به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ورزش سه ابراهیم تهامی، ستاره سابق فوتبال ایران، هفته گذشته در مسابقه خیریه تیم‌های منتخب ۹۸ و منتخب سرخابی به میدان رفت و با گل زیبایی که در این مسابقه به ثمر رساند بار دیگر نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. او پس از این مسابقه در جمع خبرنگاران حاضر شد و بار دیگر جمله معروف خود را تکرار کرد: "دیگر در این فوتبال مثل من نمی‌آید."

این موضوع بهانه‌ای شد تا گفتگویی با تهامی داشته باشیم و از او درباره این ادعا سوال کنیم. این بازیکن سابق فوتبال ایران در گفتگو با خبرنگار ما درباره کم لطفی‌هایی که در استان خوزستان نسبت به او شده است، صحبت کرد و گفت این حق را برای خود قائل است که حداقل به عنوان دستیار دهم در کادر فنی تیم‌های خوزستانی حضور داشته باشد. تهامی همچنین درباره دلایل جمله معروف خود و تفاوت‌هاش با سایر فوتبالیست‌های ایرانی صحبت کرد.

*این روزها به چه کاری مشغول هستید؟
هیچی، فعلا در خانه هستم.

* چرا در سال‌های اخیر وارد مربیگری نشده‌اید؟
فعلا مافیا نمی‌گذارند. من مافیا به تیم راه ندادم و حق بچه یتیم را نگرفتم که به یک بچه پولدار بدهم و به همین دلیل در سیستم جا نگرفتم و مافیا نمی‌گذارد که من تیم بگیرم. اینطور در نظر بگیرید که یک فلکه هست و فعلا مربی‌ها دور آن می‌چرخند. پول به فوتبال آمد و همه چیز عوض شد.

* یعنی فکر می‌کنید تنها دلیل اینکه وارد چرخه مربیگری نشدید، مافیا بوده است؟
اول مافیا است و دوم اینکه مسئولان استان به جای اینکه بیایند دست من را بگیرند، من را فراموش کرده‌اند. متاسفانه بازیکنانی که تمام زندگی‌شان را برای این استان گذاشته‌اند، در خانه هستند اما بازیکنانی بودند که به خوزستان پشت کردند و بیرون از استان بازی کردند، اما الان در تیم‌های خوزستانی هستند. نمی‌دانم‌ چرا مسئولان ورزش و مسئولان سیاسی دقت نمی‌کنند، اما این حرف واقعیت است. تاریخ نشان داده هر کسی خدمت کند و دینش را ادا کند، در فوتبال خوزستان جا ندارد، اما کسانی که به فوتبال خوزستان پشت می‌کنند و بیرون بازی می‌کنند و وقتی فوتبال‌شان تمام شد برمی‌گردند، در تیم‌های خوزستانی مربیگری می‌کنند و مدام بین تیم‌ها تاب می‌خورند. باید از مسئولان سوال کنید که چرا انقدر غریب‌پرست هستید؟ خیلی نامردی است که کسی که دینش را ادا کرده، در خانه است و کسی که به خوزستان پشت کرده، مربیگری می‌کند.

* منظورتان شخص خاصی است؟
نه، یکی دو نفر نیستند. شما ببینید در ۲۰ سال اخیر چه بازیکنانی به خاطر پول از خوزستان بیرون رفته‌اند؟ من اسم نمی‌آورم، اما خیلی از بچه‌های خوزستان به خاطر پول رفتند و الان که فوتبال‌شان تمام شد، در خوزستان روی نیمکت تیم‌های خوزستانی کمک مربی هستند. آنها که به خوزستان پشت کردند، مربیگری می‌کنند و منِ ابراهیم تهامی که مفتی برای صنعت نفت و استقلال اهواز و فولاد بازی کردم، در خانه می‌نشینم. برای مسئولان ورزش و مسئولان سیاسی متاسفم که دقت نمی‌کنند. ابراهیم تهامی دینش را ادا کرد و به ورزش خوزستان خدمت کرد. نام ورزش خوزستان با سید ابراهیم گره خورده است؛ رسانه‌ها، خبرنگاران، شاعران، هنرپیشه‌ها، کارگردان‌ها، اداره برق، شهرداری، شهربانی و ... می‌گویند ابراهیم تهامی اسطوره است، اما من نمی‌فهمم چطور این اسطوره ۲۳ سال است که در خانه است و هیچکس زنگ نمی‌زند حالش را بپرسد؟ من برای این استان متاسفم.

* شما یک مصاحبه داشتید که در آن درباره یحیی گل‌محمدی و بوژوویچ صحبت کردید و گفتید قطعا تیم را بهتر از آنها تمرین می‌دهید...
صددرصد همینطور است. من حاضرم تمام کارشناسان، مربیان و مسئولان خوزستان را جمع کنند و این آقایان هر کدام یک هفته تمرین بدهند و من یک هفته. کارشناسی با پیشکسوتان، خبرنگاران و مردم عزیز.

