به گزارش "ورزش سه"، عدم فداکاری در تیم، عدم کمک به هم‌تیمی، شکست یک گله بعد از نیمه نخست و سپس دومین هشدار بزرگ فصل.

سه امتیاز، گل بلینگام و اخراج وینیسیوس سرپوشی روی همه چیز بود، اما نیمه اول بازی، تیمی که در مستایا نارنجی پوشیده بود، کارلو آنچلوتی و هواداران رئال را بسیار ناراحت کرد، زیرا می‌دیدند که فرصت (دومین فرصت فصل) برای قرار گرفتن در صدر جدول از دست می‌رود. در نهایت واکنش آمد و درست به موقع برای کسب سه امتیاز، اما رئال رنج زیادی کشید.

نیمه نخست برخی بازیکنان کاری جز انتظار برای تغییر مسیر بازی انجام نمی دادند ولی مربی، به دنبال راه‌حل‌هایی برای وضعیت پیش‌آمده بود، به ویژه در دفاع چون تیمش در لحظات مختلف قافیه را باخته بود و والنسیا یک گل زد و پنج موقعیت واضح دیگر ایجاد کرد. او این کار را انجام داد و دوباره به بازیکنانش اشتباهاتی که مرتکب شده بودند را گوشزد کرد و اینکه کسب پیروزی به خاطر نام و اعتبار رئال مادرید وجود ندارد.

تنش در رختکن

دومین لحظه پر تنش فصل بین کارلو آنچلوتی و بازیکنانشد. این بار در وقت استراحت بین دو نیمه بازی رئال مادرید و والنسیا در مستایا و دلیل آن، کم کاری بسیاری (نه همه) از بازیکنانی بود که به عنوان نفرات اصلی به زمین ورزشگاه والنسیا رفته بودند.

بی‌تفاوتی، بی‌توجهی، عدم فداکاری و کمک به هم‌تیمی، همه در گل والنسیا منعکس شد، که اگر حضور کورتوا نبود، می‌توانست بیشتر باشد. سهولت رسیدن به اولین گل بازی توجه کارلتو را جلب کرد. از ابتدای بازی، میزبان هر کاری که خواست انجام داد، با ضربه نهایی هوگو دورو به عنوان پایان. درست است که رئال مادرید نیز موقعیت‌هایی ایجاد کرد (والورده، بلینگام و وینیسیوس)، اما تیم مثل روزهای آخر ۲۰۲۴ بازی نمی کرد.

آنچلوتی به دنبال واکنش در رختکن بود به طوری که در نیمه اول برخی بازیکنان گرم کردند، چیزی عجیب برای رئال مادرید. در وقت استراحت، او در رختکن فریاد می زد که همه چیز در خطر است و انگار کسی اهمیت بازی را درک نکرده بود. بیش از همه بی تفاوتی بازیکنان در هنگام دفاع برای کارلتو عجیب بود و اینکه کسی والنسیا را جدی نمی گرفت. روی گل والنسیا کسی جای خودش نبود. رودیگر منطقه ای دیگر را پوشش داده بود و تنها چهار بازیکن در محوطه جریمه بودند.

کامبک غیرضروری

اینکه امتیاز بدهی و سپس جبران کنی، خیلی زیباست، از حماسه صحبت می‌شود، اما هیچ چیز را تضمین نمی‌کند. این موردی است که مربی ایتالیایی مجبور شده در چندین نوبت در طول فصل بر آن تأکید کند. کیفیت تیم در هر اقدامی که انجام می‌دهد مشهود است، اما اگر با جدیت و فداکاری همراه نباشد، تیم آسیب‌پذیر می‌شود، چیزی که دوباره در والنسیا اتفاق افتاد و مربی آن را یک بازگشت غیرضروری و غیر قابل توضیح می‌داند. در هر صورت رئال مادرید دوباره این کار که در آن مهارت دارد را انجام داد، آن هم با یک بازیکن کمتر. کامبکی که شاید به آن نیازی نبود.