کنند که کارگرانی که سابقه کار آنها کمتر از یک سال است یا در طول سال کار خود را ترک کردهاند شامل سنوات نمیشوند.
کارفرمایان و واحدهای مشمول قانون کار امسال باید حداقل ۱۴ میلیون و ۳۳۲ هزار تومان و حداکثر ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به عنوان عیدی و پاداش پایان سال به کارگران خود پرداخت کنند.
طبق فرمول حق سنوات همه کارگران مشمول سنوات هستند ولی مبلغ پرداختی به افرادی که یک سال کامل را مشغول به کار بودهاند با افرادی که در طول سال کار را ترک کردهاند، متفاوت است. حق سنوات همه کارگران باید توسط کارفرما پرداخت شود.
برای محاسبه سنوات یک سال کامل و کمتر از یک سال از دو فرمول متفاوت استفاده میشود. فرمول حق سنوات به شکل زیر است:
۳۶۵/ کارکرد سنوات × حقوق پایه در حکم = حق سنوات
با جایگذاری در فرمول بالا، حق سنوات در پایان یک سال کاری برابر با یک ماه پایه حقوق کارگران و کارمندان است. فرقی نمیکند که یک سال کامل گذشته باشد یا چندماه، تنها کافی است تا به جای کارکرد سنوات تعداد روزهای کاری یک سال گذشته را وارد کنیم.
برای محاسبه پایه سنوات که به حقوق ماهیانه اضافه میشود باید از فرمول زیر استفاده کنیم:
کارکرد ماه × ۳۰/ پایه سنوات ماهانه = پایه سنوات
مبلغ پایه سنوات ماهانه همچون حقوق پایه، هر ساله توسط اداره کار تعیین میشود. طبق قانون کار، حداقل حقوق و دستمزد یک روز برای افراد شاغل در سال ۱۴۰۳مبلغ ۲.۳۸۸.۸۲۸ ریال است. اگر فردی تا پایان سال ۱۴۰۳ در کارگاه یا شرکتی فعالیت داشته باشد، حق سنوات او طبق قانون کار، معادل ۷۱.۶۶۱.۸۴۰ ریال در پایان سال خواهد بود.
پرداخت حق سنوات برعهده کدام کارگاهها و چه دستهای از کارفرمایان است؟ بر اساس قانون کار، تمام کارگاههایی که مشمول قانون کار هستند، وظیفه دارند تا به اندازه آخرین حقوق یک ماه کارگران خود در پایان سال سنوات پرداخت کنند. استثنایی در این زمینه وجود ندارد و کارفرمایان باید به این نکته مهم توجه داشته باشند که پرداخت حق سنوات همچون پرداخت حقوق جزو وظایف اصلی آنها است.