به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا؛ اسماعیل شریعتی فعال جامعه پرستاری در این باره به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت:بنابراین، جذب این تعداد نیروی جدید، نهتنها نمیتواند کمبود فعلی را جبران کند، بلکه حتی پاسخگوی نیروهای خروجی نیز به درستی نخواهد بود.
این فعال جامعه پرستاری می گوید:هدف اصلی از استخدام پرستار، افزایش نسبت پرستار به تخت بیمارستانی و ارتقای کیفیت خدمات درمانی است. اما بدون توجه به چالشهای اقتصادی و معیشتی پرستاران، این برنامهها تأثیر قابلتوجهی بر بهبود نظام سلامت نخواهد داشت. مشکلات معیشتی و عدم امنیت شغلی باعث شده است بسیاری از پرستاران به مهاجرت یا ترک حرفه خود روی آورند. حدود ۲۰ هزار پرستار شرکتی در شرایط سختی در کشور مشغول به خدمت هستند که وضعیت استخدامی آنان، علیرغم وعدههای مکرر، همچنان بلاتکلیف باقی مانده است.
شریعتی با اشاره به برآورد از استقبال پرستاران نسبت به این اقدام گفت:بسیاری از پرستاران به دلیل عدم تعیین تکلیف وضعیت استخدامیشان تا به امروز، ناچار به شرکت در آزمون استخدامی جدید شوند. در چنین شرایطی، اکثر پذیرفتهشدگان همین پرستاران شرکتی خواهند بود که از وضعیت شرکتی به پیمانی تغییر وضعیت میدهند، بدون آنکه نیروی جدیدی از خارج از سیستم به بدنه درمانی کشور اضافه شود. از این رو، لازم است دولت پیش از برگزاری آزمونهای استخدامی، پرستاران شرکتی را بدون نیاز به آزمون تبدیل وضعیت کند تا فرصت استخدام در آزمونهای آتی برای نیروهای جدید فراهم شود.
او در ادامه اضافه می کند:طبق آماری که دبیرکل خانه پرستار اعلام کرده است، حدود ۵۰ هزار پرستار خانهنشین داریم که به دلایل مختلف از محیط کار فاصله گرفتهاند. دولت باید شرایط کاری و معیشتی پرستاران را آنقدر مطلوب کند که این نیروهای خانهنشین انگیزه بازگشت به سیستم بهداشت و درمان را پیدا کنند و مجدداً به چرخه ارائه خدمات سلامت بپیوندند.
رئیس نجم پرستاری شاهرود گفت:بنابراین، دولت باید پیش از برگزاری آزمونهای استخدامی، بهبود شرایط اقتصادی و معیشتی پرستاران را در اولویت قرار دهد. تنها در این صورت میتوان امیدوار بود که پرستاران به حرفه خود پایبند بمانند، آمار مهاجرت و ترک کار کاهش یابد، و شرایط برای جذب نیروهای جدید و بازگشت پرستاران خانهنشین به سیستم بهداشت و درمان فراهم شود. در پایان، پرستاران از سازمان نظام پرستاری انتظار دارند که تحلیل دقیق این چالشها و شرایط سخت را پیش از تصمیمگیری مسئولین دولتی انجام داده و آن را به صورت مکتوب در اختیار آنان قرار دهد. این امر میتواند به تصمیمگیری آگاهانهتر و عمیقتر مسئولین محترم درباره وضعیت موجود پرستاران کمک کند و راهحلهای بهتری را برای بهبود نظام سلامت فراهم سازد.