از آداب خیلی دور است که هر ساله در نیمه رمضان در اهواز انجام میشود. در این شب بچه های عرب با پوشیدن لباسهای عربی به خیابانها می آیند و کیسههای کوچکی را که قبلا درست کردهاند به گردن می اندازند و سرودهای فولکوریک این شب را می خوانند، جلو در خانه های همسایگان می روند و از آنان طلب عیدی و شیرینی میکنند. با گفتن این شعر ها ما آمدیم ما آمدیم، کیسه را بگشا و در آن برای ما هدیهای بگذار.
عید فطر یکی از عید های مهمی است که در بیشتر شهرهای کشور مراسم گوناگونی برای این روز اجرا می شود. آداب و فرهنگ روز عید فطر با دیگر شهرها فرق می کد. بیشتر مردم این شهر عرب هستند و رسم و رسوم جالبی در این روز دارند. 2 روز پیش از آمدن عید فطر کارهای گوناگونی به وسیله عرب های اهوازی انجام می گیرد.
قبل از آمدن عید فطر منزل را نظافت می کنند و آلودگی ها پاک می کنند که به این روز ام الوسخ می گویند. یک روز مانده به عید فطر هم ام الحلس می گویند و در این روز افراد این شهر موها و چهره خود اصلاح می کنند. عید فطر در بین اهوازی ها بسیار مهم است تا جایی که یک هفته قبل و بعد از آن به انجام مراسم گوناگون مثل دید و بازدید بزرگترها می پردازند.
یکی دیگر از آداب و فرهنگ اهوازی ها مراسم قهوه خوری یا دله است. این رسم در بین افراد عرب اهواز دارای اهمیت زیاد و جایگاه مخصوصی است. بهتر است بدانید که این رسم در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. نشانه فرهنگی این مراسم دله قهوه است که یک ابزار و وسیله مهم به حساب می آید که اعراب اهوازی از آن برای پذیرایی در میهمانی و همایش های بین المللی استفاده می کنند.
این ظرف که برای دم کردن قهوه ساخته شده است به طور نمادین در میدان شهر اهواز گذاشته اند. همه مراحل آماده کردن قهوه در چنین روزی از آداب و رسوم ویژه ای برخوردار است و حتی پذیرایی از میزبان و شیوه برخورد طرف مقابل هم اهمیت دارد. مثلا در زمان پذیرایی مهمان باید با دست راست خود فنجان قهوه را بردارد وگر نه نشانه بی احترامی به میزبان می باشد. بعد از پایان خوردن قهوه دست شان را تکان می دهد که علامت کافی بودن قهوه برای یک بار می باشد.
این مراسم در اهواز هم مثل بیشتر جاهای ایران در آخرین سهشنبه شب سال انجام میشود. این مراسم اغلب با اتفاقاتی مثل آتشسوزی و آسیبدیدگیهای جسمی هم همراه است. از دیگر آئینهای چهارشنبه سوری که در اهواز انجام میشود مراسم قاشقزنی میباشد که بیشتر بچه ها به آن میپردازند.
مندائیان یا صابئین پیروان یحیی و یکی از اقلیتهای مذهبی ایران هستند که در خوزستان صبّی مینامند.
صابئین مندایی، هر یکشنبه در کنار رودخانه کارون غسل تعمید میبینند. تعمید اصلیترین آیین مندائیان است که در زبان مندائی، «مصویا» گفته میشود. تعمید تنها باید به وسیله روحانی مندائی انجام شود. انجام تعمید کلا در هر وقتی مستحب است. شخص روحانی مندایی داخل آب میرود و آنگاه شخص تعمید شونده در آب مینشیند. اگر بچه باشد، همراه شخص دیگری درون آب میرود. با خواندن «بوثه» ای آب روی سر فرد ریخته میشود. آنگاه فرد از آب بیرون آمده، روی صندلی، کرسی یا تختهای مینشیند و روحانی بار دیگر از «گنزاربا» میخواند. آنگاه فرد دعای توبه یا حفاظت را میخواند و نان و آب مقدس را میخورد.
آیین ازدواج در صبح یکشنبه شروع میشود و عروس و داماد هر کدام دو بار توسط روحانی تعمید میشوند. پس از انجام تعمیدها عروس و داماد از جای تعمید که لب رودخانه است به مکان اجرای مراسم ازدواج میروند. آیین عروسی مندایی آیینی همراه بر عهد گرفتن از عروس و داماد، خوردن غذای مشترک آئینی و رد و بدل کردن آئینی برخی هدیه ها است.
در اهواز اقلیت دینی زرتشتی مثل دیگر زرتشتیان ایران، در جشنها و مراسم گوناگون دور هم جمع می شوند و آداب و رسوم خود را برگزار میکنند.
در روز دهم بهمن ماه هر سال زرتشتیان اهواز دور هم جمع می شوند و با آتش روشن می کنند و سرود می خوانند و نیاش آیین جشن سده را اجرا می کنند.
این جشن در روز نوزده فروردین ماه به یاد درگذشتگان برگزار میشود و با پخت خوراک و نان از مهمانان جشن پذیرایی میکنند.
زرتشتیان اهواز در سالگرد درگذشت پیامبر خود اشوزرتشت دور هم جمع می شوند و به نیایش میکنند و برای شادی روح درگذشتگان خیرات می دهند.
از جشنهای دوازدهگانهٔ سال ایران باستان اردیبهشتگان است و از جمله جشنهای آتش است. زرتشتیان اهواز هر سال دوم اردیبهشت دور هم جمع میشوند و آن را جشن میگیرند.
یکی از با شکوه ترین جشنهای مردمی زرتشتیان گهنبار است. زرتشتیان در این جشنها اهورامزدا را ستایش می کنند و از او برای دادهها و آفریدههای نیک اش سپاسگزاری می کنند.
مهرگان یکی از قدیمی ترین جشنهای ایرانی است که مانند دیگر جاها در اهواز نیز برپا میشود.
گردآوری: بخش فرهنگ و هنر بیتوته