* مگر مسابقه است که چنین برنامه‌ای بگذارند؟
این‌ها سرمربی هستند و تمرین‌ می‌دهند. من حاضرم همه بیایند و بعد کارشناسی را بقیه انجام‌ بدهند و ببینند من بهتر تمرین می‌دهم یا نه. اما آیا به نظر شما این کار را می‌کنند؟ قطعا نمی‌کنند، چون غریبه‌پرست هستند و اجازه نمی‌دهند من مربیگری کنم، چون من اجازه دلالی نمی‌دهم. اجازه نمی‌دهم بازیکنان پولی و میلیاردی بگیرند. اگر من مربی باشم، اجازه نمی‌دهم کسی دلالی کند.

* شما می‌گویید همه مربیان فعال دلالی می‌کنند؟ این خیلی اتهام بزرگی است.
شک نکنید که می‌کنند. من خیلی جاها دیدم و شنیدم که اوضاع بد است. من در گود هستم و می‌بینم چه اتفاقی می‌افتد. بچه‌های خوب نونهال و نوجوان می‌آیند تست می‌دهند که من خودم شاهد بودم و گفتم اینها خوب هستند و اینها را بردارید اما متاسفانه نه تنها برنداشته‌اند، بلکه کسانی را آورده‌اند که ضعیف‌تر از آنها بوده‌اند. معلوم است پولی هستند. آن بچه فقیر که پول ندارد که ۱۰۰ یا ۲۰۰ تومان بدهد که. بچه پولدار می‌آید. من بعد از بازی ۹۸‌ای‌ها یک مصاحبه کردم و گفتم قطعا فوتبال ایران به زودی مثل متروپل آبادان فرومی‌ریزد. انقدر ضعیف می‌شود که شما باور نمی‌کنید. یک روز جوان‌ها می‌فهمند که چه می‌گویم. اگر بخواهید می‌توانم بگویم چطور این اتفاق می‌افتد.

* بفرمایید.
بچه‌های یتیم یا فقیر به تیم‌های پایه فولاد، صنعت نفت یا استقلال خوزستان می‌آیند و تست می‌دهند؛ اینها بچه‌های آینده‌دار فوتبال ایران هستند، اما چون پول ندارند، اینها را خط می‌زنند. بچه پولدار در تیم‌های پایه می‌ماند. او شاید توان بازی داشته باشد اما استعدادی در سطح بالا نیست. او درجا می‌زند و آنها که خوب هستند، در محلات بازی می‌کنند و روز به روز ضعیف‌تر می‌شوند. آن‌ بچه پولدار هم به نقطه‌ای که باید برسد، نمی‌رسد و فوتبال ایران اینطور ضعیف می‌شود. شک نکنید.

* به بحث مربیگری برگردیم. قطعا شما یکی از اسطوره‌های فوتبال خوزستان هستید، اما آیا درست است که این موضوع باعث ایجاد این توقع شود که تیمی را به شما بدهند؟ برای مثال پرسپولیس در تاریخ خود تعداد زیادی بازیکن بزرگ داشته است که هر کدام می‌توانند مدعی حضور روی نیمکت پرسپولیس شوند؟
نه، من چنین ادعایی نمی‌کنم اما می‌گویم در خوزستان که حداقل می‌توانم کمک دهم باشم. نمی‌گویم کمک اول یا دوم. سرمربی‌هایی مثل آقا یحیی یا خارجی‌ها می‌آید و بالاخره به همکارانی نیاز دارند؛ من حاضرم دهمی باشد. من این لیاقت را در خودم می‌بینم که روی نیمکت تیم‌های خوزستانی باشم. مگر می‌شود کمک مربی‌هایی از بیرون بیاورند اما من که یک اسطوره هستم، نمی‌توانم کمک دهم هم باشم؟ من فوتبال حرفه‌ای بازی کردم، ۱۰-۱۱ سال بازیکن تیم ملی بودم، نمی‌توانم کمک کنم؟ من می‌گویم کمک اول و دوم نه، دهم که می‌توانم. من ادعای سرمربیگری ندارم، اما برای فوتبال خوزستان زحمت کشیده‌ام و این ادعا را دارم که حداقل کمک دهم باشم. ببینید که در ۲۳ سال اخیر چقدر غریبه روی نیمکت فولاد، استقلال خوزستان، صنعت نفت، نفت مسجدسلیمان و ... آورده‌اند. من لیاقت این را نداشتم که کمک دهم باشم؟ به یک بچه هم بگویید زبان باز می‌کند و می‌گوید ظلمی که به سید ابراهیم در خوزستان کردند، مثل ظلمی بوده که در کربلا به جدم کردند. مسئولان ورزش و سیاسی، همین بلا را سر من آوردند، اما مردم من را دوست دارند. من فقط می‌گویم من را رها نکنید.

اتفاقا زمانی که من به فولاد رفتم، آقا یحیی آنجا بود و کنار هم بازی کردیم. اصلا اینطور نیست. یحیی پسر بسیار باشخصیت و خوبی است و فقط کمی بیراهه می‌رود. ما خوزستانی‌ها به مهد فوتبال معروف هستیم، ایشان یازده بازیکن به زمین فرستاده بود که یک خوزستانی بین‌شان نبود. این خیلی بد است، آن هم در شرایطی که ما ادعا می‌کنیم که فوتبال‌مان در سطح بالا است. من به خاطر همین یازده بازیکن از ایشان دلخور بودم. از طرفی مدیریت باشگاه فولاد برای ایشان سنگ تمام گذاشته و ۱۳ بازیکن برایش گرفته است. حالا حتما در نیم‌فصل دوم هم قطعا برایش بازیکن می‌گیرند. این سنگ تمام است. من از این ناراحت بودم، وگرنه شکی ندارم که یحیی یک مربی خوب و یک پسر باشخصیت است.

* شما یک جمله معروف دارید که دیگر مثل شما در فوتبال نمی‌آید.
دیگر مثل من در فوتبال خوزستان نمی‌آید.

* پس فقط خوزستان؟
فوتبال ایران هم می‌شود گفت. واقعیت این است که من چیزهایی در فوتبال ایران می‌بینم که تعجب می‌کنم. مگر می‌شود یک مهاجم نتواند تک به تک را رد کند؟ وقتی نتوانند یک بازیکن را از روبرو رد کنند، واقعا دیگر مثل من نمی‌آید. من ۲۳ سال است که از فوتبال کنار آمده‌ام، یک بازیکن مثل من بیاورید. نمی‌توانند. استعداد من یک چیز خدادادی بود. من زحمت زیادی کشیدم که به تیم ملی رسیدم. انقد بدنسازی کار کردم که هیچ فوتبالیستی نمی‌کند، تمام عمرم سیگار در دستم نگرفتم. شاید باور نکنید اما خدا می‌بیند. نسل جوان چه بپذیرد و چه نپذیرد، دیگر مثل من نمی‌آید.

* چه ویژگی‌ای داشتید که باعث شده فکر کنید دیگر مثل شما نمی‌آید؟
شما زمین‌های فوتبال الان را ببینید و درباره زمین‌های گذشته سوال کنید؛ در نوشهر زمین‌ طوری بود که نمی‌شد روی آن فوتبال بازی کرد، در انزلی زمین گل بود، در اصفهان زمین خاک و سفت بود و در تبریز یخ می‌زد و صدای شکستن آن زیر پا می‌آمد. من در این شرایط با آن استارت‌های قوی و آن سانترها بازی کردم. من کارهای بزرگی کردم. من خیلی خوب سانتر می‌کردم. شاید گل کم زدم اما در دهانه دروازه پیش خودم می‌گفتم شاید یک درصد گل نشود، گذشت می‌کردم و پاس می‌دادم که گل شود. من چنین بازیکنی بودم؛ گذشت، تکنیک، سانتر، قدرت بدنی داشتم. الان مهاجم یا سرزن است و تکنیک ندارد، یا تکنیک دارد و قدرت بدنی ندارد. من همه اینها را داشتم‌. الکی نمی‌گویم که مثل من نمی‌آید. نسل جوان اگر نمی‌پذیرد، بیاید از من سوال کند. در قدرت بدنی و استارت‌ در ایران مثل من نمی‌آید. در حال حاضر مثلا طارمی بازیکن خیلی خوبی است، اما طارمی وقتی استارت می‌زند، با استارت‌های من زمین تا آسمان فرق می‌کند. از پیشکسوتان فوتبال ایران درباره من سوال کنید. یک زمانی برابر تیم فیروز کریمی بازی می‌کردم. فیروز کریمی به بازیکنانش گفته بود هر وقت ابراهیم تهامی توپ گرفت، شما عقب عقب بروید، یکی جلویش باشد و یک نفر پوشش بدهد. در یک صحنه من یک توپ انداختم و رفتم گل زدم. آقا فیروز داد می‌زد و می‌گفت مگر نگفتم ۱۰ متر با آقای تهامی فاصله بگیر. من دریبل بلند می‌زدم و می‌رفتم. چنین خصوصیاتی داشتم که می‌گویم مثل من نمی‌آید.

* صحبت پایانی؟
من از مسئولان ورزش و مسئولان سیاسی استان توقع دارم. نباید با من اینطور برخورد کنند. من هم زن و بچه دارم و زحمت کشیده‌ام. تیم‌های استقلال، پرسپولیس، تراکتور، سپاهان، و حتی تیم‌های کویتی و خیلی تیم‌های بزرگی دنبال من بودند اما من نرفتم و در خوزستان ماندم. مسئولان باید این را بدانند. از نظر وجدانی درست نیست که با من اینطور تا کنند. همه یک روز از دنیا می‌رویم، اما چه خوب که آدم وجدان داشته باشد.